Σκοπός αυτού του κειμένου δεν είναι να περιγράψει το πόσο κακή είναι η κυβέρνηση της ΝΔ και πόσο καλός είναι ο ΣΥΡΙΖΑ! Σε μία περίοδο πρωτοφανών δοκιμασιών για τη χώρα, η εμβάθυνση στο τι μας χωρίζει, τους μόνους που ωφελεί είναι τους εχθρούς της χώρας. Σκοπός αυτού του κειμένου είναι να ψηλαφήσει τα αναγκαία σημεία πολιτικής συνεννόησης, ειδικά όταν απευθύνεται στην Ελληνική ομογένεια, σε αυτούς που μακριά από την πατρίδα εκφράζουν με τον πλέον σαφή τρόπο τον στίχο του Διονύση «η Ελλάδα που αντιστέκεται, η Ελλάδα που επιμένει, κι όποιος δεν καταλαβαίνει δεν ξέρει πού πατά και πού πηγαίνει».
Η χώρα μας βρίσκεται στο επίκεντρο πολύ δύσκολων καταστάσεων στα εθνικά ζητήματα, στην πανδημία του κορωνοϊού, στην οικονομική κρίση κ.λπ., κ.λπ. Αναγκαίο όσο ποτέ άλλοτε, η μέγιστη εθνική συνεννόηση, η δημιουργία μετώπου πολιτικών-κοινωνικών-παραγωγικών φορέων, για την αντιμετώπιση των θεμάτων αυτών. Δυστυχώς, η υπεύθυνη και μετριοπαθής στάση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όχι απλά δεν αξιοποιήθηκε από την κυβέρνηση, αλλά ακόμη και οι προτάσεις-εκκλήσεις του ΣΥΡΙΖΑ για σύγκλιση συμβουλίου πολιτικών αρχηγών , για τα εθνικά θέματα, για τον κορωνοϊό κ.λπ. δεν εισακούονται από την κυβέρνηση. Ακόμη και αυτονόητες προτάσεις για τα θέματα λειτουργίας των σχολείων, για ενίσχυση των μέσων μαζικής μεταφοράς (ώστε να αποφευχθεί ο συνωστισμός), για ενίσχυση των ελέγχων σε μεγάλους εργασιακούς χώρους, για καλύτερη οργάνωση των εμβολιασμών, αλλά κυρίως για ενίσχυση του δημοσίου συστήματος υγείας, παραμένουν αναπάντητες και αναξιοποίητες.
Με τα προαναφερόμενα, δεν θέλω να προσθέσω επιχειρήματα σε όσους θεωρούν ότι η χώρα δεν έχει ελπίδα, ότι βαδίζει σε αδιέξοδο. ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ! Θέλω να επισημάνω ότι η χώρα βεβαίως και έχει ελπίδα, εφόσον βεβαίως ακολουθήσουμε τις σωστές πολιτικές. Ειδικά στον τομέα της οικονομίας πρέπει να αξιοποιήσουμε την εμπειρία των τελευταίων ετών, να εγκαταλείψουμε τις λογικές των «μονόδρομων» και της αντιμετώπισης της οικονομίας σαν φυσικό φαινόμενο. Οι οικονομικές εξελίξεις στη χώρα είναι αποτέλεσμα της οικονομικής πολιτικής που θα ακολουθήσουμε και φυσικά αυτών που θα υλοποιήσουν αυτήν την πολιτική. Ποιος επιχειρηματίας θα προσλάβει τον οικονομικό διευθυντή που οδήγησε την εταιρεία σε χρεοκοπία; Στην Ελλάδα αναθέσαμε σε πολιτικούς που ευθύνονται, ή αποδείχθηκαν ανίκανοι να αντιμετωπίσουν την οικονομική κρίση της χώρας, που κατέληξε στην τραγωδία του 2010-2012, να οδηγήσουν τη χώρα στην επόμενη μέρα! Να αποφύγουμε τα λάθη διόγκωσης του Δημοσίου χρέους, των υπερβολικών ελλειμμάτων, της μη αξιοποίησης κοινοτικών προγραμμάτων, του κομματικού κράτους, της διαφθοράς και της διαπλοκής πολιτικών δυνάμεων.
Η Ελλάδα έχει ελπίδα εφόσον:
Υπάρξει η αναγκαία εθνική συνεννόηση σε βασικά θέματα εξωτερικής πολιτικής. Το ακραίο παράδειγμα των αντιδράσεων στη Συμφωνία των Πρεσπών και των ρεαλιστικών πλέον προσεγγίσεων τώρα, από τους πολέμιούς της, μπορεί να γίνει μάθημα σε όλους.
Υπάρξει κεντρικός σχεδιασμός για την αναπτυξιακή πολιτική της χώρας, αποτέλεσμα εξαντλητικού και αποτελεσματικού κοινωνικού διαλόγου, για το τι μέλλον θέλουμε. Ας μη βιαστούν να πουν κάποιοι ότι τέτοιο σχέδιο είναι η «έκθεση Πισσαρίδη». Η έκθεση αυτή είναι ακριβώς ο αντίποδας αυτού που προτείνω επειδή:
-Δεν είναι αποτέλεσμα διαλόγου, ούτε καν με τους θεσμικούς συμβούλους της πολιτείας (επιμελητήρια, επιστημονικές ενώσεις κ.λπ.).
-Δεν αναλύει πως φτάσαμε στην κρίση και ποιοι ευθύνονται γι’ αυτό.
-Αντιγράφει και παρουσιάζει με άλλο προσωπείο τις νεοφιλελεύθερες εμμονές, που οδήγησαν άλλες χώρες σε δύσκολες καταστάσεις.
Αξιοποιήσουμε τον εθνικό πλούτο, τόσο στον πρωτογενή τομέα όσο και στους άλλους τομείς, βεβαίως με λογικές αειφόρου ανάπτυξης, προστασίας και ανάδειξης του περιβάλλοντος και της κυκλικής οικονομίας.
Αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά τις μεγάλες παθογένειες του φορολογικού μας συστήματος με:
-Δημιουργία δικτύου κινήτρων (στα ευρωπαϊκά δεδομένα και πλαίσια) για προσέλκυση επενδυτών από άλλες χώρες, αλλά κυρίως των Ελλήνων της ομογένειας, που επιλέγουν για φορολογικούς λόγους επενδύσεις σε άλλες χώρες.
-Αποτελεσματικής καταπολέμησης φοροδιαφυγής, λαθρεμπορίου και διαφθοράς, που στερούν πολύτιμα έσοδα από το Δημόσιο και συμβάλλουν σε παθογένειες και άνισους όρους ανταγωνισμού των υγιών επιχειρηματιών.
-Δίκαιης κατανομής των φορολογικών βαρών, στο πλαίσιο των συνταγματικών προβλέψεων και των ευρωπαϊκών μέσων όρων.
Επιλύσουμε επιτέλους παθογένειες της ελληνικής κοινωνίας, όπως το ασφαλιστικό σύστημα, οι βασικές υποδομές της χώρας τα θέματα Παιδείας, Υγείας, Πολιτισμού κ.λπ.
ΒΕΒΑΙΩΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΤΟ ΠΙΣΤΕΨΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΕΡΓΑΣΤΟΥΜΕ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΓΙ’ ΑΥΤΟ! ΟΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ.