Τον τελευταίο καιρό, συνεχώς ακούμε για ζευγάρια που αποφασίζουν να περάσουν το κατώφλι της εκκλησίας, για ζευγάρια που χωρίζουν, για ζευγάρια που αποκτούν το πρώτο τους παιδί και μετά χωρίζουν και για άλλα που -μεταξύ μας- ποντάρουμε πόσο καιρό θα αντέξουν. Φυσικά, οι συζητήσεις με φίλους και γνωστούς γύρω από αυτά τα ζητήματα ατελείωτες, με θεωρίες να δίνουν και να παίρνουν και “μυστικές” συνταγές για μια ευτυχισμένη πορεία μαζί με τον σύντροφό να πέφτουν συνεχώς στο τραπέζι. Τι είναι όμως αυτό που κάνει ένα ζευγάρι πραγματικά ευτυχισμένο και με αντοχή στο χρόνο; Είναι κάποια μυστική συνταγή ή μήπως κάτι προφανές που απλά αρνούμαστε να δούμε γιατί δεν μας βολεύει ή δεν θέλουμε να το πιστέψουμε;
Σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα που πραγματοποιήθηκε στο British Columbia, το κλειδί για τις μακροχρόνιες σχέσεις και τα πραγματικά ευτυχισμένα ζευγάρια δεν είναι ούτε ο έρωτας, ούτε το πάθος ούτε η «χημεία» αλλά… η φιλία. Μια αλήθεια που κατά βάθος ήδη γνωρίζαμε, αλλά την παραβλέπαμε.
Η μελέτη που πραγματοποιήθηκε ανάμεσα σε χιλιάδες ζευγάρια παντρεμένα και μη, απέδειξε ότι ο πραγματικός παράγοντας που κρατάει μαζί δύο ανθρώπους, πέρα από τον ρομαντισμό και την ερωτική έλξη, είναι το επίπεδο φιλίας που έχουν αναπτύξει με το πέρασμα των χρόνων. Το πόσο άνετα δηλαδή και ο εαυτός τους αισθάνεται ο καθένας με τον σύντροφό σε οποιαδήποτε φάση της κοινής τους ζωής, ανεξάρτητα από την οικονομική κατάσταση στην οποία βρίσκονται.
Ο επικεφαλής της έρευνας, ο καθηγητής John Helliwell εξηγεί ότι «η ουσία βρίσκεται στο να βλέπεις τον άνθρωπο δίπλα σου σαν τον καλύτερό σου φίλο», καταρρίπτοντας έτσι μύθους που υποστηρίζουν ότι δεν μπορεί να υπάρξει φιλία ανάμεσα στα ζευγάρια. Ουσιαστικά, ο καθηγητής μαζί με την ομάδα του εξέτασαν προσεκτικά τους παράγοντες της ηλικίας των ζευγαριών, το φύλο, το εισόδημα, την κατάσταση της υγείας τους και το αν είχαν παντρευτεί ή όχι.
Τα αποτελέσματα σε πρώτη φάση απέρριψαν τους παράγοντες του εισοδήματος και του γάμου ως υπολογίσιμους. Τα περισσότερα ζευγάρια ,μάλιστα, που δήλωσαν ευτυχισμένα μέσα στην σχέση τους είτε δεν ήταν παντρεμένα είτε δεν είχαν σκοπό να παντρευτούν. Ταυτόχρονα, το μεγαλύτερο ποσοστό των ζευγαριών που δήλωναν ευτυχισμένα, είχαν απαντήσει θετικά στην ερώτηση εάν έβλεπαν τον/την σύντροφό τους ως τον καλύτερό τους φίλο.
Κάθε λοιπόν ερώτηση της έρευνας, και κάθε παράγοντας που μπορούσε να επηρεάσει την σχέση, όπως είναι η υγεία, το εισόδημα, τα ωράρια εργασίας, ήταν συνυφασμένη με τον βαθμό οικειότητας και φιλίας του ζευγαριού. Αυτό, λοιπόν, που χρόνια τώρα μας λέει η σύγχρονη κοινωνιολογία επιβεβαιώνεται για ακόμη μια φορά. Ότι δηλαδή ,παρά τις καλές προθέσεις και προϋποθέσεις, αρκετά συχνά ο γάμος λειτουργεί ως διαλυτικός παράγοντας, αν δεν προϋπάρξει και συνεχίσει να υπάρχει η φιλία ανάμεσα στο ζευγάρι. Το ίδιο αποτέλεσμα έδειξαν και άλλες έρευνες που εκπονήθηκαν τα τελευταία χρόνια -γιατί σίγουρα πολλοί θα αναρωτιέστε τώρα που διαβάζετε το άρθρο κατά πόσο ισχύει στην πραγματικότητα.
Πέρα από τις έρευνες όμως, αν καθίσουμε και αναλογιστούμε εμείς οι ίδιοι με βάση τις προσωπικές μας εμπειρίες και σχέσεις, τι ήταν αυτό που μας κράτησε και αυτό μας έκανε να φύγουμε από μια σχέση; Όλοι αναζητούμε το πάθος και την ένταση, αλλά πόσο μπορείς να το αντέξεις; Σίγουρα πάντα θα αναζητάς και θα ζητάς την ερωτική έλξη και τον ρομαντισμό από τον σύντροφό σου, αλλά και ταυτόχρονα έναν άνθρωπο με τον οποίο να μπορείς να είσαι πραγματικά ο εαυτός σου και να σε αντέχει…