ΤΑΞΙΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΙΣ

«Ελλάς Ελλήνων Αστυνομικών», «Νόμος και Τάξη», «Σερίφης Χρυσοχοΐδης». Τα έχουμε διαβάσει όλα. Και σε μια κανονική χώρα, οι τίτλοι αυτοί θα αναδείκνυαν κάπως γλαφυρά την επιλογή της κυβέρνησης να αναδεικνύει και να μετατρέπει ακόμη και ζητήματα Παιδείας σε ζητήματα ασφαλείας, την ίδια ώρα που για το οργανωμένο έγκλημα σφυρίζει… αδιάφορα.

Ο κ. Χρυσοχοΐδης, που στα νιάτα του ως σοσιαλιστής τότε φωτογραφιζόταν με φόντο την «τέταρτη τάξη» –τον εμβληματικό πίνακα που πήρε ζωή στο «1900» του Μπερτολούτσι και αποτυπώνει μια λαϊκή διαδήλωση με κορυφαίους μια γυναίκα και το παιδί της στην αγκαλιά και δίπλα της άνδρες με κοφτερό βλέμμα–, στην ωριμότητά του έχει δημιουργήσει δύο νέα αστυνομικά σώματα, έχει φέρει σε διαβούλευση νόμο για ένα τρίτο, ενώ οι πληροφορίες θέλουν και ένα τέταρτο να ετοιμάζεται.

Ίσως θα πρέπει να υπενθυμίσει κάποιος στους υπερασπιστές της αριστείας και του ιδιωτικού τομέα, ότι οι ειδικοί φρουροί ούτε άριστοι είναι – μιας και δεν έχουν μπει στις αστυνομικές σχολές από Πανελλήνιες και διορίζονται (θου, κύριε) στο Δημόσιο! Λεπτομέρειες θα μου πείτε… Από τον Ιούλιο έχουν προσληφθεί περίπου 1.500 νέοι ειδικοί φρουροί και 1.000 συνοριοφύλακες, ενώ θα προσληφθούν άλλοι 1.000 για να στελεχώσουν την Πανεπιστημιακή Αστυνομία. Να αξιωθούν κι αυτά τα παιδιά που έχουν λάβει μόνο τρίμηνη εκπαίδευση να δουν πώς είναι το εσωτερικό ενός Πανεπιστημιακού Ιδρύματος.

Ο τέως σοσιαλιστής –νυν σερίφης– ανασύστησε την ομάδα ΔΕΛΤΑ που άνοιγε κεφάλια γιατί έκανε «βζουν - βζουν» με τις μηχανές της πάνω στα πλήθη των διαδηλώσεων και τη βάφτισε «Δράση», μετά δημιούργησε και την πιο φιλική στον διαδηλωτή ομάδα «Ο.Δ.Ο.Σ» για την περιφρούρηση των διαδηλώσεων, που έκανε την πρώτη της δημόσια εμφάνιση πίσω από τους πέντε βουλευτές του ΜέΡΑ25 που έκαναν καθιστική διαμαρτυρία στις 17 Νοέμβρη. Αναλογούσαν τότε είκοσι αστυνομικοί σε κάθε βουλευτή.

Επόμενο βήμα, η συγκρότηση της Πανεπιστημιακής Αστυνομίας. που θα φοράει ωραία χακί καπελάκια και θα φέρει οπλισμό αυτοπροστασίας για να περιφρουρεί τα πανεπιστήμια από τους φοιτητές και τα μέλη ΔΕΠ. Η επικαιρότητα όμως δεν σταματά να γεννά ανάγκες αστυνόμευσης. Μετά τον άγριο ξυλοδαρμό ενός σταθμάρχη από δύο ανήλικους στον Σταθμό της Ομόνοιας, φαίνεται ότι έχει ανοίξει η συζήτηση για τη δημιουργία ενός ακόμα ειδικού σώματος για τη φύλαξη των σταθμών του μετρό και του ηλεκτρικού.

Με λίγα λόγια, με κάθε αφορμή η κυβέρνηση και ο υπερδραστήριος υπουργός ΠΡΟ. ΠΟ φτιάχνουν και ένα αστυνομικό σώμα να υπάρχει. Στην πραγματικότητα, η χώρα μας κατέχει τον δεύτερο μεγαλύτερο αριθμό αστυνομικών ανά 100.000 πολίτες στην Ευρωπαϊκή Ένωση μετά την Κύπρο, ενώ έχουμε υπερτριπλάσιους αστυνομικούς αναλογικά με τον πληθυσμό μας σε σχέση με τη Φινλανδία.

