Όσο ξετυλίγεται το κουβάρι των αποκαλύψεων γύρω από την υπόθεση Λιγνάδη, όσο διαρρέονται ιστορίες για το τι έκανε αυτός ο άνθρωπος και μέχρι να αποφανθεί η Δικαιοσύνη, ο «γνωστός σκηνοθέτης και ηθοποιός» παραμένει «ένας επικίνδυνος άνθρωπος», όπως είπε και η κα Μενδώνη στη συνέντευξη Τύπου, για πολλούς, ανάμεσά τους για την ίδια την υπουργό Πολιτισμού, για τον πρωθυπουργό και για τον κοινό τους φίλο, άτυπο πρωθυπουργικό σύμβουλο σε θέματα πολιτισμού και υποψήφιο βουλευτή Επικρατείας Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη.
Ο χειρισμός της υπόθεσης Λιγνάδη από την πρώτη στιγμή που ξέσπασε, στα τέλη Ιανουαρίου υπό τη χιονοστιβάδα των καταγγελιών για τις σεξουαλικές παρενοχλήσεις και κακοποιήσεις στο θέατρο, μέχρι σήμερα δεν συνιστά και υπόδειγμα διαχείρισης κρίσης από πλευρά υπευθύνων. Αρχές Φεβρουαρίου, με μια συνέντευξη θύματος να δίνει ήδη το πλαίσιο του τι θα ακολουθήσει τις επόμενες ημέρες, με αρκετούς θεατρανθρώπους να καταγγέλλουν σημεία και τέρατα, με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης να παίρνουν «φωτιά» και να υπάρχει και ανάρτηση δημοσιογράφου για απομάκρυνση Λιγνάδη, η υπουργός Πολιτισμού πηγαίνει στον ΣΚΑΪ και καλύπτει τον υφιστάμενό της, κάνοντας λόγο για «ανθρωποφαγία».
«Δεν ξέρω για συζητήσεις και φήμες, δεν μας αφορούν», είπε η κα Μενδώνη. «Είμαστε κράτος δικαίου. Προφανώς όταν έχουμε συγκεκριμένες καταγγελίες, οφείλουμε να επέμβουμε. Δεν χωρά καμία ανοχή και καμία ανεκτικότητα σε θέματα βίας οποιασδήποτε μορφής, είτε είναι σωματική, είτε είναι σεξουαλική, είτε είναι ψυχική», συμπλήρωσε η υπουργός Πολιτισμού. Όταν δεν υπάρχουν μπαίνουμε σε άλλες ατραπούς, δημιουργούμε «ένα πλαίσιο ανθρωποφαγίας που δεν στέκει σε κράτος δικαίου». Στο ενδεχόμενο απομάκρυνσής του, η ίδια απαντά: «Μη λειτουργούμε με υποθέσεις, αφήστε τα πράγματα να εξελιχθούν, αν εξελιχθούν. Αν υπάρξουν καταγγελίες, οι καταγγελίες θα εξεταστούν».
Την ίδια μέρα, στις 2 Φεβρουαρίου, ο κ. Λιγνάδης διαψεύδει την είδηση της παραίτησής του, κάτι που προφανώς δεν έκανε αφ’ εαυτού του, αφού υπήρχε και η δημόσια κάλυψη της πολιτικής προϊσταμένης του. Τέσσερις ημέρες, όμως, μετά ο Δημήτρης Λιγνάδης με επιστολή του προς την υπουργό παραιτείται, για να υπερασπιστεί τον εαυτό του χωρίς να δεσμεύει και χωρίς να δεσμεύεται.
