ΠΟΙΟ ΒΙΒΛΙΟ ΘΑ ΧΑΡΙΖΑΤΕ ΣΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ;

Καλήν ημέραν άρχοντες και καλή καινούργια χρονιά μας. Με υγεία, δύναμη, χαμόγελο και με αγαπημένα βιβλία! Το Greeks Channel, που αγαπάει τα βιβλία, ρώτησε 12 Έλληνες συγγραφείς τι βιβλίο θα χάριζαν στον Πρωθυπουργό για την νέα χρονιά. Ναι, στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Και να τι είπαν!

Ρούλα Γεωργακοπούλου

Τι πρόβλημα κι αυτό! Όταν σκεφτόμαστε πολιτικούς, αμέσως ο νους μας πάει σε κάτι που το βασικό του προσόν είναι να έχει τον αδιάβαστο, ιστορικό δηλαδή ή πολιτικό, ή οικονομικό ή στη χειρότερη, κανένα άλμπουμ απ’ αυτά που τα πιάνουμε μόνο για να τα ξεσκονίσουμε. Θα του έδινα λοιπόν ένα ελληνικό λογοτεχνικό βιβλίο, όχι από την πρόσφατη παραγωγή που βλέπω ότι την ξέρει καλά, αλλά κάτι λίγο παλιότερο που μπορεί να του έχει διαφύγει. Και πώς να μη σου διαφύγει μια συλλογή διηγημάτων μόλις 125 σελίδων, το «Θάμπωσε ο νους» του Σωτήρη Δημητρίου; Θαμπωμένος παραμένει κι εμένα ο νους μου, παρόλο που πάνε τρία χρόνια από τότε που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πατάκη. Γιατί το διήγημα εδώ χρησιμοποιείται ως πρόφαση, ξεφεύγει από τη γειωμένη φύση του και ανεβαίνει στους ουρανούς της Υψηλής Τέχνης, εκεί που όλοι μπορούμε να αποδειχτούμε ιδανικοί αναγνώστες, και οι εξασκημένοι και οι περιστασιακοί και οι σπανίως…

Μαίρη Κόντζογλου

Θα του χάριζα το μυθιστόρημα «Ο αχός της εποχής» του βραβευμένου Βρετανού συγγραφέα Julian Barnes. Στην εποχή μας που ο πολιτισμός και οι άνθρωποί του έχουν αφεθεί στο έλεος του Θεού, το βιβλίο αυτό είναι εξαιρετικά επίκαιρο. Αναφέρεται στη σύγκρουση του μεγάλου μουσουργού Ντιμίτρι Σοστακόβιτς με το καθεστώς, στον αγώνα του για τη ζωή και την τέχνη, τον αναπόφευκτο συμβιβασμό και την εξίσου αναπόφευκτη απελπισία του.

Δημήτρης Σίμος

Θα του χάριζα το βιβλίο «Πώς πεθαίνουν οι δημοκρατίες» των Steven Levitsky και Daniel Ziblatt. Μια έρευνα που κράτησε σχεδόν είκοσι χρόνια από τους δύο συγγραφείς με σκοπό να προφυλάξει, να σώσει, να προβλέψει καταστάσεις. Ειδικότερα για κάθε δημοκρατική κεφαλή κράτους, αυτό το έργο είναι ένας οδηγός γνώσης, πρόληψης και δράσης που πρέπει να διαβαστεί.

Κωνσταντίνος Τρικουνάκης

Το βιβλίο είναι το «Ο ταξικός αγώνας στον Αρχαίο Ελληνικό Κόσμο» του Σαιντ Κρουά. Ο συγγραφέας εκτός από διακεκριμένος ακαδημαϊκός υπήρξε και εξέχων φιλέλληνας. Είναι το βιβλίο που εμένα τουλάχιστον με έκαμε να αγαπήσω την ιστορία. Με βοήθησε να δω πέρα από ανούσιες χρονολογίες και μάχες, από στρατηγικές και κατακτήσεις. Ότι ουσιαστικά είναι η επίδραση σκέψεων, ιδεών, πράξεων χαρισματικών προσωπικοτήτων –κυρίως ηγετών– στις πλατύτερες μάζες που δέχονται αυτήν την επιρροή. Αυτό κατ’ αντιστοιχία για τον διανοούμενο, τον θρησκευτικό ηγέτη, τον στρατηγό, μα κυρίως τον ανώτατο ηγέτη.

