Τον θυμάμαι. Τον θυμάμαι έντονα μέσα από τις οικογενειακές συνάξεις μας, τον θυμάμαι στα μαγαζιά που τραγουδούσε, τον θυμάμαι ψιθυρίζοντας τα δικά του τραγούδια κάθε που ερωτευόμουν, πονούσα, δάκρυζα, γελούσα…
Και θα τον θυμάμαι για πάντα.
Γιατί ο Τόλης Βοσκόπουλος δεν ήταν ένας απλός τραγουδιστής. Ήταν αυτό που είχε γράψει ο Ζαμπέτας: «Ο Τόλης είναι γεννημένος θεατρίνος. Ανεβαίνει στην πίστα και την καταπίνει όλη. Γιατί η πίστα όταν ανεβαίνεις σου λέει: φάε με, για θα σε φάω. Να ξηγιόμαστε. Μεγάλος εργάτης ο Βοσκόπουλος, ο μεγαλύτερος».
Ήταν αυτό που είχε δηλώσει ο Γιάννης Πάριος: «Ο μόνος σταρ που έχει η Ελλάδα είναι ο Τόλης».
Ήταν αυτό που ο ίδιος είχε δηλώσει στη Σεμίνα Διγενή: «Ξεκινώντας το τραγούδι, πήρα μαζί μου και τον ηθοποιό Βοσκόπουλο».
Ναι, «εργάτης», «σταρ» και «θεατρίνος». Γιατί το τραγούδι το υπηρετούσε πιστά αλλά και το ντυνόταν, λάμποντας σαν υπέρλαμπρο άστρο στον μουσικό ουρανό.
Πώς αντέδρασε όμως ο λαχαναγορίτης πατέρας του πρόσφυγας όταν ο Τόλης, ο μονάκριβος γιος μετά από 19 κορίτσια –που γεννήθηκε σε πείσμα του πατέρα του για την απόκτηση γιου–, του ανακοίνωσε στα 15 του ότι ήθελε να γίνει «θεατρίνος»; «Περίμενα πως θα με σφάξει», είχε δηλώσει ο ίδιος λίγο καιρό πριν. «Θεατρίνος ο γιος του Λαχαναγορίτη; Μόλις το άκουσε, μου είπε να πάω στην αποθηκούλα που είχαμε και αλλάζαμε, και να βγάλω τα ρούχα της δουλειάς και να βάλω τα πιο καλά μου. Λέω τι διάολο, για να με σφάξει πρέπει να φοράω και τα γιορτινά μου. Και τότε μου λέει: “Πάμε”. Και χωρίς να ξέρω για πού τραβάμε, με πηγαίνει στο Εθνικό Ωδείο του Καλομοίρη, που είχε και θεατρικό τμήμα. Τότε είναι λοιπόν που πρωτοβγαίνω απ’ την Κοκκινιά και πρωτοβλέπω την Αθήνα. Δεν μπορούσα να το πιστέψω. Στην επιστροφή με το λεωφορείο και μετά με τα πόδια, μου λέει: “Για να μην μου παραπονεθείς καμιά φορά ότι ήθελες αυτό να γίνεις κι εγώ σε εμπόδισα”. Αυτά μου είπε ο σοφός πρόσφυγας πατέρας μου και τον ευγνωμονώ».
Γιατί ο Τόλης δεν ήταν αχάριστος, απεναντίας έχει βοηθήσει πολλούς συνεργάτες του στα διάφορα μαγαζιά που εμφανιζόταν, είτε καλλιτέχνες είτε μουσικούς, είτε προσωπικό κουζίνας.
Και έτσι από το μαγαζί της λαχαναγοράς, όπου δούλευε μαζί με τον πατέρα του, βρέθηκε στις καλλιτεχνικές πίστες, δίπλα σε σπουδαία ονόματα.
Η καλλιτεχνική του διαδρομή
Ο Τόλης Βοσκόπουλος μπήκε στη δισκογραφία με το τραγούδι «Βήμα-βήμα» του Λυκούργου Μαρκέα, ενώ καθιερώθηκε με το τραγούδι «Αγωνία» το 1968 του Γιώργου Ζαμπέτα, που έκανε περισσότερες από 300.000 πωλήσεις, ρεκόρ για την εποχή.
Έχει ένα εντυπωσιακό φάσμα συνεργασιών, ερμηνεύοντας τραγούδια του Γιώργου Ζαμπέτα, του Μίμη Πλέσσα, του Άκη Πάνου, του Θανάση Πολυκανδριώτη, του Μάριου Τόκα, του Γιάννη Πάριου, του Γιώργου Κατσαρού, του Κώστα Βίρβου, του Φοίβου και πολλών άλλων.
Ο ίδιος έγραψε εξαιρετικά τραγούδια που έγιναν μεγάλες επιτυχίες ως συνθέτης, τα οποία ερμήνευσαν γνωστοί καλλιτέχνες, όπως: Δούκισσα, Μαρινέλλα, Στράτος Διονυσίου, Αντώνης Ρέμος, Νότης Σφακιανάκης.
