Απογοήτευση και τάσεις αμφισβήτησης του αρχηγού τους, Κιρ Στάρμερ, μόλις ένα χρόνο μετά την ανάδειξή του στην προεδρία του κόμματος προκαλούν στους Εργατικούς της Μεγάλης Βρετανίας τα αποτελέσματα των τοπικών εκλογών της Πέμπτης.
Έχοντας συμπληρώσει ήδη 11 συναπτά χρόνια μακριά από την εξουσία και έχοντας δει τους δύο προηγούμενους αρχηγούς τους (Εντ Μίλιμπαντ και Τζέρεμι Κόρμπιν) να αποσύρονται μετά από συνεχείς εκλογικές ήττες, οι Εργατικοί βίωσαν την Πέμπτη μια ακόμη οδυνηρή εκλογική νύχτα. Στις ενδιάμεσες εκλογές που διεξήχθησαν σε πολυάριθμες εκλογικές περιφέρειες της χώρας και χαρακτηρίστηκαν «Σούπερ Πέμπτη», το Εργατικό Κόμμα δεν κατόρθωσε και πάλι να πείσει τους Βρετανούς. Το μεγαλύτερο χτύπημα ήρθε, μάλιστα, στην εκλογική περιφέρεια του Χάρτλπουλ, ένα ιστορικό «κάστρο» των Εργατικών που κατέλαβαν οι αντίπαλοι Συντηρητικοί για πρώτη φορά μετά το 1959. Προβληματισμό προκάλεσε, όμως, και το μέγεθος της ήττας στο Χάρτλπουλ καθώς η υποψήφια των Συντηρητικών, Τζιλ Μόρτιμερ, έλαβε σχεδόν διπλάσιες ψήφους από τον υποψήφιο των Εργατικών, Πωλ Ουίλιαμς (15.529 έναντι 8.589).
Η ήττα των Εργατικών στη Βορειοανατολική αυτή εκλογική περιφέρεια της Αγγλίας καταδεικνύει επίσης ότι η φθορά του κόμματος που καταγράφηκε σε παραδοσιακά του «προπύργια» στις βουλευτικές εκλογές του 2019 δεν είχε πρόσκαιρο χαρακτήρα. Πιο συγκεκριμένα, οι Εργατικοί υπέστησαν τότε -υπό την ηγεσία τού έντονα αμφισβητούμενου Τζέρεμι Κόρμπιν- ήττες σε περιοχές βιομηχανικές περιοχές της Βόρειας και Κεντρικής Αγγλίας που χαρακτηρίζονται «κόκκινο τείχος». Οι επικριτές του Κόρμπιν είχαν αποδώσει αυτή την εξέλιξη αποκλειστικά στην αντιδημοφιλή εικόνα του στον βρετανικό πληθυσμό, όμως οι πολιτικοί αναλυτές ανέφεραν ότι ο κύριος λόγος της ήττας ήταν άλλος. Οι ψηφοφόροι σε αυτές τις περιοχές είχαν στηρίξει μαζικά το Brexit και αποξενώθηκαν από την αμφιθυμική στάση των Εργατικών.
Ακόμη πιο ανησυχητική για το μέλλον των Εργατικών είναι η ερμηνεία των πολιτικών επιστημόνων που επισημαίνουν ότι η Πολιτική Γεωγραφία της χώρας έχει αλλάξει και ότι οι ψηφοφόροι των συγκεκριμένων περιοχών μπορεί μεν να έχουν χαμηλότερα εισοδήματα και να εκτελούν χειρωνακτικές εργασίες, αλλά γίνονται όλο και πιο συντηρητικοί σε κοινωνικά ζητήματα. Και αυτό τους φέρνει πιο κοντά στους Συντηρητικούς. Ταυτόχρονα η ολοκλήρωση του Brexit και η εντυπωσιακά επιτυχής εμβολιαστική εκστρατεία της Βρετανίας (σε αντιπαραβολή με ό,τι ισχύει στα κράτη-μέλη της Ε.Ε.) κάνει πολλούς ψηφοφόρους του «κόκκινου τείχους» να αισθάνονται εγγύτερα στον σημερινό πρωθυπουργό, Μπόρις Τζόνσον.
Οι αντίρροπες πιέσεις στον αρχηγό των Εργατικών
Πλέον ο Κιρ Στάρμερ βρίσκεται αντιμέτωπος με δύο αντίρροπες και ως εκ τούτου δύσκολα συμβιβάσιμες πιέσεις. Η πιο συντηρητική πλευρά των Εργατικών τον καλεί να επιταχύνει την κεντρώα στροφή του κόμματος και να το απαλλάξει από κάθε στοιχείο που θυμίζει τον Τζέρεμι Κόρμπιν. Στον αντίποδα, η αριστερή πλευρά επισημαίνει ότι η στροφή του Στάρμερ προκάλεσε ακόμα μεγαλύτερη ζημιά στο κόμμα και του ζητά να επαναπροσδιορίσει την πολιτική του. «Ο Κιρ Στάρμερ πρέπει να ξανασκεφτεί τη στρατηγική του. Δεν μπορούμε να κατηγορούμε τον Κόρμπιν για την συντριπτική ήττα στο Χάτρλπουλ. Επί των ημερών του οι Εργατικοί είχαν κερδίσει αυτή την περιφέρεια δύο φορές», ανέφερε η «σοσιαλίστρια» των Εργατικών, Νταϊάν Άμποτ.
Υπενθυμίζεται ότι ο Κιρ Στάρμερ εξελέγη τον Απρίλιο του 2020 με βασική υπόσχεση να βάλει τέλος στον «φραξιονισμό» που διχάζει το Εργατικό Κόμμα και το οδηγεί από ήττα σε ήττα. Το ερώτημα που τίθεται πλέον είναι αν θα προλάβει…