Μαριαλένα Σπυροπούλου

Η πρότασή μου προς τον πρωθυπουργό αφορά όχι τις αδυναμίες του κράτους αλλά τη δυνατότητα που έχει αναδειχθεί και στο παρελθόν για success stories. Θα πρότεινα λοιπόν το βιβλίο ενός σύγχρονου Έλληνα ιστορικού του Δ.Π. Σωτηροπούλου με τίτλο «Φάσεις και αντιφάσεις στο ελληνικό κράτος τον 20ό αιώνα». Να μελετήσει το πώς διαχειρίστηκε η κρατική μηχανή στην Ελλάδα με επιτυχία δύσκολες περιόδους και κυρίως να αναζητήσει και να αξιοποιήσει και σε αυτήν τη δύσκολη περίοδο που περνάμε περισσότερο ακόμα τους επιστήμονες και τους επαγγελματίες εκτός πολιτικής που μόνο καλό θα κάνουν στη χώρα μας με τις γνώσεις και το ήθος τους.

Βάσια Τζανακάρη

Θα του χάριζα το βιβλίο το «Άνθρωποι και ποντίκια» του Τζον Στάινμπεκ, για τα κεντρικά θέματα που αγγίζει: τη μοναξιά, τη ματαίωση, τον φόβο και τον αποκλεισμό που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι της εργατικής τάξης σε περιόδους κρίσης και μη.

Αλέξης Μοστριός

Η πρότασή μου για τον Πρωθυπουργό θα ήταν «Τα παιδιά της πιάτσας» του Νίκου Τσιφόρου. Μέσα από τις σελίδες αυτών των μικρών ιστοριών που περιγράφουν τον υπόκοσμο της Αθήνας την εποχή που μεσουρανούσαν οι μάγκες και το ρεμπέτικο τραγούδι, πιστεύω ότι θα ερχόταν πάλι σε επαφή με μια Ελλάδα όπου ο λόγος κάποιου μετρούσε, από όποιο κοινωνικό στρώμα και αν προερχόταν. Το βιβλίο θα τον βοηθούσε επίσης να «προπονηθεί» στην αντιμετώπιση των κατεργάρηδων αυτού του κόσμου και να ζει με μπέσα και τιμή παίρνοντας την ευθύνη των πράξεών του, όπως ακριβώς και οι ήρωες που περιγράφονται εκεί. 

Πέτρος Τατσόπουλος

Έχοντας την τύχη να γνωρίζω τον Κυριάκο Μητσοτάκη, μπορώ να ψυχανεμιστώ τα ενδιαφέροντά του. Θα του χάριζα, λοιπόν, το βιβλίο του Daniel Schneidermann «Βερολίνο 1933», που άπτεται των ενδιαφερόντων του. Ένα βιβλίο για τη στάση του Τύπου διεθνώς, μπροστά στον Χίτλερ, που καλύπτει μια κρίσιμη περίοδο μιας παγκόσμιας αμφιθυμίας. Θα του χάριζα αυτό το βιβλίο συσχετίζοντάς το με τον χειρισμό του Ερντογάν, που, ας μην ξεχνάμε, δηλώνει θαυμαστής του Χίτλερ. Απέναντι στους αυταρχικούς wannabe δικτάτορες, πάντα βρίσκεσαι σε δίλημμα: να τους κατευνάσεις ή να ακολουθήσεις κάθετη πολιτική απόρριψης; Aυτό είναι δίκοπο μαχαίρι όταν εσύ είσαι ο αδύναμος κρίκος και το δίλημμα παραμένει διαχρονικά επίκαιρο. Το βιβλίο θέτει διλήμματα ηθικά και πολιτικά, με τα οποία οι άνθρωποι με εξουσία βρίσκονται καθημερινά αντιμέτωποι.

