ΤΟ ΠΑΝΟΡΑΜΑ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΣΤΙΣ ΟΘΟΝΕΣ ΜΑΣ

Tο 33ο Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, πιστό στο ραντεβού του με τους θεατές του καλού σινεμά, από τις 25 Νοεμβρίου ως τις 4 Δεκεμβρίου. Μόνο που φέτος, λόγω της πανδημίας όλες οι προβολές θα διαδικτυακές και δωρεάν, δίνοντας έτσι την ευκαιρία στο σινεφίλ κοινό όλης της Ελλάδας και όχι μόνο της Αθήνας, να απολαύσει πολύ και καλό σινεμά.

Ο Νίνος Φένεκ Μικελίδης, Καλλιτεχνικός διευθυντής, του φεστιβάλ, σημειώνει:

Φέτος, εξαιτίας της πανδημίας του κορονοϊού, αναγκαζόμαστε, δυστυχώς, να διοργανώσουμε το φεστιβάλ, για πρώτη φορά στην ιστορία του, διαδικτυακά, δίνοντας ωστόσο, έστω και με αυτό τον τρόπο, την ευκαιρία στο κινηματογραφόφιλο κοινό όλης της Ελλάδας και όχι μόνο της Αθήνας, να απολαύσει πολύ και καλό σινεμά.

Σε μια περίοδο ιδιαίτερων δυσκολιών για τον παγκόσμιο κινηματογράφο – τόσο στην παραγωγή και τη διανομή όσο και σε ό,τι αφορά στην προβολή των ταινιών στις αίθουσες – δεν μπορούσαμε παρά να εστιάσουμε το κύριο σκέλος του προγράμματος στον ελληνικό κινηματογράφο, που πάντοτε αποτελούσε, και εξακολουθεί να αποτελεί, σημαντικό τμήμα των εκδηλώσεων του Πανοράματος. Χωρίς, παράλληλα, να ξεχνάμε τον υπόλοιπο ευρωπαϊκό κινηματογράφο καθώς και τα θεματικά αφιερώματα που δίνουν την ιδιαίτερη φυσιογνωμία στο φεστιβάλ μας, σε ένα πρόγραμμα που σύντομα θα ανακοινωθεί και που είμαστε σίγουροι πως θα προσελκύσει για άλλη μια φορά το ενδιαφέρον σας.

Το αναλυτικό πρόγραμμα των προβολών που θα περιλαμβάνει, όπως κάθε χρόνο, διαγωνιστικό τμήμα και επιλεγμένα αφιερώματα, θα ανακοινωθεί τις επόμενες μέρες.

Σήμερα παρουσιάζουμε 2 ακόμη από τα φετινά μας αφιερώματα: σε αξιόλογες ελληνικές ταινίες που δεν έτυχαν της διανομής που άξιζαν, με τίτλο «Δεύτερη Ευκαιρία» κι ένα μικρό αφιέρωμα στο έργο του Τάκη Κανελλόπουλου.

ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ

«Τις τελευταίες δεκαετίες, η διανομή της ελληνικής ταινίας γινόταν, και δυστυχώς εξακολουθεί να γίνεται, εντελώς τυχαία και πρόχειρα. Πιεσμένοι ανάμεσα στα μεγάλα εμπορικά, εξ Αμερικής συνήθως, «προϊόντα», οι λιγοστοί διανομείς που αποφασίζουν να διανείμουν μια ελληνική ταινία στις αίθουσες αναγκάζονται να αναζητήσουν κάποια άδεια εβδομάδα είτε ανάμεσα στις άλλες, υποτιθέμενες, αν και όχι πάντα, πιο εμπορικές ταινίες, είτε προς το τέλος της σεζόν, όταν ο αριθμός των θεατών αρχίζει να μειώνεται.

Κι αυτό πάντα σε εβδομάδες σκόρπιες, χωρίς να υπάρχει η δυνατότητα συνέχισης της συγκεκριμένης προβολής. Κατά διαστήματα, σύμβουλοι στο υπουργείο Πολιτισμού, μέλη των διοικητικών συμβουλίων στο Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου και άλλοι ειδήμονες, πρότειναν, ή προσπάθησαν να προτείνουν, λύσεις που είτε δεν υλοποιήθηκαν είτε απέτυχαν, όπως η απόφαση του ΕΚΚ στη δεκαετία του ’80 να επιδοτήσει αίθουσες που θα πρόβαλλαν ορισμένο αριθμό ελληνικών ταινιών.

