ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΕΝΟΣ ΣΚΥΛΟΥ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΖΩΩΝ!

Είναι λίγο ως πολύ γνωστή η ιστορία του Χάτσικο, του πιστού σκυλιού που περίμενε ώρες μέρες και μήνες και χρόνια το αφεντικό του στο σταθμό του τρένου.

Ο Χιντεσάμπουρο Ουένο, καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Τόκιο, υιοθετεί ένα λευκό κουτάβι Ακίτα ηλικίας δύο περίπου μηνών τον Ιανουάριο του 1924, το οποίο ονομάζει Χάτσικο (κυριολεκτικά σημαίνει: ο όγδοος ευοίωνος πρίγκηπας).

Οι δυό τους αχώριστοι, ζούσαν και μεγάλωναν στα περίχωρα του Τόκιο. Εκεί μαζί κάθε μέρα περπατούσαν συντροφιά, μέχρι τον σιδηροδρομικό σταθμό της Σιμπούγια, για να πάρει ο καθηγητής το τρένο προς το πανεπιστήμιο.

Ο αγαπητός σκυλάκος, αφού άφηνε το αφεντικό στο σταθμό του τρένου, πήγαινε στην συνέχεια στο σπίτι αλλά το απόγευμα ξαναγύριζε στον σταθμό, όπου περίμενε την επιστροφή του αγαπημένου του αφεντικού.

Ενάμιση χρόνο μετά, αφού ο καθηγητής δεν επέστρεψε ποτέ ξανά στον σταθμό διότι κατά την διάρκεια μιας διάλεξης στο πανεπιστήμιο πέθανε από εγκεφαλική αιμορραγία.

Ο αγαπημένος Χάτσικο τον περίμενε στον σταθμό, στο ίδιο σημείο κάθε μέρα, για το υπόλοιπο της ζωής του.

Έκτοτε έχουν γραφτεί πολυάριθμα άρθρα όπου εξυμνούν την αφοσίωση του καλού σκύλου, και ο Χάτσικο γίνεται σύντομα διάσημος. Οι Ιάπωνες , γονείς και δάσκαλοι χρησιμοποιούν τον πιστό σκύλο, σαν παράδειγμα ύψιστης αφοσίωσης και πίστης στην οικογένεια. Ο Χάτσικο χαρακτηρίστηκε ένας ζωντανός θρύλος και ένας διάσημος γλύπτης φιλοτέχνησε ένα μπρούτζινο άγαλμα που τον απεικονίζει καθιστό, προσμένοντας τον κύριο του. Το άγαλμα τοποθετήθηκε σε μια έξοδο του σταθμού της Σιμπούγια, ενώ στα αποκαλυπτήρια ήταν παρών και ο ίδιος ο Χάτσικο.

«Θα έλθει η εποχή που οι άνθρωποι, όπως και εγώ, θα βλέπουν τη δολοφονία των ζώων, όπως τώρα βλέπουν τη δολοφονία των ανθρώπων!»

Λεονάρντο ντα Βίντσι

Είμαι ο Χάτσικο, ο σκύλος με το πριγκιπικό όνομα που μου έδωσε ο κύριός μου όταν με υιοθέτησε δύο μηνών. Ο καλός μου ο καθηγητής…
Τι πιο φυσιολογικό από την αγάπη των ανθρώπων προς τα ζώα και τανάπαλιν;
Πέρασαν χρόνια τώρα πια, το σώμα μου βαλσαμωμένο, αλλά η ψυχή μου λεύτερη, ήθελα να μάθω αν και τα άλλα αδέλφια μου έζησαν τόσο ευτυχισμένα όσο εγώ.

Και το ταξίδι άρχισε.

