ΤΑ ΑΥΤΟΝOΗΤΑ

Η αρχή έγινε όταν Πολωνοί υπερσυντηρητικοί, υποστηρικτές της κυβέρνησης Κατσίνσκι, κατέθεσαν τροπολογία, η οποία προστέθηκε στο ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Η τροπολογία ανέφερε πως η ανθρώπινη ζωή ενός παιδιού «πρέπει πάντα να προστατεύεται, ξεκινώντας από τη στιγμή της σύλληψης». Την τροπολογία ψήφισε ο δικός μας ευρωβουλευτής της Ν.Δ., Στέλιος Κυμπουρόπουλος. Μαζί του όμως την υπερψήφισε και η μισή ευρωομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (στο οποίο ανήκει και η Ν.Δ.) συμπεριλαμβανομένου και το προέδρου του, Μάνφρεντ Βέμπερ.

Το ότι στην Πολωνία έχει καταργηθεί το δικαίωμα στην άμβλωση είναι θέμα ιδιαίτερα σοβαρό και βέβαια πρέπει να αφορά και την Ευρωπαϊκή Ένωση καθώς παραβιάζει το Κοινοτικό Δίκαιο. Το γεγονός, όμως, ότι στην Ελλάδα κάποιοι προσπαθούν να επαναφέρουν στην επικαιρότητα μια συζήτηση που έχει κλείσει από το 1986 (οπότε και αποποινικοποιήθηκε επί ΠΑΣΟΚ το δικαίωμα στην άμβλωση) είναι ένα θέμα που μας αφορά όλους.

Το κυβερνών κόμμα μετά τον σάλο να δήλωσε μέσω τουίτερ:

«Η ΝΔ έχει ξεκάθαρη θέση, σταθερά και διαχρονικά για το δικαίωμα των γυναικών στην άμβλωση. Το θέμα αυτό έχει λυθεί για την ελληνική κοινωνία εδώ και δεκαετίες. Είναι προφανές ότι η ψήφος του ευρωβουλευτή κ. Στέλιου Κυμπουρόπουλου δεν εκφράζει το κόμμα και τον πρόεδρό του».

Όμως, το τουίτ «άργησε» τρεις ημέρες να έρθει. Η ψηφοφορία πραγματοποιήθηκε στις 13 του μήνα και η Ν.Δ. δεν θεώρησε ότι υπάρχει θέμα, παρά μόνο όταν αυτό «σηκώθηκε» στη δημόσια σφαίρα. Λίγες ώρες μετά, ο «γαλάζιος» ευρωβουλευτής σε συνέντευξή του στα «Παραπολιτικά» είχε την ευκαιρία να ανασκευάσει. Αν ήθελε, θα μπορούσε να πάρει παράδειγμα από τον ομόσταυλό του, κ. Ζαγοράκη, ο οποίος (και αυτός μετά τον σάλο) ισχυρίστηκε πως ψήφισε «εκ παραδρομής» αρνητικά στο ψήφισμα σχετικά με το να γίνει η Ε.Ε. ελεύθερη ζώνη για ΛΟΑΤΚΙ άτομα. Η σκόνη που σηκώθηκε από τις αντιδράσεις στα social media ανάγκασε τον βετεράνο ποδοσφαιριστή και υποψήφιο για την προεδρία της ΕΠΟ να προχωρήσει σε διόρθωση της ψήφου του, μετά τον σάλο βέβαια.

Αντίθετα από τον Θοδωρή Ζαγοράκη, ο κ. Κυμπουρόπουλος δεν επεχείρησε να τα «μαζέψει». Παρουσίασε δύο αντικρουόμενα επιχειρήματα: Είπε από τη μία ότι είναι υπέρ του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης των γυναικών. Και από την άλλη ότι ψήφισε υπέρ του δικαιώματος του παιδιού από τη σύλληψη.

