ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΟΜΟΓΕΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΜΟΝΟΝ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ

Οι απόδημοι Έλληνες αποτελούν τον σημαντικότερο «κρίκο» στη μεγάλη αλυσίδα της διάδοσης του ελληνικού πολιτισμού, των γραμμάτων και της ελληνικής Παιδείας σε ολόκληρο τον κόσμο. Παράλληλα, αποτελούν τη ζωντανή δύναμη με τις διασυνδέσεις τους, την αλληλεγγύη και την αγάπη τους για την πατρίδα. Για αυτό και μπορούν να διαδραματίσουν καταλυτικό ρόλο τόσο στην άσκηση πίεσης υπέρ των εθνικών μας συμφερόντων, όσο και στη μεταλαμπάδευση του ελληνικού πολιτισμού στο εξωτερικό.
Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι σήμερα λειτουργούν περίπου 200 τμήματα Νεοελληνικών Σπουδών ανά τον κόσμο σε Πανεπιστήμια και Ινστιτούτα του εξωτερικού, με 9 συνολικά επώνυμες Έδρες Νεοελληνικών Σπουδών στις ΗΠΑ, ενώ υπάρχουν χιλιάδες ενεργοί φορείς (π.χ. κοινότητες, σύλλογοι, προσωπικότητες κύρους κ.λπ.). Απαραίτητη προϋπόθεση όμως για να μπορέσουν να λειτουργήσουν αποτελεσματικά αυτοί οι «πολλαπλασιαστές του ελληνισμού» είναι να έχει διαμορφωθεί μια κεντρική κατεύθυνση, να έχει σχεδιαστεί μια ουσιαστική εθνική στρατηγική και να υπάρχει ξεκάθαρη πολιτική βούληση από τη χώρα μας.
Ας είμαστε ειλικρινείς. Η Ομογένεια δεν έχει αποτελέσει –στον βαθμό τουλάχιστον που θα μπορούσε– μέρος ενός συνολικού εθνικού σχεδιασμού. Αποσπασματικές δράσεις, επικοινωνιακές πρακτικές έχουν υπάρξει πολλές, αλλά απουσιάζει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο που να εμπεριέχει ουσιαστικά και δημιουργικά τον απόδημο Ελληνισμό. Οι Έλληνες και οι Ελληνίδες όμως που ζουν, εργάζονται, δημιουργούν στα πέρατα του κόσμου, θα μπορούσαν να αποτελέσουν κινητήρια δύναμη για τη χώρα μας σε πολλούς τομείς, όπως στον τουρισμό, τις επιχειρήσεις, την Παιδεία, τις επιστήμες κ.λπ.
Ειδικά σήμερα οι συνθήκες για τους Έλληνες της Διασποράς έχουν αλλάξει σε σύγκριση με το παρελθόν. Είναι περισσότερο ενταγμένοι στις κοινωνίες που ζουν, ενώ το brain-drain έχει δημιουργήσει νέα δεδομένα. Ωστόσο, παραμένει ζωντανή η επιθυμία τους να διατηρήσουν τα παιδιά τους τη σχέση και τη σύνδεση με τη χώρα καταγωγής τους. Αυτό επιτυγχάνεται εν πολλοίς μέσα από την εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας και του ελληνικού πολιτισμού. Από την άλλη πλευρά, στους Έλληνες τρίτης και τέταρτης γενιάς παρατηρείται η σταδιακή και σταθερή εξασθένιση της ελληνομάθειάς τους από γενιά σε γενιά. Όσο τα χρόνια περνούν, τόσο απομακρύνονται από την ελληνική γλώσσα, άρα και από τον ελληνικό πολιτισμό και την ελληνική ταυτότητα.
Η ελληνική πολιτεία δεν πρέπει να εφησυχάζει με τις μορφές ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης που παρέχει σήμερα, αλλά να αξιοποιήσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και προς όφελος των Ελληνοπαίδων τις νέες τεχνολογίες και τις σημαντικές δυνατότητες που αυτή προσφέρει, ώστε το κάθε ένα Ελληνόπουλο να έχει πρόσβαση σε μαθήματα ελληνικής γλώσσας και πολιτισμού. Όχι δηλαδή αυτά να αφορούν μόνον όσους διαμένουν κοντά σε μια ελληνική παροικία, αλλά και όσους κατοικούν μακριά από αυτή.
Μέχρι σήμερα, η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας δεν μας έχει πείσει για την ύπαρξη ενός ολοκληρωμένου σχεδίου με στόχο την ενίσχυση των ελληνικών σχολείων του εξωτερικού αλλά και την ουσιαστική ενσωμάτωση της Ομογένειας στον εθνικό σχεδιασμό για την Παιδεία. Τον Σεπτέμβριο του 2019 η κα Κεραμέως επανέλαβε στερεοτυπικά την πρόθεση της ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας να ενισχύσει τα ελληνικά σχολεία. Κατά την επίσκεψή της στη Νέα Υόρκη είχε δεσμευτεί μιλώντας στα ομογενειακά ΜΜΕ ότι «το Υπουργείο σκοπεύει να μελετήσει το θεσμικό πλαίσιο για να ενισχύσει τα σχολεία στο εξωτερικό». Δυστυχώς, οι σημερινές δύσκολες συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί στη χώρα μας με την πανδημία του Covid 19 και το κύμα καταλήψεων στις σχολικές μονάδες δεν αφήνουν πολλά περιθώρια αισιοδοξίας για άμεσες και ουσιαστικές παρεμβάσεις από το Υπουργείο Παιδείας.
Είναι όμως άμεση ανάγκη να υπάρξει μια πρωτοβουλία από την Κυβέρνηση για τη διαμόρφωση μιας μακροπρόθεσμης εθνικής στρατηγικής, η οποία να συνδιαμορφωθεί με την πολύτιμη συμβολή των απανταχού Ελλήνων. Απαιτείται ουσιαστικός διάλογος και συναίνεση από όλους. Εμείς από τη μεριά μας ως ΠΑΣΟΚ - Κίνημα Αλλαγής είμαστε εδώ για να συμβάλουμε με ιδέες και εφικτές προτάσεις. Στο κέντρο της εθνικής στρατηγικής, η διάδοση της ελληνικής Παιδείας, της γλώσσας, του πολιτισμού των πανανθρώπινων αξιών, της πολυ-πολιτισμικότητας. Οι Έλληνες της διασποράς είναι εκεί και περιμένουν να αναλάβουν ακόμη έναν σημαντικό ρόλο. Αξιοποιώντας το δίκτυό τους, τις δράσεις τους, την ελληνική ψυχή τους. Δεν ζητούν από την ελληνική πολιτεία τίποτα. Αντίθετα θέλουν μόνον να προσφέρουν.