Τζένη Καρέζη, μάτια μου!

Αυτές τις ημέρες, σκεφτήκαμε ξανά την Τζένη Καρέζη, την οποία, ούτως ή άλλως δεν μπορούμε να ξεχάσουμε.
Την έλεγαν κανονικά Ευγενία Καρπούζη, που με το όνομα Τζένη και τα πράσινα μάτια με μαύρες, όχι μπλε, βλεφαρίδες κατέκτησε τον κινηματογράφο και το θέατρο, απαιτώντας και κατακτώντας τα πάντα.

Γεννήθηκε στον αστερισμό του Αιγώκερου, στις 12 Ιανουαρίου του 1931. Υπήρξε… ερωτική, ερωτευμένη, εργατική, παιδιάστικη, πανέξυπνη, κοσμική, μαγκάκι. Το τρομακτικό εκτόπισμα της προσωπικότητας της, δεν άφηναν πολλά περιθώρια για εκπτώσεις και συμβιβασμούς. Η ατάκα «εγώ δεν είμαι για τα λίγα» της ανήκει και ήταν μότο ζωής που, μάλλον, την πήγε μπροστά και χαρακτήρισε την ποιότητα των επιλογών της.
Ο Αλέν Ντελόν, βλέποντας τα μάτια της μια νύχτα στην Επίδαυρο, είπε ότι η Τζένη είναι μια από τις γυναίκες που θα μπορούσε να αγαπήσει αμέσως.
Λίγα χρόνια πριν, παντρεύτηκε τον Ζάχο Χατζηφωτίου- Ένας γάμος κοσμικός, που παρέλασε όλη η αφρόκρεμα του θεάτρου, πολιτικοί και επιχειρηματίες. Μέχρι και η χωροφυλακή έκανε την εμφάνιση της στην εκκλησία της Φιλοθέης, με σκοπό να οργανώσει το ακάλεστο πλήθος. Ο γάμος τους έληξε αθόρυβα, με τους δυο τους να παραμένουν φίλοι.
Ο έρωτάς της, όμως, υπήρξε ο πολιτικοποιημένος Κώστας Καζάκος, με τον οποίο μοιράστηκαν πιο απλές και πιο προσωπικές στιγμές. Παντρεύτηκαν το 1968.

Η Τζένη έλεγε: "Θα ήθελα να είχα γνωρίσει πιο πριν τον Κώστα. Να είχα κερδίσει τα χαμένα χρόνια. Τίποτα άλλο. Βλέπεις, εγώ σε όλη μου τη ζωή περίμενα τον Καζάκο. Δεν τον είχα βρει και περιπλανιόμουν. Έχω όλα τα προσόντα που μπορούν να ενοχλήσουν έναν άντρα. Είμαι εγωίστρια, πεισματάρα, ισχυρογνώμων, κυκλοθυμική. Με άλλα λόγια, είμαι δύσκολη περίπτωση. Αλλά, αν ένας άντρας έχει το κουράγιο να περάσει απτόητος μέσα από όλα αυτά τα ελαττώματά μου και περάσει το φράγμα, τότε πια δεν είμαι ούτε τόσο εγωίστρια ούτε τόσο πεισματάρα. Βασικό μου χάρισμα είναι ότι γίνομαι "πολλή παρέα" με τον άντρα που αγαπάω"

Το μόνο άγχος πλέον, ήταν ότι ο γιος τους Κωνσταντίνος "κινδύνευε" να γεννηθεί 21 Απρίλη, ημερομηνία που όσο παιδιά γεννιόντουσαν, βαφτίζονταν από τον δικτάτορα Παπαδόπουλο. Η Καρέζη, πολιτικοποιημένη και εκείνη πλέον κατέστρωσε σχέδιο με τον γιατρό της για να αποφύγουν τις… παρενέργειες. Τα πράγματα τελικά εξελίχθηκαν χωρίς πολιτικές επιπλοκές. Το παιδί βαφτίστηκε από άλλους νονούς! Στην παράσταση «Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα» γεννήθηκε η φιλία της μαμάς του Κωνσταντίνου με το ζευγάρι Κατίνα Παξινού - Αλέξη Μινωτή, που επισφραγίστηκε χρόνια αργότερα με μία κουμπαριά. Αυτοί βάφτισαν τον υιό Καζάκου-Καρέζη.