Και τα δύο μαζί όμως δεν γίνονται, όσο και αν τα περί δικαιωμάτων του παιδιού από τη σύλληψη είναι κλασική ρητορική των prolifers και του αμερικανικού υπερσυντηρητικού «Tea Party». Ο ευρωβουλευτής επανήλθε την επόμενη ημέρα. Αυτήν τη φορά, από το Mega, επεχείρησε να εξηγήσει τη στάση του, ισχυριζόμενος πως η ψήφος του στο συγκεκριμένο ψήφισμα που αφορούσε στα δικαιώματα των παιδιών «δεν αντικρούεται με τις αμβλώσεις», ισχυριζόμενος ότι η άποψη του είναι «αλληλοσυμπληρούμενη με το συγκεκριμένο θέμα», ζητώντας ωστόσο συγγνώμη.

Πόσο σταθερή και διαχρονική είναι όμως η θέση της Ν.Δ. για το δικαίωμα στην άμβλωση;

Δεν θα χρειαστεί να πάμε τόσο πίσω, ώστε να θυμίσουμε τι έλεγε η Ν.Δ. το 1986. Μια αναδρομή στο 2019 αρκεί. Τότε, το 2019, αθλητική εφημερίδα είχε παρουσιάσει ένα κατάπτυστο πρωτοσέλιδο με τίτλο «αφήστε με να ζήσω» και ο αντιπρόεδρος της Ν.Δ. και υπουργός Ανάπτυξης το χαιρέτισε. Έναν μήνα μετά, τον Ιανουάριο του 2020, αφίσες με το σύνθημα «αφήστε με να ζήσω» έκαναν την εμφάνισή τους στο μετρό. Από πίσω ήταν διάφορες χριστιανικές και παραχριστιανικές οργανώσεις. Τότε είχαν ζητηθεί εξηγήσεις από τη διοίκηση ΣΤΑΣΥ ως προς το γιατί επέτρεψε τέτοιες αφίσες να μπουν στο μετρό.

Η πραγματική όμως θέση της Ν.Δ. δεν φαίνεται προφανώς από ένα πρωτοσέλιδο ή δυο αφίσες. Η κυβέρνηση της Ν.Δ. υποβάθμισε στην ουσία την έμφυλη ισότητα, συγχέοντάς την με το δημογραφικό πρόβλημα(;) όταν μετονόμασε τη Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων σε Γενική Γραμματεία Δημογραφικής και Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των φύλων.

Όλα τα παραπάνω τα παραθέτω για να καταδείξω πως αυτά δεν είναι συμπτώσεις.

Συχνά, το κυβερνών κόμμα ψαρεύει σε θολά νερά πίσω από τον μανδύα της πολυφωνίας που εκτείνεται από τον φιλελευθερισμό μέχρι τον υπερσυντηρητισμό.

Διαφημίζει πως για πρώτη φορά υπάρχει ανοιχτά gay άτομο στην κυβέρνηση –κάτι που είναι υπέροχο– και θα ήταν ακόμη πιο υπέροχο το gay αυτό άτομο να αγωνιζόταν για την ορατότητα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας και για την εξάλειψη των διακρίσεων. Επίσης, θα ήταν υπέροχο να δήλωνε τουλάχιστον την ενόχλησή του, όταν ο αντιπρόεδρος της Βουλής, Χαράλαμπος Αθανασίου, έλεγε από έδρας ότι «κακώς καταργήθηκε η παρά φύση ασέλγεια» ή όταν «γαλάζιος» βουλευτής χαρακτήριζε «κύναιδο» τον Άρη Βελουχιώτη.

Η κυβέρνηση διαφημίζει πως με πρωτοβουλία του πρωθυπουργού ήρθε το κίνημα MeToo στην Ελλάδα, και την ίδια στιγμή επιτρέπει στα στελέχη του να υιοθετούν υπερσυντηρητικές ατζέντες που μας γυρνούν 35 χρόνια πίσω.

Ας ξαναπούμε λοιπόν τα αυτονόητα, γιατί, παρά το γεγονός πως το MeToo ήρθε στη χώρα μας, φαίνεται ότι δεν είναι αυτονόητο για όλους και όλες ότι το σώμα της κάθε γυναίκας είναι δικό της και μπορεί να το κάνει ό,τι θέλει.