Νέα δεδομένα στο ευαίσθητο εσωκομματικό σκηνικό της ΝΔ δημιουργεί η διαφαινόμενη πρόθεση του Κώστα Καραμανλή να συμπέσει με το «Όχι» Σαμαρά στα μνημόνια με τη Βόρεια Μακεδονία.
Η ειλημμένη και αμετάκλητη απόφαση του Αντώνη Σαμαρά να μην παράσχει θετική ψήφο στα μνημόνια συνεργασίας με τη Βόρεια Μακεδονία έχει, σε ένα βαθμό, «χωνευτεί» από το Μέγαρο Μαξίμου και φαίνεται πως είχε βρεθεί και ο τρόπος ώστε ο πρώην πρωθυπουργός και με τη συνείδησή του να συνομιλήσει, αλλά και εσωκομματικό θέμα για τον Κυριάκο Μητσοτάκη να μην προκύψει. Ωστόσο, η εμπλοκή του Κώστα Καραμανλή στη σχετική συζήτηση ανακατεύει εκ νέου την τράπουλα και βάζει δύσκολα στον πρωθυπουργό.
Βεβαίως, σε ό,τι αφορά τον Κώστα Καραμανλή, θέμα «αντάρτικου» δεν υφίσταται –ειδικά οι «καραμανλικοί» αντιδρούν με κατηγορίες περί «φτηνών αναλύσεων» προς όσους καταλογίζουν τέτοιους σχεδιασμούς στον πρώην πρωθυπουργό. Όμως, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες –που έχουν δημοσιευθεί εδώ και δύο ημέρες και από το γραφείο του κ. Καραμανλή ουδόλως έχουν διαψευσθεί- ο πρώην πρωθυπουργός φέρεται να έχει αποφασίσει να μην ψηφίσει τα τρία εφαρμοστικά μνημόνια με τη Βόρεια Μακεδονία, που αποτελούν απόρροια της Συμφωνίας των Πρεσπών και, ως εκ τούτου, διεθνή υποχρέωση της χώρας.
Τα μνημόνια της οργής
Η πρόθεση του Κώστα Καραμανλή εξ αντικειμένου βάζει δύσκολα στο Μέγαρο Μαξίμου, σε μία συγκυρία που ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε... πάρει βαθιά ανάσα και εμφανιζόταν έτοιμος να τα φέρει προς ψήφιση στη Βουλή, νομίζοντας ότι θα έχει να διαχειριστεί μόνο την διαφοροποίηση του Αντώνη Σαμαρά. Στο Μαξίμου, μάλιστα, είχαν αποφασίσει να διαμηνύσουν στον Μεσσήνιο πως δεν θα τεθεί θέμα κομματικής πειθαρχίας σε έναν πρώην πρωθυπουργό, αρκεί να μην ακολουθήσουν την δική του στάση οι βουλευτές που επηρεάζει. Κατά τις ίδιες πληροφορίες, εξάλλου, ο ίδιος ο Αντώνης Σαμαράς φέρεται να είχε συνομιλήσει με τους βουλευτές που ανήκουν στην «σαμαρική» πτέρυγα, ζητώντας τους να μην διαφοροποιηθούν –όχι γιατί κόπτεται για την σταθερότητα της κυβέρνησης, αλλά διότι δεν ήθελε να κατηγορηθεί για «ανταρσία» των «σαμαρικών» σε βάρος της κυβέρνησης. Με τον τρόπο αυτό, λοιπόν, ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα μπορούσε να ξεπεράσει σχετικά εύκολα τον σκόπελο, ακόμη κι αν ο πρώην πρωθυπουργός επέλεγε όχι να απόσχει, αλλά να είναι παρών και να καταψηφίσει –όπως εμμέσως πλην σαφώς έχει αφήσει να εννοηθεί μέσω της συνέντευξής του στην «Καθημερινή».
Όμως, τώρα, το γεγονός ότι άλλος ένας «πρώην», που μάλιστα ουδέποτε στο παρελθόν είχε προκαλέσει προβλήματα σε οποιονδήποτε από τους διαδόχους του, εμφανίζεται διατεθειμένος να διαφοροποιηθεί, αποτελεί κουίζ μεγάλης πολιτικής δύσκολίας για το Μέγαρο Μαξίμου.
«Καραμανλική» κινητικότητα
Κι αυτό διότι η διαφοροποίηση Σαμαρά εν μέρει «δικαιολογείται» -ή, τελοσπάντων, εξηγείται- από το πολιτικό του παρελθόν, αφού έχτισε καριέρα επί του Μακεδονικού. Ωστόσο, όταν και οι δύο διατελέσαντες πρωθυποργοί πρώην πρόεδροι της ΝΔ δεν ψηφίζουν τα συγκεκριμένα μνημόνια, τότε οι διαστάσεις που λαμβάνει αυτό το πολιτικό πρόβλημα αντικειμενικά διευρύνονται. Πολλώ δε μάλλον που, όπως προαναφέρθηκε, ουδέποτε στο παρελθόν ο Κώστας Καραμανλής είχε δώσει τέτοια δικαιώματα...