Την επομένη, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Χρήστος Ταραντίλης, που μέχρι στιγμής είχε πάρει άριστα για την ευγλωττία και την ετοιμολογία του… καταπίνει τη γλώσσα του όταν ερωτάται για την παραίτηση Λιγνάδη. «Ο…εεε. Ο…. εεε. Ο… καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού παραιτήθηκε… για προσωπικούς λόγους… Και η κυβέρνηση αποδέχθηκε την παραίτησή του». Κακά τα ψέματα, η υπόθεση Λιγνάδη προκαλούσε και προκαλεί αμηχανία στην κυβέρνηση, αμηχανία που γίνεται μεγαλύτερη όσο δημοσιοποιούνται στοιχεία, συνομιλίες και πληροφορίες, φωτογραφικά ενσταντανέ που δείχνουν τη σχέση του γνωστού σκηνοθέτη και ηθοποιού με το σύστημα Μαξίμου. Και υπάρχουν ευθύνες σε αυτούς που πρότειναν τον συγκεκριμένο εξαίρετο μεν καλλιτέχνη, με γκρίζα περιστατικά δε στο παρελθόν του, στον πρωθυπουργό να τον τοποθετήσει σε μια θέση ευθύνης, να τον εκθέσουν με κοινές εμφανίσεις και φωτογραφίες, να τον καθιστούν ομοτράπεζο του και εν πολλοίς «δικό του άνθρωπο», όταν υπήρχαν ενδείξεις για «προβλήματα». Κι ας λέει τώρα πια η κα Μενδώνη ότι σήμερα αποκαλύφθηκε ποιος είναι ο Δημήτρης Λιγνάδης, γιατί μέχρι πρότινος μιλούσε για τον ίδιο σαν άνθρωπο που «βάζει το χέρι της στη φωτιά». Αυτό τουλάχιστον είχε πει το περασμένο καλοκαίρι μέσα στο Κοινοβούλιο, εγκαλώντας τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Πάνο Σκουρολιάκο με αφορμή ερώτηση για τον διορισμό του στο Εθνικό Θέατρο, λέγοντάς του: «Εκτός αν εσείς και ο ΣΥΡΙΖΑ αμφισβητείτε όχι μόνο τις ικανότητες αλλά και το ήθος του Λιγνάδη»…
Μακεδονομάχος αλλά και δικαιωματιστής
Τα γεγονότα είναι πεισματάρικα, πάντα εκεί για να υπενθυμίζουν, όταν κάποιοι σφυρίζουν αδιάφορα, ανέμελα. Γιατί μπορεί εκ των υστέρων να πάθεις… αλτζχάιμερ, υπάρχει, όμως, η πραγματικότητα που σε -και σας- εκθέτει. Γιατί μάλλον ο κ. Λιγνάδης γνωριζόταν με το πρωθυπουργικό ζευγάρι, πιθανώς μέσω του κοινού φίλου τους Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη -υπενθυμίζεται ότι διέκοψαν τις διακοπές τους για να μεταβούν με ελικόπτερο στην Επίδαυρο και να παρακολουθήσουν του «Πέρσες» του-, ο ίδιος ήταν από τους φανατικότερους υποστηρικτές του Κυριάκου Μητσοτάκη στην πορεία του προς την εξουσία, όπως φαίνεται στις συνεντεύξεις και στην αρθρογραφία του, και από την πλευρά του ο πρωθυπουργός θα του το ανταπέδιδε όταν «ελθέτω η βασιλεία του», όπως επίσης αποδεικνύεται πως ήταν προειλημμένο.
Ο τέως καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού, ηθοποιός, σκηνοθέτης αλλά και άνθρωπος με δημόσιο λόγο και δύναμη στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αν και δεν είναι δεξιός ή νεοδημοκράτης, τάχθηκε αναφανδόν στο πλευρό του Μητσοτάκη. Κυρίως στάθηκε απέναντι στους προηγούμενους, στον Τσίπρα «που γ@μησε την έννοια της Αριστεράς», στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ για τη συμφωνία των Πρεσπών ή για τον τρόπο αξιολόγησης των υποψηφίων για μια δημόσια θέση.
«Ο ΣΥΡΙΖΑ κυβερνώντας δεν κόμισε καμιά ιδεολογία, ούτε έδρασε υπέρ της, έκανε το ακόμα χειρότερο: γείωσε τον αριστερό ρομαντισμό του νέου Έλληνα. Είπε ότι θα σπάσει το σύστημα. Του δόθηκε μία, δύο, τρεις φορές η ευκαιρία. Τώρα τι; Οι αγανακτισμένοι εναντίον του συστήματος σιώπησαν γιατί συστηματοποιήθηκαν. Προτιμώ, λοιπόν, τον λύκο που έρχεται σαν λύκος, από τον λύκο που έρχεται ντυμένος πρόβατο, γιατί έτσι χαλάει και την αληθινή ιδέα που έχω για τα πρόβατα. Αν ήμουν ακτιβιστικά αριστερός, θα πήγαινα να ρίξω μολότοφ στην πόρτα της Κουμουνδούρου γιατί μου γαμάει την έννοια της Αριστεράς», έλεγε σε συνέντευξη του πριν τις εκλογές του ’19, στην Εφημερίδα των Συντακτών.
