ΟΤΑΝ Η ΕΥΡΩΠΗ ΕΧΑΣΕ ΤΟΝ «ΜΟΤΣΑΡΤ» ΤΗΣ

Έχουν συμπληρωθεί 28 και πλέον χρόνια από τότε που ο Ντράζεν Πέτροβιτς άφησε την τελευταία του πνοή στην άσφαλτο του Ντένκεντορφ της Γερμανίας, βυθίζοντας στο πένθος το παγκόσμιο μπάσκετ.

Ο αποκαλούμενος και «γιος του διαβόλου» ήρθε στον κόσμο στις 22 Οκτωβρίου 1964 στην πόλη Σίμπενικ της Κροατίας και από πολύ νωρίς, κρατώντας στα χέρια του την «πορτοκαλί θεά», έδειξε τον δρόμο για το τι θα ακολουθήσει. Πρώτος σταθμός του Κροάτη ήταν η Σίμπενικ πριν μετακομίσει στην Τσιμπόνα το 1984, όπου κι άρχισε να χτίζει τον θρύλο του. Το άλμα έγινε το 1998, όταν η Ρεάλ Μαδρίτης τον ενσωμάτωσε στο δυναμικό της. Όμως, η Ευρώπη ήταν πλέον μικρή για να χωρέσει το ταλέντο και τις φιλοδοξίες του, αφού το όνειρο του NBA άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά.

Οι Πόρτλαντ Τρέιλ Μπλέιζερς τον επέλεξαν στο νούμερο 60 των ντραφτ του 1986. Εκεί, ο Ντράζεν κλήθηκε να αποδείξει πως αξίζει να αγωνίζεται ανάμεσα στους κορυφαίους όλου του κόσμου. Και τα κατάφερε… Βέβαια, όπως λέει και ο θυμόσοφος λαός, «κάθε αρχή και δύσκολη», κάτι που αποδείχθηκε, αφού στην πρώτη του σεζόν στην απέναντι όχθη του Ατλαντικού είχε μέσο όρο συμμετοχής 12 λεπτά, ενώ στη δεύτερη μόλις 7! Φυσικά, ο χρόνος συμμετοχής του δεν άρμοζε στον μεγαλύτερο –μαζί με τον Νίκο Γκάλη– παίκτη των ευρωπαϊκών γηπέδων.

Παρ’ όλα αυτά, η «αναγέννηση» του Ντράζεν δεν άργησε να έρθει. Στις 23 Ιανουάριου του 1991 ο «Μότσαρτ» μετακόμισε στους Νετς. Αγωνίστηκε σε 43 ματς έχοντας ποσοστό πόντων 12,6, σαφώς καλύτερο από τις δύο «άνευρες» προηγούμενες σεζόν. Η επόμενη χρονιά ήταν σημαντική και έμελλε να καθορίσει τα πάντα. Ο Ντράζεν έδειξε τον λόγο που στην Ευρώπη θεωρείτο ως «τοτέμ» του μπάσκετ. Ο μέσος όρος των πόντων εκτοξεύτηκε στους 22,6, γεγονός που τον κατέστησε ως τον καλύτερο ευρωπαίο γκαρντ (μέχρι σήμερα) που γνώρισε ποτέ το NBA. Ωστόσο, άξιο απορίας αποτελεί το γεγονός ότι στη σεζόν 1992-93, όπου επανέλαβε μια ονειρική χρονιά, δεν συμπεριλήφθηκε ποτέ στην καλύτερη 5άδα του πρωταθλήματος και ούτε κλήθηκε σε All Star Game!

Το τέλος ενός θρύλου

Το «μαύρο» εκείνο καλοκαίρι του 1993, ο Ντράζεν Πέτροβιτς βρέθηκε στη Γερμανία για τα προκριματικά του Ευρωμπάσκετ. Μάλιστα, οι τότε φήμες τον ήθελαν να σκέφτεται να αποχωρήσει από τους Νετς, εξαιτίας του κακού κλίματος που είχε δημιουργηθεί στη ομάδα. Τότε ξεκίνησαν να φουντώνουν και περαιτέρω φημολογίες, που έκαναν λόγο για σοβαρό ενδιαφέρον από πλευράς Παναθηναϊκού, με τον τότε διοικητικό ηγέτη του «τριφυλλιού», Παύλο Γιαννακόπουλο, να προσφέρει χρυσάφι στα πόδια του «Μότσαρτ». Όμως, η ζωή είχε διαφορετικά σχέδια για εκείνον.

Μετά το πέρας εκείνου του αγώνα, ο Ντράζεν δεν επέστρεψε αεροπορικώς στην Κροατία, αλλά προτίμησε να το κάνει οδικώς. Ο αδελφικός του φίλος, Στόγιαν Βράνκοβιτς, μη έχοντας καλό προαίσθημα, τον παρότρυνε να μην το κάνει και να επιστρέψει μαζί με την υπόλοιπη αποστολή. Μάταια όμως… Ο χρόνος σταμάτησε στις 17:20΄ το απόγευμα, όταν ο «Μότσαρτ» άφηνε την τελευταία του πνοή στην άσφαλτο του Autobahn 9 στο Ντένκεντορφ. Στο όχημα επέβαιναν η Κλάρα Ζάλαντζι, μοντέλο από τη Γερμανία, με την οποία ο Πέτροβιτς ήταν ερωτευμένος, και μια Tουρκάλα μπασκετμπολίστρια, η οποία καθόταν στα πίσω καθίσματα. Η σύγκρουση ήταν σφοδρή, αλλά μόνο ο Ντράζεν ήταν το μοναδικό θύμα, καθώς κοιμόταν στο κάθισμα του συνοδηγού.

Συγκλονιστική ήταν η εξομολόγηση του Ντίνο Ράτζα. Μιλώντας στο ντοκιμαντέρ «Once Brothers», ανέφερε χαρακτηριστικά: «Γυρνούσαμε στην Κροατία μετά τα προκριματικά στο Βρότσλαβ. Ήταν μία ηλιόλουστη μέρα, καλοκαιρινή. Κάποια στιγμή όμως στο αεροπλάνο βλέπαμε καθαρό ουρανό από πάνω και τεράστια μαύρα σύννεφα από κάτω. Δεν θα ξεχάσω τη στιγμή που ο πιλότος μάς λέει ότι έχουμε μία ασυνήθιστη καταιγίδα κι εγώ κοιτάζω το ρολόι που δείχνει λίγο μετά τις πέντε. Είναι η ώρα που μας άφησε ο Ντράζεν».

Στην κηδεία του πενθούσε ένα ολόκληρο έθνος. Η Γιουγκοσλαβία αποχαιρετούσε τον σπουδαιότερο μπασκετμπολίστα που γνώρισε ποτέ η Ευρώπη. Μετά τον θάνατό του, οι Νετς ως ελάχιστο φόρο τιμής απέσυραν το νούμερο 3 με το οποίο αγωνίστηκε στην ομάδα, ενώ το στάδιο της Τσιμπόνα Ζάγκρεμπ με την οποία ανδρώθηκε μπασκετικά μετονομάστηκε σε Drazen Petrovic Basketball Hall. Τέλος, έγινε μέλος του Basketball Hall of Fame το 2002.