Τούτων δοθέντων, αλλά και με δεδομένο ότι επί επί των ημερών του πρώην πρωθυπουργού, η τότε υπουργός Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη διαπραγματευόταν σύνθετη ονομασία και ο ίδιος δεν έχει υπάρξει «μακεδονομάχος», το ερώτημα «πού το πάει ο Κώστας Καραμανλής» κατατρύχει πολλούς στη ΝΔ και, ασφαλώς, στο Μέγαρο Μαξίμου. Μία εύκολη απάντηση που δίνουν πολλοί «καραμανλικοί» είναι πως αν ο ίδιος ψήφιζε τα μνημόνια με τη Βόρεια Μακεδονία, θα ήταν σαν να ακυρώνει την πολιτική του κληρονομιά και το «βέτο του Βουκουρεστίου». Κάποιοι άλλοι συνδέουν την πρόθεσή του να απόσχει της ψηφοφορίας με την υποτίμηση που έχει επιφυλάξει το τελευταίο διάστημα σε όλα τα στελέχη της «καραμανλικής πτέρυγας» ο πρωθυπουργός: ενδεικτικά, στον πρόσφατο ανασχηματισμό, ο Θόδωρος Ρουσόπουλος δεν βρήκε τελικά μία θέση στο υπουργικό συμβούλιο –παρά τις περί του αντιθέτου φήμες- ενώ ο Κυριάκος Μητσοτάκης «κατέβασε από το τρένο» και έναν ικανό πολιτικό, τον έως πρότινος αναπληρωτή υπουργό Μετανάστευσης και Ασύλου, Γιώργο Κουμουτσάκο.
Συμπτώσεις και αποκλίσεις δύο «πρώην»
Αξίζει, πάντως, να σημειωθεί ότι η κινητικότητα περί τον Κώστα Καραμανλή δεν ξεκίνησε με αφορμή το Μακεδονικό και τα μνημόνια με τη γείτονα, αλλά από τα... ελληνοτουρκικά: ο πρώην πρωθυπουργός, δηλαδή, έσπασε τη σιωπή του απαντώντας σε έναν άλλο πρώην πρωθυπουργό, τον Κώστα Σημίτη. Αναβίωσε, μάλιστα, η κλασική μάχη των δύο «σχολών» της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, με τους εμπνευστές τους να δίνουν άλλη μία μάχη στα μαρμαρένια αλώνια του Ελσίνκι, που όμως δεν είναι στραμμένη στο παρελθόν: με δεδομένες τις διεργασίες στα ελληνοτουρκικά και το «φλερτ» της κυβέρνησης Μητσοτάκη με παραπομπή των ελληνοτουρκικών διαφορών στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, ο πρώην πρωθυπουργός ουσιαστικά έστειλε ένα μήνυμα ότι δεν γίνεται μία χώρα να παραπέμπει –ή, να αφήνει τη γείτονα να παραπέμψει εκείνη- κυριαρχικά της δικαιώματα στη Χάγη. Με άλλα λόγια, στο σημείο αυτό, ο Κώστας Καραμανλής εμφανίστηκε να συμπίπτει απόλυτα με τον Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος έχει διαρρήδην απορρίψει το σενάριο παραπομπής των ελληνοτουρκικών διαφορών στη Χάγη, τασσόμενος, μάλιστα και κατά του ίδιου του διαλόγου με τους Τούρκους –πρόκειται για το δόγμα που συγκεφαλαιώθηκε με τη φράση «δεν κάνεις διάλογο με πειρατές».
Όπως και να έχει, οι συμπτώσεις μεταξύ των δύο «πρώην» τελειώνουν εδώ: γιατί, αν έρθουν τα εφαρμοστικά μνημόνια με τη Βόρεια Μακεδονία στη Βουλή τώρα και όχι στα «θερινά», μέσω των οποίων θα μπορούσε να παρακαμφθεί η ψήφος των Σαμαρά-Καραμανλή, οι δύο πρώην πρωθυπουργοί δε θα ακολουθήσουν την ίδια γραμμή. Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, αν τεθεί θέμα κομματικής πειθαρχίας, ο κ. Καραμανλής, σε μία επίδειξη ανωτερότητας θα παραδώσει την έδρα του πριν την ψηφοφορία, ώστε και τα μνημόνια να μην ψηφίσει, αλλά και να μείνει σταθερός στο δόγμα «δεν προκαλώ προβλήματα στους διαδόχους μου». Αντιθέτως, ο κ. Σαμαράς κατά πάσα πιθανότητα δε θα επιλέξει απλώς να απόσχει, αλλά θα καταψηφίσει –ενώ δεν αποκλείεται να επιλέξει να πάρει και τον λόγο για να εξηγήσει τη στάση του.
Μόνο που εδώ δεν τελειώνουν τα προβλήματα για το Μαξίμου, για δύο λόγους: πρώτον, διότι φέτος μπορεί η προανακριτική για τον τηλεοπτικό διαγωνισμό να μην επιτρέψει το κλείσιμο της Βουλής και να μην έχουμε θερινά τμήματα. Και, δεύτερον, διότι εκτός από τους κκ. Καραμανλή και Σαμαρά, υπάρχουν επίσης και οι «καραμανλικοί» και «σαμαρικοί» βουλευτές, που πολύ θα ήθελαν να ακολουθήσουν τους πρώην πρωθυπουργούς στον δρόμο των διαφοροποιήσεων...