Μεγάλες επιτυχίες έγιναν πολλά τραγούδια του, ανάμεσά τους τα: «Αγωνία», «Δυο καρδιές», «Το φεγγάρι πάνωθέ μου», «Μα εγώ αγαπώ μία», «Και εσύ θα φύγεις», «Γλυκά πονούσε το μαχαίρι», «Οι άντρες δεν μιλούν πολύ», «Άιντε στην υγειά της», «Αδέλφια μου, αλήτες, πουλιά», «Ξανθή αγαπημένη Παναγιά, «Ανεπανάληπτος», «Πριν χαθεί το όνειρο μας», «Της Χελιδονούς το ρέμα», «Τσιγγάνα για χατίρι σου», «Ψύλλοι στα αφτιά μου», «Μου χρωστάει μια αγάπη η ζωή».
Οι γυναίκες της ζωής του
Ο Τόλιος –όπως τον φώναζαν στο σπίτι του αρχικά– ζούσε σε ένα σπίτι γεμάτο γυναίκες, εκπροσωπώντας ο ίδιος μαζί με τον πατέρα του το αντρικό φύλο. Τις αγάπησε τις γυναίκες του. Τις αδελφές του, τη μητέρα του…
Έμαθε από μικρός να τις αγαπάει. Και στην πορεία τις αγάπησε μέσα από τον έρωτα και τον γάμο.
Η πρώτη του δυνατή σχέση ήταν με την ηθοποιό Στέλλα Στρατηγού, που οδήγησε στον πρώτο του γάμο (1960-1965). Στη διάρκειά του γάμου του όμως ερωτεύθηκε τη Δούκισσα, με την οποία αποτέλεσε και καλλιτεχνικό ζευγάρι. Χωρίζοντας με τη Δούκισσα επέστρεψε στη Στέλλα Στρατηγού.
Και μπήκε στη ζωή του η Ζωή Λάσκαρη, στα γυρίσματα της ταινίας «Μαριχουάνα Στοπ». Ο έρωτας που αναπτύχθηκε ανάμεσά τους ήταν τόσο μεγάλος, που έκανε τη Στέλλα Στρατηγού να φύγει τελικά από τη ζωή του. Η σχέση του με τη Ζωή κράτησε τρία χρόνια, μια σχέση έντονη, ερωτική, βαθιά, με την με την οποία έπαιξαν μαζί στο θρυλικό μιούζικαλ «Εραστές του ονείρου».
Τις πληγές του χωρισμού του με τη Λάσκαρη έκλεισε με τον γάμο του με τη Μαρινέλλα (1973-1981). Ήταν τότε που o Βοσκόπουλος περνούσε κρίση με στην καριέρα του, καθώς δεν μπορούσε στο Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης το 1972 να τραγουδήσει το «Ξανθή αγαπημένη Παναγιά», με το οποίο είχε λάβει μέρος στον διαγωνισμό. Όλοι γνώριζαν ότι ήταν ζευγάρι με τη Ζωή Λάσκαρη, για την οποία άλλωστε είχε γράψει το γνωστό πλέον εκείνο τραγούδι, δίπλα του όμως είναι η Μαρινέλλα του συμπαραστάθηκε. Και ήταν τότε που εκείνος βαθιά απογοητευμένος από πολλούς και πολλά στη ζωή του, είχε πει σε κοντινό του άνθρωπο για τη Μαρινέλλα: «Αυτήν τη γυναίκα θα την παντρευτώ». Και το έκανε, με κουμπάρο τον Γιώργο Κατσαρό, και μεγαλώνοντας μαζί της το παιδί που εκείνη είχε αποκτήσει νωρίτερα ως ανύπαντρη μητέρα.
Τον χωρισμό του από τη Μαρινέλλα ακολούθησε ο γάμος του με την Τζούλια Παπαδημητρίου (1990-1996), μεγάλο κεφάλαιο στη ζωή του, κυρίως λόγω των οικονομικών διενέξεων και της Χαράς, που τελικά δεν αποδείχτηκε κόρη του και σήμερα δεν μπορεί να χρησιμοποιεί πια το επώνυμο του Βοσκόπουλου.
Ο τέταρτος και τελευταίος γάμος του ήλθε το 1996 με την Άντζελα Γκερέκου, η οποία του χάρισε το 2001 μια κόρη, τη Μαρία.