Το σημερινό αφιέρωμα σκοπό έχει να προβάλει ταινίες που, για τους πιο πάνω, αλλά και άλλους, πέρα από την αξία του έργου, λόγους, δεν είχαν τη διανομή που τους άξιζε. Διανομή που πρέπει όσο το δυνατό πιο σύντομα να συζητηθεί από τους αρμόδιους – σκηνοθέτες, παραγωγούς, σωματεία του κλάδου και το ίδιο το κράτος – για να υποστηριχτεί όπως της αξίζει η εγχώρια παραγωγή, όπως πράττουν και άλλα ευρωπαϊκά κράτη για τη δική τους παραγωγή.»

Νίνος Φένεκ Μικελίδης, Καλλιτεχνικός διευθυντής

Προβάλλονται οι παρακάτω ταινίες, σε αλφαβητική σειρά:

– «ΑΡΚΑΔΙΑ ΧΑΙΡΕ» – Φίλιππος Κουτσαφτής (2015)

Μια περιπλάνηση στο παρελθόν και το παρόν της Αρκαδίας, ενός τόπου γεμάτου μύθους και ιστορία.

– «ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ» – Μαργαρίτα Μαντά (2014)

Η ερωτική ιστορία του Κώστα και της ‘Αννας, δυο μοναχικών ανθρώπων που ζουν στην Αθήνα, μια πόλη διψασμένη για αγάπη.

– «ΝΟΡΒΗΓΙΑ» – Γιάννης Βεσλεμές (2014)

Οι αναζητήσεις του φωτοφοβικού, δεινού χορευτή και πλάσματος της νύχτας, Ζανό, στη συναρπαστική αλλά και σκοτεινή Αθήνα του 1984.

– «ΡΙΣΑΛΤΟ» – Βασίλης Βαφέας (2016)

Η ιστορία του ‘Αρη, ενός νεαρού σκηνοθέτη, που παλεύει να βρει την ισορροπία του ανάμεσα στα προσωπικά του όνειρα και την πίεση της οικογένειας και της κοινωνικής συγκυρίας.

Από την ταινία «Forget me Not»

– «DO IT YOURSELF» – Δημήτρης Τσιλιφώνης (2017)

Η περιπέτεια ενός μικροαπατεώνα που συμφωνεί να πρωταγωνιστήσει σε ένα βίντεο, με σκοπό την αποκατάσταση της δημόσιας εικόνας ενός παράνομου επιχειρηματία.

– «FORGET ME NOT» – Γιάννης Φάγκρας (2014)

Ένα road movie στη θάλασσα και μια ερωτική περιπέτεια. Η ιστορία δύο εραστών στην άκρη του κόσμου. Γυρισμένη στον Βόρειο Ειρηνικό Ωκεανό, στη θάλασσα Μπέρινγκ, στην Αλάσκα και στη Νέα Ορλεάνη.

– «LINES» – Βασίλης Μαζωμένος (2016)

Μια ταινία για την οικονομική κρίση στην Ελλάδα και τα αποτελέσματά της στην κοινωνία, μέσα από τις ιστορίες 7 διαφορετικών ανθρώπων, εμπνευσμένες από τις περίπου 4.000 αυτοκτονίες την εποχή της κρίσης.

– «SMAC» – Ηλίας Δημητρίου (2015)

Η ιστορία μιας γυναίκας, της Ελένης, που προσπαθεί να βάλει ξανά τη ζωή της σε τάξη, μετά το σοκ της είδησης ότι πάσχει από καρκίνο.

ΤΑΚΗΣ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ: ΚΑΘΟΡΙΖΟΝΤΑΣ ΜΙΑ ΕΠΟΧΗ

«Ο Τάκης Κανελλόπουλος μας εισήγαγε στο μαγικό κόσμο του ψυχισμού και των συναισθημάτων στις αρχές της δεκαετίας του ’60, στο απόγειο της «χρυσής» εποχής του ελληνικού σινεμά. Τότε που η «Φίνος Φιλμς» γέμιζε αίθουσες ασφυκτικά με αστραφτερά, εμπορικά προϊόντα.

