Η αποστολή του σκύλου οδηγού τυφλών είναι σχετικά πρόσφατη (με τις πρώτες σχολές να ιδρύονται στη Γερμανία κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο για να βοηθήσουν τους βετεράνους που είχαν αποκτήσει προβλήματα όρασης στη διάρκεια των μαχών), σε σχέση με την ανθρώπινη παρουσία και έλλειψη όρασης. Και ενώ τα σκυλιά πάσχουν από αχρωματοψία, αποδείχτηκε ότι με την κατάλληλη εκπαίδευση μπορούν να ανταποκριθούν στο καθήκον τους να συνοδεύουν τυφλούς και να τους οδηγούν με ασφάλεια.
Η εκπαίδευσή τους κρατά συνήθως ενάμιση χρόνο, από κουτάβι, ενώ οι ράτσες που ανταποκρίνονται καλύτερα σε αυτήν είναι τα Labrador Retriever, χωρίς να υστερούν και οι Γερμανικοί Ποιμενικοί, τα Γιγαντιαία Κανίς, τα LabraPoodle (προέρχονται από διασταυρώσεις Λαμπραντόρ και Γιγαντιαίων Κανίς), τα Golden Retriever και τα Collie. Η διαμονή κοντά σε άτομα με ειδικές ανάγκες κρατάει περίπου 10 χρόνια, ενώ μετά απλώς μετατρέπονται σε οικόσιτα κατοικίδια αφήνοντας τη θέση τους σε άλλον εκπαιδευμένο σκύλο να συνεχίσει το έργο το δικό τους.
Εδώ αξίζει να σημειώσουμε ότι πέρα από τους σκύλους οδηγούς τυφλών, υπάρχουν πλέον και τα Hearing dogs, που είναι σκύλοι που παρέχουν βοήθεια σε κωφούς και βαρήκοους, ή τα Mobility assistance dogs, που βοηθούν άτομα με προβλήματα κινητικότητας, ή τα Medical alert dogs, που μαθαίνουν να χειρίζονται τον συναγερμό όταν καταλάβουν ότι ο ιδιοκτήτης τους κινδυνεύει είτε από επιληψία είτε επειδή ανεβαίνει το ζάχαρό του κ.λπ., ή τέλος τα Psychiatric service dogs, που βοηθούν στην περίπτωση που το αφεντικό τους εκδηλώσει κρίσεις ψυχολογικών καταστάσεων, όπως κατάθλιψη, σχιζοφρένεια, μετατραυματικό στρες, διπολική διαταραχή κ.λπ.
Τα πλεονεκτήματα των ανθρώπων που χρησιμοποιούν εκπαιδευμένους για την πάθησή τους σκύλους είναι πολλά. Γίνονται πιο κοινωνικοί, νιώθουν μεγαλύτερη σιγουριά πλάι τους, μοιράζονται με ένα ζώο φιλικά συναισθήματα που ίσως δεν θα τα ένιωθαν με άλλους ανθρώπους. Κι έτσι νιώθουν ένα δέσιμο με τον σκύλο τους, που ψυχολογικά τους ανεβάζει, ενώ έχουν σημειωθεί πολλές περιπτώσεις που άνθρωποι επέζησαν από πολλούς κινδύνους χάρη στον σκύλο τους.
Κατά τα άλλα, η διατροφή του σκύλου πρέπει να είναι η ενδεδειγμένη από τους εκπαιδευτές του, ο έλεγχος της υγείας του επίσης. Και εννοείται ότι η συμπεριφορά του ανθρώπου προς τον τετράποδο φύλακα-άγγελο της ζωής του επιβάλλεται να είναι τουλάχιστον ευγνωμονούσα.
Και φυσικά η βαριά βιομηχανία του κινηματογράφου δεν θα μπορούσε να παραβλέψει τους σκύλους οδηγούς τυφλών. Εμείς από εδώ θα αναφερθούμε σε δύο σχετικές ταινίες, εσείς μπορείτε σε μια έρευνα στο διαδίκτυο να βρείτε περισσότερες.
«Quill» (2004)
Ως κουτάβι Labrador, ο Quill στέλνεται για να ζήσει με ένα ζευγάρι, τους Isamu και Mitsuko Nii, που εργάζονται ως εθελοντές με εκπαιδευτικά σκυλιά-οδηγούς. Όταν ο Qill γίνεται ενήλικας σκύλος, οδηγείται σε σχολή για σκυλιά οδηγούς τυφλών και τον αναλαμβάνει ο εκπαιδευτής Satoru Tawada, ο οποίος αποφασίζει ότι ο Quill θα ήταν ο ιδανικός σκύλος οδηγός για τον Mitsuru Watanabe. Αλλά ο Wanatabe, ένας μοναχικός και καλοσχηματισμένος μεσήλικας άνδρας, δεν ενθουσιάζεται με την παρέα του Qull, αλλά αποτολμά να ξαναβρεθεί στον έξω κόσμο, μαθαίνει όχι μόνο να εμπιστεύεται άλλους ανθρώπους αλλά εκείνο το ζώο που βρίσκεται στο πλευρό του και τον καθοδηγεί.
http://www.imdb.com/title/tt0400761/videoplayer/vi2315559705?ref_=tt_ov_vi«Love Leads the Way: A True Story» (1984)
Όταν ένας ασφαλισμένος πωλητής τυφλωθεί σε ένα ατύχημα, ο κόσμος του γυρίζει ανάποδα. Όλοι γύρω του φαίνονται απελπισμένοι, μέχρι τη στιγμή που μαθαίνουν ότι υπάρχει ένα καινοτόμο ευρωπαϊκό πρόγραμμα που εκπαιδεύει τα σκυλιά ως οδηγούς για τους τυφλούς. Εξετάζει την ιδέα και αποφασίζει να εκπαιδεύσει για ένα σκυλί. Τελικά παίρνει ένα σκυλί-οδηγό, αλλά σύντομα μαθαίνει ότι δεν μπορεί να πάρει τον απαραίτητο σύντροφό του σε οχήματα μεταφοράς και δημόσια κτίρια και επιχειρήσεις. Με έναν νεαρό φίλο, πρέπει να αγωνιστεί για να κάνει τη χώρα του να αναγνωρίσει ότι οι κανόνες αυτοί είναι άδικοι τόσο για τον ίδιο και όσο και για τον σκύλο οδηγό του.