Ο Ρολάν Μπαρτ, Γάλλος σημειολόγος, έλεγε: «Η πραγματική μας πατρίδα είναι η παιδική μας ηλικία». Αν, λοιπόν, θέλουμε να έχουμε μια εύμορφη πατρίδα για τα παιδιά μας, στην οποία θα επιστρέφουν κάθε που ο νόστος κατά την ενηλικίωσή τους θα ζητά γλυκό καταφύγιο, πρέπει να φροντίσουμε για τα παιδικά τους χρόνια. Και ένας από τους καλύτερους συμμάχους μας σε αυτήν τη διαδικασία είναι το βιβλίο. Στη χώρα μας, η ελληνική παιδική λογοτεχνία ξεκινάει επίσημα το 1835, ωστόσο η μέριμνα για τη μάθηση κατά την παιδική ηλικία έχει αρχέγονες ρίζες. Ας μην ξεχνάμε τον Αίσωπο, του οποίου τους διδακτικούς μύθους αγαπούν και σήμερα τα παιδιά.
Διαβάζοντας ένα βιβλίο στο παιδί μας, ενισχύουμε κατ’ αρχάς το συναισθηματικό δέσιμο γονιού και παιδιού. Τα οφέλη ωστόσο για το ίδιο το παιδί είναι πάμπολλα, καθώς αναπτύσσεται η ακουστική του ικανότητα, η αντίληψη, πλουτίζεται το λεξιλόγιό του, διεγείρεται η φαντασία του.
Ανάλογα με την ηλικία, επιλέγουμε το βιβλίο που θα διαβάσουμε στο παιδί μας, ξεκινώντας από τη γέννησή του, αφηγούμενοι μικρές ιστορίες και ποιηματάκια. Συνεχίζουμε με εικονογραφημένα βιβλία, έτσι ώστε μέχρι να κλείσει τον πρώτο χρόνο της ζωής του να μπορεί να αντιλαμβάνεται αναγνωρίσιμες εικόνες. Μέχρι τριών χρόνων, συνεχίζουμε με εικόνες στις οποίες προσθέτουμε λέξεις, τις οποίες οποίες συνδέει με την αντίστοιχη εικόνα. Μέχρι την προσχολική ηλικία έχει μάθει να κατανοεί λέξεις και εικόνες, ήχους, γράμματα.
Το σχολείο στη συνέχεια το βοηθάει με τα σχολικά βιβλία, όμως το παιδί ήδη έχει μπει στον χώρο του βιβλίου, οπότε οι γονείς είναι σημαντικό να συνεργούν στην εκπαίδευσή του με παιδικά λογοτεχνικά βιβλία, ώστε ν’ ανοίξουν οι πνευματικοί ορίζοντές του.
Η βιβλιογραφία σφύζει από παιδική και νεανική λογοτεχνία. Εξαίρετοι συγγραφείς ασχολούνται αποκλειστικά με βιβλία για παιδιά, ενώ σημαντικοί καλλιτέχνες συμπληρώνουν το βιβλίο με εξαιρετικές εικονογραφήσεις. Λέξεις και χρώματα σε ένα επικό σύμπλεγμα για τη μετέπειτα ζωή των πιο αγαπημένων μας υπάρξεων.