Αυτές οι δύο τελευταίες γυναίκες της ζωής του ήταν που δεν έφυγαν στιγμή από κοντά του, μέχρι το μοιραίο τέλος, που ήλθε στα 81 του χρόνια, γεμάτος από αγάπη, γεμάτος από μουσική, γεμάτος από θαυμασμό του κόσμου…
Πλούσιο δισκογραφικό έργο
1967 - Αναμνήσεις
1968 - Αγωνία
1970 - Αδέλφια μου αλήτες πουλιά
1970 - Σε ικετεύω
1971 - Μια αγάπη
1972 - Στιγμές αγάπης
1972 - Στοιχηματίζω
1972 - Τόλης Βοσκόπουλος
1973 - Αγόρι μου (Συνθέτης 4 τραγουδιών)
1973 - Ας είμαστε ρεαλιστές
1974 - Μαρινέλλα Βοσκόπουλος
1974 - Εγώ κι εσύ
1975 - Εγώ τι έχω και τι θάχω
1976 - Άλλη μια φορά (Συνθέτης 3 τραγουδιών)
1976 - Όταν τραγουδώ
1976 - Σμυρνέϊκα και Λαϊκά
1977 - Είναι το κάτι που μένει
1977 - Οι αναμνήσεις ξαναγυρίζουν
1978 - Τραγούδα θεατρίνε
1979 - Μέρα νύχτα παντού
1980 - Τόλης Βοσκόπουλος 80
1981 - Για όλους (Συνθέτης 9 τραγουδιών)
1981 - Καρδιά μου μόνη
1982 - Δε θέλω να θυμάμαι
1983 - Είσαι δικιά μου
1984 - Περασμένες μου αγάπες
1985 - Αυτά που τραγουδήσαμε (Συμμετοχή 3 τραγούδια)
1985 - Τότε
1985 - Τώρα
1985 - Τα Λαϊκά της νύχτας (Συμμετοχή 5 τραγούδια)
1986 - Αμέτρητα γιατί
1987 - 16 από τα ωραιότερα τραγούδια μου
1987 - Ατέλειωτο ερωτικό ταξίδι
1988 - Οι Μεγαλύτερες Επιτυχίες του
1989 - Μεγάλες Ερμηνείες
1989 - Οι Μεγαλύτερες Επιτυχίες του Νο 2
1990 - Για πάντα
1990 - Να κάνουμε έναν έρωτα όλο τρέλα
1990 - Όλη η αλήθεια
1990 - Επιτυχίες Α΄ προβολής
1991 - Στάζεις έρωτα
1992 - Εγώ κι εσύ
1993 - Εγώ κι εσύ, Όλες οι Μεγάλες Επιτυχίες
1993 - Κοντά σου εγώ
1994 - Τα κλασικά του Τόλη
1995 - Ανεπανάληπτος
1995 - Τα Ερωτικά
1995 - Τα πρώτα μου τραγούδια 1966-1971
1996 - 16 Ζεϊμπέκικα
1996 - Μάτια φεγγάρια
1996 - Τότε, Τα πρώτα μου τραγούδια
1997 - Εγώ αγαπώ μόνο μία
1998 - Ήρθες σαν όνειρο
1999 - Η νύχτα γέμισε με φως
2000 - Οι Μεγαλύτερες επιτυχίες του
2000 - Τα Ερωτικά
2001 - Live 2000-2001
2002 - Η σωστή απάντηση
2000 - Οι Μεγαλύτερες επιτυχίες του Νο 2
2002 - Τραγουδά Βοσκόπουλο
2003 - Καλή σου τύχη
2003 - 30 Χρόνια τραγούδι, Μια αγάπη μια ζωή (1970-2000)
2005 - Αντίθετο ρεύμα
2006 - Αναμνήσεις (Συλλογή 4 Cd)
2006 - 14 Μεγάλα τραγούδια
2006 - Ανθολογία 1970-2001 (Συλλογή 4 Cd)
2006 - Στης ζωής μου τις στράτες (2 Cd Live & Studio)
2007 - Να με κοιτάς στα μάτια
2007 - Χρυσή δισκοθήκη
2008 - Στο πέρασμα του χρόνου
2008 - Χρυσή δισκοθήκη Νο 2
2009 - 60 Μεγάλες Επιτυχίες (4 Cd)
2009 - Το λαϊκό τραγούδι Νο 7
2009 - Τόλης Βοσκόπουλος
2009 - Οι Μεγάλες Επιτυχίες (3 Cd)
Πολλές και οι συμμετοχές του σε δίσκους άλλων τραγουδιστών, όπως σημαντική και η συμμετοχή του σε θεατρικές παραστάσεις και κινηματογραφικές ταινίες, όπου το παράπονό του ήταν μόνιμο, καθώς έπαιρνε μικρούς ρόλους, αφού δεν τον χρησιμοποιούσαν τόσο ως ηθοποιό –το μεγάλο του όνειρο–, όσο ως τραγουδιστή.
Ωστόσο, ακόμη κι έτσι, εμείς τον αγαπήσαμε, ήταν τόσο γεμάτες οι στιγμές που μας πρόσφερε μέσα από τη μεγάλη οθόνη, που γέμιζε τη δίψα μας για εκείνον, τον πρίγκιπα του ελληνικού τραγουδιού…
Τα βινύλια με τις επιτυχίες του, συλλογές πανάκριβες στο πιο σημαντικό μέρος της βιβλιοθήκης μας, που θα μας συντροφεύουν για πάντα…