Η ΑΠΟΔΟΧΗ ΣΑΝ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ
Η αποδοχή είναι το πρώτο βήμα για την αλλαγή που θα μας οδηγήσει σε φωτεινούς δρόμους
Στην Ελλάδα γεννήθηκαν εκατοντάδες βότανα που αποτελούν, ανάλογα με τη δοσολογία που θα χρησιμοποιηθούν, φάρμακο ή φαρμάκι για τον ανθρώπινο οργανισμό. Αλήθεια, γνωρίζατε ότι όταν οι σύντροφοι του Οδυσσέα έβγαζαν αφρούς από το στόμα τους, ήταν γιατί είχαν φάει… αψέντι; Ένα φυτό το οποίο λειτουργεί από παυσίπονο έως παραισθησιογόνο!
Πριν σας παρουσιάσω τι πιθανώς δεν γνωρίζουμε για τα φυτά που υπάρχουν σε κάθε παρτέρι, πλαγιά, γκρεμό και δάσος της χώρας μας, θέλω να μοιραστώ μαζί σας ότι, εξαιτίας των γνώσεων που είχε η γιαγιά μου για τη θεραπευτική δράση των βοτάνων, η πρώτη φορά που πήρα αντιβίωση ήταν όταν γέννησα τον γιο μου. Δεν υπήρχε φλεγμονή που να μην αντιμετώπιζε η γιαγιά με βότανα, τ’ αποτελέσματα των οποίων ήταν «ακαριαία». Ήξερε να γιατρεύει την αμυγδαλίτιδα, δημιουργώντας ένα μείγμα από κηρήθρα μελιού, ιώδιο και εκχύλισμα από φλούδες κρεμμυδιού. Φορούσε μια γάζα στο χέρι της «ποτισμένη» με τα συγκεκριμένα υλικά και μου έκανε μια «επάλειψη» στο σημείο της φλεγμονής. Μετά από λίγες ώρες, η φλεγμονή ήταν παρελθόν!
Τον υψηλό πυρετό τον αντιμετώπιζε με σινάπι! Θυμάμαι ότι χτυπούσε το σινάπι μέσα στο γουδί για να διαλυθεί και μετά το έριχνε μέσα σ’ έναν κουβά με νερό τόσο ζεστό, ώστε ν’ αντέχουν τα πόδια μου να παραμείνουν μέσα (μέχρι το γόνατο θυμάμαι έφτανε). Με άφηνε έτσι περίπου πέντε λεπτά. Μετά μ’ έβγαζε αγκαλιά, με τύλιγε με ζεστά ρούχα και ο πυρετός από 40 κατρακυλούσε στο 37 και κάτι... Στη συνέχεια έβραζε τίλιο, αλθέα και φασκόμηλο, και μου το έδινε να το πιω μαζί με μια κουταλιά μέλι. Την τρίτη μέρα πήγαινα σχολείο.