Ακριβή αριθμό του συνόλου των αστυνομικών στην Ελλάδα δεν γνωρίζουμε. Για λόγους ασφαλείας, λένε, δεν πρέπει να γνωρίζουμε. Οι εκτιμήσεις πάντως μιλούν για τουλάχιστον 55.000.

Δεν φτάνουν όμως. Με κάθε ευκαιρία η κυβέρνηση προσλαμβάνει όλο και περισσότερους για να μας φυλάνε. Από συνοριοφύλακες, έως (ανειδίκευτους) ειδικούς φρουρούς, η κυβέρνηση πάντα βρίσκει μια αφορμή για να προσλάβει αστυνομικούς.

Το μείζον πρόβλημα βέβαια δεν είναι οι προσλήψεις, αλλά οι πολιτικές εμμονές του υπουργού. Και αυτό ακριβώς ο ίδιος ο υπουργός φροντίζει να το επιβεβαιώνει με κάθε ευκαιρία.

Το πρώτο ήταν η ψήφιση του νόμου για τις συναθροίσεις πέρυσι τον Ιούλιο.

Το δεύτερο ήταν το προεδρικό διάταγμα για τα συστήματα επιτήρησης στους δημόσιους χώρους με τις σταθερές και κινητές κάμερες και drone. Το νέο σύστημα αποτέλεσε πρώτης τάξεως αφορμή για να ανανεωθεί ο στόλος των περιπολικών και των μοτοσικλετών, ενώ αγοράστηκε νέος εξοπλισμός και drones, τα οποία παρακολουθούν τις πόλεις σε ημέρες κατά τις οποίες έχουν προγραμματιστεί συγκεντρώσεις.

Kαι τώρα το Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης των Δημόσιων Υπαίθριων Συναθροίσεων. Ο υπουργός το παρουσιάζει ως το εγχειρίδιο επιτήρησης των διαδηλώσεων. Αντιγραφή του γαλλικού μοντέλου. Ό,τι έρχεται όμως από τη Γαλλία δεν μυρίζει εξ ορισμού διαφωτισμό. Αρκετοί πανεπιστημιακοί χαρακτηρίζουν αντισυνταγματικό το γαλλικό μοντέλο, καθώς σύμφωνα με το ελληνικό Σύνταγμα το δικαίωμα του συνέρχεσθαι μπορεί να περιοριστεί μονάχα για λόγους δημόσιας ασφάλειας και για λόγους προστασίας του κοινωνικού και οικονομικού βίου.

Αντίθετα, το νέο εγχειρίδιο-δόγμα προβλέπει απαγόρευση της διαδήλωσης αν δεν έχει δοθεί άδεια από την αστυνομία. Όπως λένε όμως οι πανεπιστημιακοί, τέτοια πρόβλεψη δεν υπάρχει πουθενά. Μπορεί λοιπόν η επικοινωνιακή δεξιότητα της κυβέρνησης να της επιτρέπει να «πουλά» την αγνόηση του Συντάγματος, ως ενδιαφέρον για την ασφάλεια των πολιτών. Ειδικά εάν οι πολίτες θέλουν να κατευθυνθούν ανενόχλητοι στα καταστήματα να ψωνίσουν. Γιατί, γι’ αυτή την κυβέρνηση οι πολίτες πάνω από όλα είναι καταναλωτές.

Είναι σαφές ότι τους τελευταίους μήνες υπάρχει μια προσπάθεια να αλλάξει το πλαίσιο δικαιωμάτων. Στόχος είναι να αποδυναμωθεί ο πολίτης, ώστε να διατηρεί μια προσομοίωση των συνταγματικών του δικαιωμάτων τα οποία θα ασκούνται σε ένα εξευγενισμένο αστικό τοπίο. Θα ξεχάσουμε τον Μεγάλο Περίπατο που με τις ζαρντινιέρες του θα μας έκανε Ευρωπαίους; Στην πραγματικότητα, όλα αυτά θα πρέπει να ενταχθούν σε ένα απονευρωμένο αστικό τοπίο, μακριά από την κανονικότητα του πολιτικού βίου. Μακριά από διαμαρτυρίες και διεκδικήσεις. Η κυβέρνηση, εκμεταλλευόμενη τη συγκυρία, την οποία με βία δημιουργεί η πανδημία, σχεδιάζει τον πολίτη του μέλλοντος. Αυτόν που θα διεκδικεί μόνο μεγαλύτερες εκπτώσεις στα εμπορικά καταστήματα, ψωνίζοντας διαδικτυακά, στα μικρά διαλείμματα της ατελείωτης τηλεργασίας του.

Με τις υγείες μας…