Και τι δεν είδα… Και τι δεν με πόνεσε. Και τι δεν με φρίκαρε…
Είπα να ταξιδέψω μέχρι την Ελλάδα πρόσφατα. Και κάθισα δίπλα σε έναν νεαρό που διάβαζε ειδήσεις στον κομπιούτερ του. Δεν με έβλεπε. Το βαλσαμωμένο μου σώμα με περιμένει άδειο στο μουσείο του Τόκιο, χωρίς την περιπλανώμενη ψυχή μου. Έσκυψα δίπλα του και διάβασα κι εγώ…

Φιλόζωος, λέει, αυτοκτόνησε όταν η εισαγγελέας, αντί να τιμωρήσει τον «άνθρωπο» που φόλιασε τον σκύλο του, πρόσβαλε τον ίδιο αποκαλώντας τον «γελοίο», ενώ η πρόεδρος απείλησε τους μάρτυρές του ότι αν συνεχίσουν «θα τους κλείσει μέσα».
«Τον χαρακτηρισμό περί γελοιότητας τον επιστρέφω στην εισαγγελέα. Πρέπει να μάθεις πως υπάρχουν άνθρωποι με υπόληψη και τιμή. Οι αλήτες που μου φόλιασαν το σκυλί δικαιώθηκαν», αναφέρει ο αυτόχειρας στο σημείωμα αυτοκτονίας του.
Ο Δικηγορικός Σύλλογος Δράμας, μετά την αποκάλυψη του συγκλονιστικού γεγονότος, διαμαρτυρήθηκε έντονα, τόσο με ανακοίνωσή του όσο και με προειδοποιητική αποχή ενός εικοσιτετραώρου από τα καθήκοντα των μελών του, με σκοπό την εξάλειψη τέτοιων φαινομένων από ανθρώπους που υπηρετούν τον θεσμό της Δικαιοσύνης καθώς, όπως επισημαίνεται στην ανακοίνωση, δεν είναι η πρώτη φορά που λειτουργούν κατ’ αυτόν τον τρόπο οι δικαστές στην πόλη τους (και σε άλλες περιοχές, θα προσθέσω εγώ).

Έφριξα.
Άκου και το άλλο…

Ένα μήνα μετά, κάποιοι δηλητηρίασαν εννέα άλογα στην τοπική κοινότητα Δάτου, της δημοτικής ενότητας Φιλίππων του δήμου Καβάλας. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη σπασμένη φωνή της Κωνσταντίνας Κατσίτη, της ιδιοκτήτριας του ιππικού ομίλου, στην αφήγησή της για αυτό το μεγάλο έγκλημα.

Τα καημένα τα αλογάκια… Τι σας έφταιξαν, βρε δολοφόνοι;
Και το μεγάλο της ζωής μου και της αθανασίας μου «γιατί», συνεχίζεται…
Κανίβαλος ο άνθρωπος απέναντι στα αδέλφια μου. Η κακοποίηση των ζώων απασχολεί τη διεθνή κοινότητα και τις φιλοζωικές εταιρείες σε ολόκληρο τον πλανήτη, με τις τελευταίες να επιδίδονται σε έναν τεράστιο αγώνα για την προστασία τους.

Στην Ελλάδα: Το 2018, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και με υπουργό τον Γιάννη Τσιρώνη, είχε έλθει ένα νομοσχέδιο που καταδίκαζε τα αδέσποτα ζώα, αλλά ευτυχώς δεν έγινε πράξη.
Το 2020, η Νέα Δημοκρατία δεν έβαλε μυαλό και επανέρχεται με αντίστοιχο νομοσχέδιο κάποιου επαίσχυντου Μάκη Βορίδη (κάπου τον έχω ξανασυναντήσει αυτόν, θα θυμηθώ, πού θα μου πάει;), το οποίο τέθηκε σε διαβούλευση και, μπροστά στις αντιδράσεις από φιλόζωους και φιλοζωικές, αποσύρθηκε άρδην.