Ο χουντικός Παπαδόπουλος, όμως, θα συλλάβει λίγα χρόνια αργότερα την Τζένη Καρέζη, η οποία θα βασανιστεί για την καλλιτεχνική της δράση στο ΕΑΤ ΕΣΑ. Υπήρξε στρατευμένη στο κομμουνιστικό κίνημα συμμετέχοντας σε πολλές πορείες ειρήνης. Και κατά την περίοδο της Χούντας συμμετείχε ενεργά στον αντιδικτατορικό αγώνα.

Η ίδια είχε δηλώσει ότι θα ξαναπήγαινε φυλακή, αν χρειαζόταν.

Καλλιτεχνικά, έδωσε πολλά, επίσης. Η ίδια ξεχώριζε και στις κωμωδίες και στο δράμα και στην αρχαία τραγωδία, σαν να ήταν γεννημένη αποκλειστικά για το κάθε είδος ξεχωριστά. Με ο, τι καταπιανόταν, το έκανε με επιτυχία. Και σε όλη την καλλιτεχνική της πορεία δεν είχε αποτυχίες και το ταλέντο της δεν αμφισβητήθηκε ποτέ.

Η κόντρα Βουγιουκλάκη-Καρέζη, εφεύρημα του τύπου, δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ. Οι δύο ηθοποιοί ήταν φίλες και συμφοιτήτριες στη δραματική σχολή. Και οι δύο αγαπούσαν να κάνουν χιούμορ και ν’ αυτοσαρκάζονται-γι’ αυτό ήταν πραγματικές σταρ. Καλές φίλες της Τζένης ήταν επίσης η Χρονοπούλου και η Κοντού.

Η Τζένη, όμως, ενδιαφερόταν μόνο για την Υποκριτική, όχι για το…σταριλίκι. Άλλωστε, γι’ αυτήν την υποκριτική τσακώθηκε σοβαρά με τον πατέρα της, γιατί επέλεξε να κάνει αυτό που αγαπά και όχι την άποψή του να μην γίνει θεατρίνα.

Τον Οκτώβριο του 1954 κάνει την πρώτη της εμφάνιση στο θέατρο, στο έργο «Ωραία Ελένη», δίπλα στην Μελίνα Μερκούρη και τον Βασίλη Διαμαντόπουλο. Σχεδόν ταυτόχρονα, το 1955 εμφανίζεται και στην πρώτη κινηματογραφική της ταινία, ως πρωταγωνίστρια, στην ταινία Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο. Στο Εθνικό θέατρο θα μείνει μέχρι το 1959. Από το 1960, η Τζένη Καρέζη θα στραφεί στο ελεύθερο θέατρο, συγκροτώντας θιάσους με όλα σχεδόν τα διάσημα ονόματα του ελληνικού θεάτρου. Από το 1968 και μέχρι το θάνατό της θα συνεργαστεί αποκλειστικά με τον ηθοποιό και σύζυγό της Κώστα Καζάκο.

Η Τζένη Καρέζη το 1973, συμμετείχε στο "Μεγάλο μας τσίρκο", του Ιάκωβου Καμπανέλλη. Μαζί της έπαιξαν ο Κώστας Καζάκος, ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, ο Νίκος Κούρος, ο Τίμος Περλέγκας και ο Χρήστος Καλαβρούζος. Τη μουσική έγραψε ο Σταύρος Ξαρχάκος και τραγούδησε ο Νίκος Ξυλούρης.

Τον Φεβρουάριο του 1988, παίζει στον Βυσσινόκηπο του Τσέχωφ. Όμως, λίγες μέρες μόλις πριν την παράσταση, η Καρέζη διαγνώστηκε με καρκίνο της μήτρας. Η δυνατή γυναίκα, όμως,όμως δίνει ακόμα μια παράσταση, το "Διαμάντια και Μπλουζ", την περίοδο 1990-1991. Έκτοτε, η κατάσταση της υγείας της επιδεινώνεται αρκετά. Τις τελευταίες μέρες της ζωής της, χειροτέρεψε ακόμα περισσότερο.

Στα εξήντα της χρόνια, στις 26 Ιούλη 1992, η όμορφη γυναίκα έφυγε, μετά από μια τετραετή μάχη με τον καρκίνο. Ήταν ένας άνθρωπος που αγαπούσε τη ζωή-τον έρωτα, την τέχνη, το φαγητό. Μια γυναίκα απόλυτη που αντιστεκόταν σε κάθε χλιαρό και λίγο.