Τι καθρεφτίζουν οι σχέσεις μας;

Όλοι μας έχουμε στο περιβάλλον μας ανθρώπους, των οποίων η συμπεριφορά μάς εκνευρίζει, μάς στενοχωρεί ή μάς ταλαιπωρεί. Σύμφωνα με το νόμο της συμπαθητικής δόνησης η ενόχλησή μας οφείλεται στο γεγονός ότι υπάρχει κάτι μέσα μας, που συντονίζεται με αυτό, που μας ενοχλεί στους άλλους. Δεν τους συναντάμε τυχαία. Καθρεφτίζουν κάποια πτυχή της προσωπικότητάς μας, κάποιο στοιχείο του χαρακτήρα μας, που δεν θέλουμε να αποδεχτούμε, ξυπνάνε τις φοβίες ή τις ανασφάλειές μας και προβάλλουν προς τα έξω εκείνο από το οποίο πρέπει να απελευθερωθούμε.

Το είδωλό μας στον καθρέφτη

Ας ξεκινήσουμε πρώτα από όλα, εξετάζοντας μήπως ο τρόπος με τον οποίο φερόμαστε στον ίδιο άνθρωπο ή σε άλλους μοιάζει με τη συμπεριφορά, που μας δημιουργεί αρνητικά συναισθήματα, όταν είμαστε εμείς οι αποδέκτες. Να δώσουμε ένα παράδειγμα. Μας ενοχλεί κάποιος που μας κάνει κριτική ή που μας κουτσομπολεύει; Ας σκεφτούμε πόσες φορές σχολιάζουμε, κρίνουμε ή ασχολούμεθα εμείς με τη ζωή του ή τη ζωή των άλλων. Μας εκνευρίζει η ασυνέπεια; Μήπως και εμείς δεν τηρούμε τις υποσχέσεις μας απέναντι σε τρίτους ή προς τον εαυτό μας; Θυμώνουμε, όταν μας λένε ψέματα; Εμείς είμαστε πάντα ειλικρινείς στις σχέσεις μας και κυρίως στη σχέση μας με τον εαυτό μας; Μήπως αυτό είναι το δικό μας είδωλο στον καθρέφτη;

Τι δεν μπορούμε να εκφράσουμε;

Υπάρχουν φορές που η δυσαρέσκειά μας οφείλεται στο ότι έχουμε καταπιέσει τον εαυτό μας. Εάν, για παράδειγμα, είμαστε τελειομανείς και αγχώδεις, θέλουμε να τα κάνουμε όλα σωστά και να είμαστε πάντα συνεπείς, ξεπερνώντας όμως τα ενεργειακά μας όρια, δεν αντέχουμε τη χαλαρότητα των άλλων, γιατί κατά βάθος ένα κομμάτι μας θα ήθελε να είναι έτσι και να απελευθερωθεί από την ανάγκη, να κερδίζει αξία από το αποτέλεσμα της προσπάθειας. Ζηλεύει όσους βάζουν το «θέλω» πάνω από το «πρέπει». Σε αυτή την περίπτωση το καθρέφτισμα μάς δείχνει εκείνο που δεν μπορούμε να εκφράσουμε.

Ποιο ρόλο παίζουμε;

Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο έχει να κάνει με τους ρόλους που παίζουμε. Έλκουμε ανθρώπους, που μας καθρεφτίζουν εκείνο, από το οποίο πρέπει να απελευθερωθούμε. Εάν παίζουμε το θύμα, ο συμπρωταγωνιστής μας στο έργο θα είναι ο θύτης, που θα μας εκμεταλλεύεται. Εάν παίζουμε το ρόλο του σωτήρα ή του δασκάλου, θα συναντάμε άτομα αντιδραστικά ή ανεύθυνα, που θα κάνουν το αντίθετο από εκείνο που τους λέμε, μέχρι να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν είμαστε υπεύθυνοι εμείς για την πραγματικότητά τους.

Τι πεποιθήσεις έχουμε;

Το καθρέφτισμα έρχεται επίσης να μας δείξει τις πεποιθήσεις μας, μέχρι να καταλάβουμε τι πρέπει να αλλάξουμε. Έχοντας για παράδειγμα την πεποίθηση ότι δεν αξίζουμε αγάπη και σεβασμό, θα έλκουμε ανθρώπους, που θα μας εγκαταλείπουν, δεν θα μας αποδέχονται όπως είμαστε, δεν θα μας σέβονται κ.λπ. Εάν χρειαζόμαστε την επιβεβαίωση τους, για να βιώσουμε την αξία μας, δεν θα την έχουμε ποτέ, θα μας αμφισβητούν όλοι μέχρι να την ανακαλύψουμε μέσα μας. Εάν ζούμε μέσα στο φόβο, θα συναντάμε στις σχέσεις μας ανθρώπους, που θα παίζουν το ρόλο του τρομοκράτη.

Ποιο είναι το μάθημά μας;

Για κάθε τι που μας ενοχλεί στους άλλους, ας κάνουμε λοιπόν τις εξής ερωτήσεις:

• -Τι είναι αυτό που κινδυνεύει για μένα (αξία, ασφάλεια, ελευθερία, απόλαυση) από αυτή τη συμπεριφορά;
• -Μήπως έχω και εγώ συμπεριφερθεί στο συγκεκριμένο άνθρωπο με παρόμοιο τρόπο;
• -Μήπως έχω συμπεριφερθεί στον εαυτό μου ή σε άλλους έτσι;
• -Μήπως περιμένω να μου συμπεριφέρονται έτσι;
• -Μήπως μου θυμίζει κάτι από τα παιδικά μου χρόνια;
• -Μήπως παίζω κάποιο ρόλο στη ζωή μου, που τον αναγκάζει να μου φέρεται με αυτό τον τρόπο;
• -Τι καλούμε να μάθω μέσα από αυτό; Ποιο είναι το μάθημά μου; Μήπως ήρθε η ώρα να αφήσω κάποια ανάγκη μου και να απαλλαγώ από την προσκόλλησή μου;

Παρατηρώντας τα συναισθήματα μας και ψάχνοντας την πεποίθηση πίσω από αυτά, έχουμε τη δυνατότητα να δούμε καθαρά το είδωλό μας στον καθρέφτη, να βρούμε τα δικά μας τρωτά σημεία και να τα υπερβούμε.