Στα διεθνή: Το 2012 δημοσιεύτηκε η Διακήρυξη του Κέμπριτζ, μετά από ένα σημαντικό συνέδριο, όπου γνωστοί ερευνητές από όλο τον κόσμο, ιδιαίτερα για τις δεξιότητές τους στη νευροεπιστήμη, δήλωσαν ότι τα ζώα, πέραν των άλλων, έχουν επίσης νευρολογικά υποστρώματα συνείδησης, αναβαθμίζοντας σημαντικά τη χρησιμότητα των ζώων στην ανθρώπινη κοινότητα. Δεν ήταν όμως αρκετή, για να προσφέρει το νόημα της συνύπαρξης ανθρώπων και ζώων, καθώς η επιστημονική κοινότητα συνυπολόγιζε αυτήν τη χρησιμότητα κυρίως για ιατρικούς σκοπούς.
Γι’ αυτό, ως νομική απάντηση στη Διακήρυξη του Κέμπριτζ, το 2019 δημοσιεύτηκε η Διακήρυξη της Τουλόν, σύμφωνα με την οποία «τα ζώα πρέπει να θεωρούνται γενικά ως μη ανθρώπινα φυσικά πρόσωπα και όχι ως πράγματα», ξεκαθαρίζοντας ότι «τα ζώα έχουν νομική προσωπικότητα» σε ένα κείμενο με εθνικό και διεθνές χαρακτήρα και με διεθνή προσφορά, και ότι «θα δοθούν ειδικά δικαιώματα στα ζώα, επιτρέποντας τη συνεκτίμηση των συμφερόντων τους».

Ουφ… Κάτι να ξαλαφρώσω. Δεν γίνεται οι άνθρωποι να είναι τόσο κακοί…

«Χάρισα τα νιάτα μου και την ομορφιά μου στους άντρες. Θα χαρίσω τη σοφία και την εμπειρία μου στα ζώα»

Brigitte Bardot

Υπέροχη η Μπριτζίτ… Μακάρι να της μοιάζατε κι εσείς, ανθρωπόμορφα τέρατα… Ο νεαρός αρχίζει και γράφει στον κομπιούτερ του. Μάλιστα… Κατάλαβα, ακτιβιστής ο μακρυμάλλης φίλος μου. Διαβάζω κι εγώ μαζί του αυτά που γράφει:

Δυστυχώς όμως, όσες διακηρύξεις και να βγουν, όσους αγώνες και αν κάνουν οι φιλοζωικές ανά τον κόσμο, ο άνθρωπος δεν θα πάψει να εκμεταλλεύεται και να κακοποιεί τα ζώα με οποιονδήποτε τρόπο.

Κατάλαβα. Αυτός ο πιτσιρικάς είναι από εκείνους που αγαπάνε τα ζώα, γιατί αυτά που γράφει αυτό μαρτυρούν:

Και τώρα, άνθρωπε, θα σου κάνω μερικές ερωτήσεις. Περιμένω να σκεφθείς αυτά που θα σου πω. Και να μου απαντήσεις σε αυτούς τους προβληματισμούς μου:

• Πότε θα σταματήσει η φαλαινοθηρία στον Βόρειο Πόλο;
• Πότε θα σταματήσει το μακάβριο έθιμο της σφαγής των δελφινιών και των φαλαινών στην Ιαπωνία;

Ένας κόμπος ανέβηκε στον βαλσαμωμένο μου λαιμό. Στην Ιαπωνία μεγάλωσα κι έζησα. Πώς γίνεται οι καλοί μου συμπατριώτες να κάνουν τέτοια εγκλήματα; Να σφάζουν τα αγαθά και λατρεμένα όλων δελφίνια; Όμως ο νεαρός συνεχίζει να πατάει πλήκτρα, κι εγώ θέλω να προλάβω να διαβάσω αυτά που γράφει:

• Πότε θα σταματήσει το κυνήγι ειδικά σπάνιων πλέον ειδών σε ξηρά, αέρα και θάλασσα στον πλανήτη μας;
• Πότε θα σταματήσει η κατασκευή γούνας από καταδικασμένα σε φρικτό θάνατο ζώα;
• Πότε θα σταματήσουμε να ρυπαίνουμε τις θάλασσες, δηλητηριάζοντας την ίδια μας την τροφή
• Πότε θα σταματήσουμε να πετάμε στους δρόμους τούς μέχρι χθες αγαπημένους δίποδους συγκατοίκους μας
• Πότε θα σταματήσουμε να κακοποιούμε γαϊδουράκια στα νησιά μας, προς μεταφορά τουριστών, αφήνοντάς τα δεμένα και νηστικά; Εκείνο το φρικτό θέαμα με τα γαϊδουράκια στη Σαντορίνη πότε θα πάψει πια
• Πότε θα σταματήσουν τα φαινόμενα με τα βαρελόσπιτα

