Τρίγωνο των Βερμούδων: το αιώνιο μυστήριο

«Τρίγωνο των Βερμούδων» ή αλλιώς «Τρίγωνο του Διαβόλου», ένας όρος με περιρρέουσα ατμόσφαιρα μυστηρίου, θεωρίες με εξωγήινους και φαντάσματα και κάθε είδους συνωμοσία. Το όνομά του συνοδεύεται με τραγικές ιστορίες ανθρώπων αλλά και τεράστιους μύθους που δεν θα πάψουν ποτέ να γοητεύουν και να κερδίζουν το ενδιαφέρον. Τι συμβαίνει, όμως, πραγματικά στο σημείο αυτό;

Το περιβόητο τρίγωνο βρίσκεται ανάμεσα σε Βερμούδες, Μαϊάμι και Πουέρτο Ρίκο και καλύπτει μια τεράστια θαλάσσια έκταση 500.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων.

Ο Κολόμβος και η κακή φήμη

Στις 8 Οκτωβρίου του 1492, κατά την διάρκεια του πρώτου ταξιδιού του στην Αμερική, ο Χριστόφορος Κολόμβος έπλευσε με το πλοίο του «Santa Maria» πάνω από το Τρίγωνο των Βερμούδων. Ο ίδιος κατέγραψε στο ημερολόγιό του ότι είδε περίεργα φώτα στον ουρανό, ενώ οι πυξίδες του τρελάθηκαν. Ωστόσο, από εκείνη την στιγμή έπρεπε να περάσουν πολλά χρόνια για να γίνει κάποια επίσημη και δημόσια αναφορά γύρω από το μυστήριο της περιοχής.

Το 1950 ο Έντουαρντ Βαν Γουίνκλ Τζόουνς έγραψε σε άρθρο του στο «Associated Press» για περιπτώσεις περίπου 135 ανθρώπων που χάθηκαν γύρω από την περιοχή χωρίς να αφήσουν κανένα απολύτως ίχνος και για διάφορες μυστηριώδεις εξαφανίσεις πλοίων και αεροπλάνων. Ενώ ο όρος «Τρίγωνο των Βερμούδων» οφείλεται μάλλον στο περιοδικό «Argosy Magazine», το οποίο το 1964 χαρακτήρισε την περιοχή ως «The Deadly Bermuda Triangle».

Εξαφανίσεις-μυστήριο

Ουκ ολίγα τα περιστατικά που σχετίζονται με το μυστήριο του τριγώνου και χρονολογούνται σε βάθος χρόνου. Από τα πιο γνωστά είναι εκείνα που αναφέρονται στο πλοίο «Mary Celeste» το 1872, στο καΐκι «Spray» το 1909, στο αμερικάνικο «Cyclops» το 1918, στην σκούνα «Caroll A. Deering» το 1921, στο φορτηγό πλοίο «Marine Sulphur Queen» που απέπλευσε από το Τέξας το 1963, αλλά και στο πυρηνικό υποβρύχιο «Scorpions» που εξαφανίστηκε τον Μάιο του 1968.

Αυτό βέβαια που κατέστησε το Τρίγωνο των Βερμούδων ως ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια παγκοσμίως είναι η γνωστή Πτήση 19, και για την ακρίβεια η εξαφάνισή της.
Στις 5 Δεκεμβρίου 1945, πέντε τορπιλοφόρα του Αμερικάνικου Ναυτικού με έμπειρους πιλότους απογειώθηκαν για μια εκπαιδευτική πτήση ρουτίνας που θα διαρκούσε δύο ώρες. Ωστόσο, λίγο πριν επιστρέψουν στην βάση, ο πύργος ελέγχου έλαβε παράξενα μηνύματα από τους πιλότους, οι οποίοι έλεγαν ότι τίποτα δεν λειτουργεί σωστά και οι πυξίδες έχουν τρελαθεί. Σύμφωνα βέβαια με πηγές, που δεν έχουν όμως επιβεβαιωθεί, το τελευταίο μήνυμα των πιλότων ήταν: «Φαίνεται να μπαίνουμε σε άσπρα νερά. Είμαστε εντελώς χαμένοι». Και από τότε δεν βρέθηκαν ποτέ ίχνη τους.