Σε μια περίοδο, που, σε αντίθεση με τα δεδομένα που επικρατούσαν ως τότε, τόσο στο πλατύ κοινό όσο και σ’ εκείνο του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης (που μόλις τότε έκανε το ξεκίνημά του), όπου η δομή ενός έργου καθοριζόταν από τις επιθυμίες του κοινού κι όπου ο σκηνοθέτης θύμιζε διευθυντή ορχήστρας όσον αφορά στη λειτουργία του, ανέτειλε μια κινηματογραφία στην οποία ο σκηνοθέτης αποτελούσε ο ίδιος ολόκληρη την ορχήστρα, μεταφέροντάς μας την προσωπική του άποψη για το περιβάλλον που απαθανάτιζε η κάμερά του. Μια τάση που βρισκόταν σε σύμπλευση με το γαλλικό «Νέο Κύμα», το βρετανικό «Free Cinema» ή το Βραζιλιάνικο «Cinema Novo» – και που συνδέονταν άρρηκτα με το αποκαλούμενο Σινεμά των Δημιουργών.

Ο αθεράπευτα ρομαντικός Κανελλόπουλος κατάφερε να μετουσιώσει όλες τις ανωτέρω νεότευκτες, καλλιτεχνικές αρετές με τον πλέον ιδεώδη (και γηγενή) τρόπο, αποτελώντας, μαζί με τους Κακογιάννη και Κούνδουρο, ένα αρραγές τρίπτυχο πίσω από το οποίο θα συνέπλεαν αρχικά όλοι οι «παρείσακτοι» του εμπορικού, κινηματογραφικού κατεστημένου.

Με αρχή την κατανυκτική όσο και ενθουσιώδη προβολή του ντοκιμαντέρ «Μακεδονικός Γάμος» (στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης στις 23 Σεπτεμβρίου 1960) και το διεθνώς αναγνωρισμένο ως αντιπολεμικό αριστούργημα «Ουρανός», ο Κανελλόπουλος προκαλεί σύγκρουση με τη βαλτώδη βεβαιότητα της εποχής του και μας χαρίζει συναισθηματική ανάταση, καθώς ευθυγραμμίζει τις γραμμές των προσώπων και τις ψυχές των πρωταγωνιστών του με τον ατελείωτο ορίζοντα.

Με το ίδιο, συχνά ανατρεπτικό, πάθος, ο ασυμβίβαστος, αυτός, αντικομφορμιστής, απομονωμένος σκηνοθέτης, που αρνιόταν να ενταχθεί στην εποχή του, θα συνεχίσει, με την ίδια εμμονή, να αντιμετωπίζει τις ανθρώπινες σχέσεις, τον έρωτα αλλά και τα αδιέξοδα της ζωής, σε ταινίες όπως η «Εκδρομή», η «Παρένθεση» και το «Ρομαντικό σημείωμα», ταινίες που, αν και στην εποχή τους δεν είχαν την επιτυχία που τους άξιζε, παραμένουν μέχρι σήμερα δείγματα εξαίρετα ενός πρωτοποριακού κινηματογράφου, που δεν έχει χάσει τίποτα από την ομορφιά και τη δύναμή του.»

Κείμενο: Παναγιώτης Γιαννέλης

Στο πλαίσιο του αφιερώματος θα προβληθούν οι παρακάτω ταινίες,

σε αλφαβητική σειρά:

– «ΕΚΔΡΟΜΗ» (1966)

– «ΟΥΡΑΝΟΣ» (1962)

– «ΡΟΜΑΝΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ» (1978)

Το αναλυτικό πρόγραμμα προβολών του φετινού 33ου Πανοράματος Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου:

Μπορείτε να δείτε αναλυτικά την ημέρα προβολής των ταινιών πατώντας εδώ.

Οι ταινίες θα είναι διαθέσιμες από τις 10:00 το πρωί μέχρι τις 10:00 το πρωί της επόμενης μέρας.

Τις επόμενες μέρες θα δημοσιευθούν, στο website μας, www.panoramafest.org, όλες οι λεπτομέρειες για την πρόσβαση στην πλατφόρμα του CINESQUARE (cinesquare.net)

Δείτε εδώ το τρέιλερ:

Μοντάζ: Φωκίων Μπόγρης. Η μουσική που ντύνει ηχητικά το σποτάκι είναι απόσπασμα  από το τραγούδι "The Race" των Innerspeaker, από το άλμπουμ τους "Into The Voodoo Lab"