Άκου τι άλλο διάβασα και έφριξα. Εσύ όχι; Μάλλον μένεις ασυγκίνητος, διαφορετικά δεν θα το επέτρεπες… Αλλά δεν μπορούσα να πιστέψω σε τόσο κακό για τα αδέλφια μου τα ζώα. Η ψυχούλα μου έκανε ένα μπραφ και πέταξε ψηλά, για άλλα ταξίδια, σε άλλους χωρόχρονους. Παντού τα ίδια και τα ίδια…

Στην Ινδία, λέει, επιτρέπεται ο γάμος μεταξύ ανθρώπων και ζώων, με τα σκυλιά να αποσπούν τη μεγαλύτερη προτίμηση, αλλά ο γάμος αυτός δεν έχει να κάνει με σεξ.
Στη Γερμανία όμως υπάρχουν οίκοι ανοχής με ζώα –τ’ ακούς;–, σκύλους κατά κυριότητα, όπου επιτρέπεται η κτηνοβασία (σεξ ανθρώπων με ζώα!!!).

Μιλάμε για την χώρα που «διοικεί» ολόκληρη την Ευρώπη!!!

Η ειρωνεία της υπόθεσης είναι η ονομασία αυτών των οίκων ανοχής: «Ερωτικοί ζωολογικοί κήποι»! Βέβαια, υπάρχει και ο όρος της μη κακοποίησης των ζώων, μόνο που η πραγματικότητα τους διαψεύδει: Στο διαδίκτυο κυκλοφορούν άπειρες φωτογραφίες φρικτής κακοποίησης (μέχρι θανάτου) των ζώων αυτών.

Τι λέτε, ρε!!! Τι κάνετε, βρε κτήνη, στα κακόμοιρα τ’ αδέλφια μου; Πώς μπορείτε; Ποια κόλαση σας περιμένει;;; Πανάθεμά σας… Πανάθεμά σας!

Το ίδιο ισχύει για τη Φιλανδία, την Ουγγαρία, Βραζιλία, Ιαπωνία, ενώ στο Μεξικό διοργανώνουν φεστιβάλ με κτηνοβασία με… γαϊδάρους.
Αντίθετα, στη Σουηδία και τη Δανία η κτηνοβασία απαγορεύεται διά νόμου.

Στις ΗΠΑ δε, τιμωρείται τόσο αυστηρά που το FBI έχει χαρακτηρίσει την κακοποίηση των ζώων «έγκλημα κατά της κοινωνίας» (crime against Society) και το κατατάσσει στο ύψιστο επίπεδο κακουργημάτων, μαζί με την ανθρωποκτονία και τον εμπρησμό! Αυτή η ενέργεια είναι από μόνη της πολύ σημαντικό γεγονός, το οποίο όμως δεν προέκυψε τυχαία. Από τη μελέτη και τη στατιστική ανάλυση των εγκλημάτων προέκυψε άμεση συσχέτιση μεταξύ της κακοποίησης ζώων και της βίας κατά των ανθρώπων. Είναι τόσο μεγάλη η συσχέτιση μεταξύ της κακοποίησης των ζώων και της βίας, ώστε στις ΗΠΑ έχουν ήδη δημιουργηθεί Ειδικές Αστυνομικές Μονάδες για την αντιμετώπιση της κακοποίησης των ζώων, οι οποίες μάλιστα αποδείχθηκε στην πράξη ότι βοηθούν στη διαλεύκανση και στην πρόληψη των εγκλημάτων.

Στην Αμερική οι νόμοι για κακοποίηση ζώων είναι ισχυροί!

Η ακραία σκληρότητα των ζώων μπορεί πλέον να διωχθεί ως ομοσπονδιακό έγκλημα. Ο νόμος για την πρόληψη της σκληρότητας και των βασανιστηρίων των ζώων είναι πλέον νόμος. ... Ενώ και οι 50 πολιτείες έχουν διατάξεις κακουργίας κατά της σκληρότητας των ζώων, δεν υπήρχε ομοσπονδιακή απαγόρευση κατά της σκληρότητας και των βασανιστηρίων των ζώων. Υπήρχε ένα κενό στο νόμο που πλέον διορθώθηκε!