Ηρακλής Παπαϊωάννου

Το βιβλίο που θα χάριζα στον πρωθυπουργό είναι το «Περί Τυφλότητας» (José Saramago, 1995). Σ’ αυτό το δυσοίωνα προφητικό έργο, ο σπουδαίος Πορτογάλος συγγραφέας περιγράφει μια κοινωνία η οποία, χάρη σ’ έναν μεταδοτικό ιό, στερείται σταδιακά την όραση, και οδηγείται σε κατάρρευση, λειτουργική και αξιακή. Η ζοφερή περιγραφή αναδεικνύει μεταφορικά τη σημασία της όρασης για να αναμετρηθεί κανείς με την αλήθεια γύρω και μέσα του, ειδικά σήμερα, εποχή εισαγόμενης πανδημίας αλλά και εγχώριας, με τη μορφή της ελεγχόμενης, τοξικής ενημέρωσης. Το έργο υποδεικνύει ακόμη τη συλλογικότητα ως φυσικό εμβόλιο ενάντια σε κάθε επικίνδυνο ιό, όπως αυτός του ακραίου ατομισμού.

Μαργαρίτα Αλευρίδη

«Οι Υπολήψεις» του Juan Gabriel Vásquez: Το συγκεκριμένο βιβλίο πραγματεύεται τον καταλυτικό ρόλο της πολιτικής γελοιογραφίας στα δρώμενα ενός τόπου. Ο Μαγιαρίνο, ως ο πολιτικός γελοιογράφος με τη μεγαλύτερη επιρροή στη χώρα του, μετά από τέσσερις δεκαετίες λαμπρής καριέρας, έχει τον πολιτικό κόσμο στα πόδια του. Μια απροσδόκητη συνάντηση όμως θα τον αναγκάσει να επαναπροσδιορίσει τη θέση του στην κοινωνία. Ξεχώρισα το συγκεκριμένο βιβλίο για την ευαισθησία με την οποία ο συγγραφέας χειρίζεται ένα θέμα τετριμμένο. Εξαιρετικά εύστοχη η παρομοίωση σχετικά με τα υπερασπιστικά επιχειρήματα των βαλλόμενων, τα οποία τους βυθίζουν στην αναξιοπιστία όπως ακριβώς οι μάταιες κινήσεις κάποιου να ξεκολλήσει από κινούμενη άμμο. Θεωρώ πως θα ενδιέφερε κάθε πολιτικό. 

Θωμάς Σιταράς

Επειδή δεν μπορώ να γνωρίζω τα αναγνωστικά γούστα του κ. Μητσοτάκη –αν προλαβαίνει με όλα αυτά που γίνονται να διαβάσει ο άνθρωπος– του προτείνω το βιβλίο μου «Καλό βόλι» για δύο λόγους: Είναι ένα βιβλίο που θα του δώσει πολλές πληροφορίες για το τι γινόταν προεκλογικά στην Παλιά Αθήνα (1834-1940). Πληροφορίες που θα τον βάλουν σε πολλές σκέψεις σχετικές με τα προεκλογικά του σήμερα. Είναι ένα βιβλίο γραμμένο με πολύ χιούμορ, πλήρως εικονογραφημένο. Αυτό σημαίνει ότι διαβάζεται ευχάριστα. Επιπλέον, η δομή του θα του επιτρέψει να το διαβάσει αποσπασματικά.

Έλενα Αντωνίου

Σκέφτηκα πολύ καλά, θέλοντας να προτείνω ένα βιβλίο που να είναι κατάλληλο για τον πρωθυπουργό. Αλλά μετά μίλησε η καρδιά. Θα του χάριζα, λοιπόν, ένα από τα δικά μου μυθιστορήματα, γεμάτα έρωτα και συναίσθημα, γεμάτα εικόνες και χρώματα. Για να του υπενθυμίσω ότι, πέρα από τον κόσμο της λογικής και της πολιτικής, υπάρχει και αυτός των συναισθημάτων και του έρωτα. Άλλωστε ο έρωτας είναι η κινητήριος δύναμη για τα πάντα και η αγάπη κάνει τον κόσμο πιο ανθρώπινο και πιο πολιτισμένο. Με αφορμή την έκδοση του «Μια σταγόνα έρωτα» θα του πρότεινα αυτό το μαγευτικό ταξίδι, ή επειδή είναι αθλητικός τύπος το «Στην τελευταία στροφή» όπου περιγράφεται ο έρωτας ενός οδηγού της F1 με μια μηχανολόγο. Ίσως και το πρώτο μου βιβλίο, που πραγματεύεται τον έρωτα ενός Ρώσου υπουργού με μια Ελληνίδα δημοσιογράφο.