Ο κ. Λιγνάδης, όμως, ήταν και Μακεδονομάχος, σύμφωνα τουλάχιστον με την αρθρογραφία του στο γνωστό Liberal: «Θα πάω, λοιπόν, στο συλλαλητήριο για τη Μακεδονία. Για να μην αφήσω χώρο σε κανέναν να καπηλεύεται τις παραπάνω αξίες. Και να δίνει έτσι έρεισμα στους ‘απέναντι’(;), να θεωρούν όσους έχουν ανάλογες με μένα θέσεις πως είμαστε εθνικιστές και μέλη θρησκευτικών οργανώσεων. Στην καλύτερη περίπτωση... οπισθοδρομικοί και γραφικοί», σημείωνε τις ημέρες της… εθνέγερσης για να «ισορροπήσει» παρά κάτω με το «θα πάω στο συλλαλητήριο. Όπως θα πάω σε κάθε διαδήλωση για τον κάθε Ζακ, σε κάθε διαμαρτυρία για τον κάθε Βαγγέλη Γιακουμάκη. Για κάθε έναν που οι ιδέες του και η στάση ζωής του ποδοπατήθηκαν... μέχρι θανάτου». Αν σε μια περίπτωση ευσταθούν οι καταγγελίες σε βάρος του κ. Λιγνάδη, αλήθεια πόσο υποκριτικό, πόσο άθλιο θα είναι αυτό το «τσιτάτο»;
Κοινό μυστικό ότι θα πήγαινε στο Εθνικό χωρίς διαγωνισμό
«Ο λύκος που έρχεται σαν λύκος»… είναι φίλος μας! Λιγότερο από μήνας απομένει για τις εκλογές του Ιουλίου το ’19, οι ευρωεκλογές ήδη έχουν δείξει την τάση, και ο κ. Λιγνάδης συμμετέχει στη μηνιαία εκδήλωση «Συναντήσεις Κορυφής» στον Ιανό. Ο συγγραφέας Γιώργος Καραμπελιάς, που συντονίζει, το… σκάει το μυστικό και μέσα στο κλίμα χαλάρωσης τον δείχνει ως τον επόμενο καλλιτεχνικό διευθυντή του Εθνικού θεάτρου. «Αποκλείεται με αυτήν την υπουργό», του απαντά ο Λιγνάδης, «είναι γυναίκα του Λιάκου», για να επανέλθει ο Καραμπελιάς: «Δεν λέω με αυτήν (Μ. Ζορμπά), αυτοί πέφτουν, με την επόμενη»… Πέρα από γυναίκα του Λιάκου, η τότε υπουργός Πολιτισμού Μ. Ζορμπά είχε προκηρύξει διαγωνισμό για τη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου, μια διαδικασία που…. δεν εκφράζει τον Λιγνάδη. «Ναι, με ενδιαφέρει η θέση, αλλά με προβληματίζει το πλαίσιο αυτής της διαδικασίας. Η άποψή μου είναι ότι οι καλλιτεχνικές θέσεις ευθύνης δεν πρέπει να γίνονται μέσω διαγωνισμών αλλά με ανάθεση. Δέκα-είκοσι άνθρωποι είμαστε όλοι κι όλοι, ένα χωριό είναι η Αθήνα. Γνωρίζουμε όχι μόνο τη δουλειά αλλά και τον βίο του άλλου», είναι η απάντηση του Λιγνάδη στη συνέντευξη στην ΕΦΣΥΝ, παραμονές των εκλογών. Σε λιγότερο από μήνα έχει ανακληθεί η προκήρυξη του διαγωνισμού για λόγους «δημοσίου συμφέροντος» και διορίζεται από την υπουργό Μενδώνη…
Πέρα από όλα τα άλλα, ο κ. Λιγνάδης είναι κι αυτός θιασώτης της νοοτροπίας των Αρίστων, αλλά χωρίς διαγωνιστικές διαδικασίες γιατί δεν τον εκφράζουν. Μια απευθείας ανάθεση σε κάποιον που δεν γνωρίζουμε ούτε εξ όψης, όπως ξεκαθάρισε η κα Μενδώνη, είναι κάτι πιο ταιριαστό. Εκτός κι αν ισχύουν οι φήμες, οι φωτογραφίες, τα γεγονότα…