Η εξήγηση πίσω από το μυστήριο

Όπως είναι λογικό, το μυστήριο του Τριγώνου των Βερμούδων έχει απασχολήσει χιλιάδες ειδικούς και μη ανά τον κόσμο, οι οποίοι διατυπώνουν διάφορες θεωρίες για το πού μπορεί να οφείλονται οι εξαφανίσεις πλοίων και αεροπλάνων στην περιοχή.
Μια από τις πιο χαρακτηριστικές θεωρίες που αναπτύχθηκαν γύρω από το μυστήριο του τριγώνου είναι αυτή που υποστηρίζει ότι στα βάθη του ωκεανού σε εκείνο το σημείο κρύβεται η Χαμένη Ατλαντίδα, γι’ αυτό και υποστηρίζουν ότι στα νερά του υπάρχουν κρυμμένα κρυστάλλινα αντικείμενα και πυραμίδες. Άλλη θεωρία υποστηρίζει ότι στο Τρίγωνο των Βερμούδων κρύβονται εξωγήινοι, και μάλιστα έχουν έρθει ήδη σε επαφή με τους κατοίκους της Ατλαντίδας, ενώ άλλοι πιστεύουν ότι στην περιοχή υπάρχει η πύλη που οδηγεί σε άλλους πλανήτες, σε ταξίδι στο χρόνο ή σε κάποια άλλη διάσταση.

Από την άλλη μεριά, επιστήμονες επισημαίνουν ότι στο σημείο αυτό υπάρχουν ισχυρά θαλάσσια ρεύματα και έντονοι, αντίθετοι με την φορά των κυμάτων, άνεμοι, με αποτέλεσμα να σηκώνονται τεράστια κύματα που είναι σε θέση να αναποδογυρίσουν και να βουλιάξουν ολόκληρα πλοία και να σκορπίσουν τα συντρίμμια τους. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι στο σημείο εκείνο η πυξίδα δεν δείχνει τον μαγνητικό βορρά, όπως θα έπρεπε κανονικά, αλλά τον γεωγραφικό. Αυτό οφείλεται στο μάγμα που ρέει πολύ κοντά στην επιφάνεια της γης. Επιπλέον, με βάση έρευνες που πραγματοποιήθηκαν στον βυθό του ωκεανού ανάμεσα σε Βερμούδες και Αμερική, φαίνεται ότι στο συγκεκριμένο σημείο αναβλύζουν τεράστιες φυσαλίδες μεθανίου και μάλιστα υγροποιημένου. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι αν κάποιο πλοίο βρεθεί πάνω από μια τέτοια φούσκα θα δημιουργηθεί μια τεράστια τρύπα στην θάλασσα, και αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα το πλοίο να βυθιστεί και να καλυφθεί από τα κατάλοιπα του υγρού μεθανίου. Ενώ το μεθάνιο σε αέρια μορφή που ανεβαίνει στην ατμόσφαιρα μπορεί να προκαλέσει βλάβες, ακόμη και ανάφλεξη των αεροσκαφών που περνούν από εκεί.

Μια διαφορετική προσέγγιση

Ο Τζιάν Κουασάρ (Gian Quasar) είναι ερευνητής-συγγραφέας του βιβλίου «Στο Τρίγωνο των Βερμούδων» (Into the Bermuda Triangle).
Ο Τζιάν Κουασάρ υποστηρίζει ότι όλες οι θεωρίες για το «τρίγωνο» καταλήγουν στον ηλεκτρομαγνητισμό. «Ερεύνησα όλες αυτές τις εκδοχές και κατέληξα σε ένα κοινό στοιχείο. Πρόκειται για τον ηλεκτρομαγνητισμό. Κατάφερα να αποδείξω ότι πράγματι υπάρχουν ηλεκτρομαγνητικές ανωμαλίες στην περιοχή του Τριγώνου. Τους ισχυρισμούς μου έχουν μελετήσει σπουδαίοι ανεξάρτητοι επιστήμονες όπως ο Ρώσος Δρ Γέλκιν», αναφέρει ο ίδιος, σύμφωνα με το http://anekshghta.blogspot.gr.

Όπως και να έχει, ό,τι και αν διατείνονται οι επιστήμονες, τα τελευταία εκατό χρόνια στο διαβόητο τρίγωνο έχει σημειωθεί ένας αξιοσημείωτος αριθμός περίεργων εξαφανίσεων αεροπλάνων, καραβιών και ανθρώπων. Πάνω από 100 χαμένα αεροσκάφη και πλοία στην περιοχή, περισσότερες από 1.000 χαμένες ανθρώπινες ζωές... Η αμερικανική ακτοφυλακή, ωστόσο, ισχυρίζεται ότι τίποτα το αξιοπερίεργο δεν συμβαίνει στο Τρίγωνο των Βερμούδων και ότι οι αριθμοί αυτοί δεν αποκλίνουν από την κανονικότητα.

Θεωρίες ή επιστημονικές αλήθειες, ό,τι και να ειπωθεί, ένα είναι το σίγουρο: το μυστήριο γύρω από το «Τρίγωνο των Βερμούδων» δεν θα πάψει να εξάπτει την φαντασία και την περιέργεια ειδικών και μη όσα χρόνια και αν περάσουν, και για πολλούς θα μείνει ένα άλυτο μυστήριο, ίσως για πάντα.