Ουφ… δεν αντέχεται τόσος πόνος… Δεν αντέχω να μαθαίνω πόσο κακό προξενούν οι άνθρωποι στα αδέλφια μου τα ζώα. Πόσο δίκιο είχε εκείνος ο φιλόσοφος ο Πλάτωνας που ονόμασε τον άνθρωπο «Ζώον δίπουν άπτερον»…
Να φύγω. Να φύγω. Να κρυφτώ στο βαλσαμωμένο μου σώμα. Και όταν ξαναβγώ για το επόμενο ταξίδι μου, κάντε, θεοί των ζώων, των ανθρώπων και του σύμπαντος, να ομορφύνουν οι άνθρωποι μέσα τους και να μας αγαπήσουν επιτέλους! Πόσο υπέροχο θα ήταν μια συγκατοίκηση μαζί τους με αγάπη ανάμεσά μας, χωρίς αίμα, πόνο, δάκρυα… Χωρίς της ψυχής τον λυγμό…

Καληνύχτα, αδέλφια μου – άνθρωποι και ζώα… Καληνύχτα…

Είπαν για τη σχέση ανθρώπων και ζώων

«Το γεγονός πως ο άνθρωπος γνωρίζει το καλό και το κακό, αποδεικνύει την ανωτερότητα της σκέψης του σε σχέση με τα ζώα. Το γεγονός πως παρ’ όλα αυτά, κάνει το κακό, αποδεικνύει την ηθική κατωτερότητα σε σχέση με τα ζώα».

Μαρκ Τουαίην

«Tο μεγαλείο και η ηθική πρόοδος ενός έθνους μπορούν να κριθούν από τον τρόπο που φέρεται στα ζώα».

Μαχάτμα Γκάντι

«Αν περιμαζέψεις έναν πεινασμένο σκύλο και τον ταΐσεις, δεν πρόκειται να σε δαγκώσει. Αυτή είναι η βασική διαφορά ανάμεσα στον σκύλο και τον άνθρωπο».

Μαρκ Τουαίην

«Δουλεύουν σαν γαϊδούρια, τρώνε σαν γουρούνια, χοντραίνουν σαν αρκούδες, πηδιούνται σαν σκυλιά, γεννοβολούν σαν κουνέλια, μαλώνουν σαν κοκόρια... Αφού πρώτα πρόσβαλαν όλα τα ζώα, τώρα αυτοαποκαλούνται “άνθρωποι”».

Δημήτρης Χορόσκελης

«Μεταξύ των κάθε είδους όντων που περπατάνε και αναπνέουν εδώ πάνω στη γη, ο άνθρωπος είναι πιο ελεεινός».

Όμηρος

«Τα κτήνη είναι του Θεού, η κτηνωδία είναι των ανθρώπων».

Ουγκώ

«Πολλοί που πέρασαν ολόκληρη τη ζωή τους με αγάπες, ξέρουν λιγότερα πάνω στην αγάπη, από το παιδί που έχασε τον σκύλο του χθες βράδυ».

Θόρντον Ουάιλντερ

«Δεν υπάρχει καλύτερος ψυχοθεραπευτής στον κόσμο από ένα κουτάβι που γλείφει το πρόσωπό σου».

Μπέρναρντ Ουίλιαμς

«Τα ζώα είναι φίλοι μου… και δεν τρώω τους φίλους μου».

Τζωρτζ Μπέρναρντ Σω

«Γνώρισα τους ανθρώπους και αγάπησα τα ζώα».

Μ. Λουντέμης

«Σημασία δεν έχει αν τα ζώα έχουν λογική ή αν μιλάνε, αλλά εάν υποφέρουν».

Τζέρεμι Μπένθαμ

«Ο σκοπός της φύσης δεν είναι η διαιώνιση του ανθρώπινου είδους, αλλά η διασφάλιση της βιοποικιλότητας των ειδών».

Θεόφραστος

«Η αγάπη για όλα τα πλάσματα είναι η πιο ευγενική πτυχή της ανθρώπινης ψυχής».

Κάρολος Δαρβίνος