ΜΠΟΡΕΙ Ο ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ ΝΑ ΞΑΝΑΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙ;

«Αρχή άνδρα δείκνυσι» (= Η εξουσία αποκαλύπτει το ποιόν του ηγέτη) έλεγε ο ένας από τους 7 σοφούς της αρχαίας Ελλάδας, ο Βίας ο Πριηνεύς. Κι εμείς στα σύγχρονα πολιτικά τεκταινόμενα της χώρα μας έχουμε τα βιώματα για να μπορέσουμε να κρίνουμε και να συγκρίνουμε τις δύο τελευταίες κυβερνήσεις, εκείνη του Αλέξη Τσίπρα, και τώρα του Κυριάκου Μητσοτάκη. Δύο ηγέτες εντελώς διαφορετικοί μεταξύ τους, με διαφορετικό χαρακτήρα, διαφορετική διαβίωση και διαφορετικό πρόγραμμα. Με κοινή συνισταμένη όμως το συμφέρον του λαού. Κι εδώ αρχίζουν οι μεγάλες διαφορές και οι συγκρούσεις. Ποιος από τους δύο τελικά είναι ταγμένος στο πλευρό του λαού, και ποιος τον κοιτάζει αφ’ υψηλού βολεμένος στις δάφνες του; Ποιος από τους δύο αγχώνεται για την αδυναμία επιβίωσης των αδύναμων, και ποιος σφυρίζει αδιάφορα;

Η εμφάνιση του πρώην πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, στην Ολομέλεια της Βουλής στις 11/2/2021 για τον νέο νόμο της Νίκης Κεραμέως θύμισε τις παλαιές καλές στιγμές του αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Ο Αλέξης Τσίπρας πήρε το όπλο του έως το πέρας της συνεδρίασης και πυροβολούσε λεκτικά τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος καίτοι εμφάνισε χαρτιά δεν κατάφερε να πείσει ούτε γιατί δεν απέφυγε τη λαοσύναξη στην Ικαρία ούτε για το χαρτί λογοκρισίας α-λά ΥΕΝΕΔ που θυροκολλήθηκε στην ΕΡΤ, θυμίζοντας τραγικές περιόδους της ελληνικής ιστορίας.

Αν δεν υπήρχε κορωνοϊός και μάσκες, οι σκηνές που εκτυλίχθηκαν στη Βουλή θα μπορούσαν να συγκριθούν σε πιο light εκδοχή με τη σύγκρουση ’89-’90, μεταξύ Ανδρέα Παπανδρέου και Κώστα Μητσοτάκη, αφού διαξιφισμοί και λόγια βαριά εκτοξεύθηκαν περί ψευτιάς και υποκρισίας.

Η μοιραία σύγκρουση στη Βουλή

Ποιος είναι όμως ο 46άχρονος Αλέξης Τσίπρας σήμερα; Παραμένει ο νεαρός με τα μακριά μαλλιά, που ερχόταν στα γραφεία της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία», πρώτα στην Κολοκοτρώνη κι έπειτα στη Μίνωος, για να σχολιάσει τα τεκταινόμενα της εκπαίδευσης; Είναι ο λαϊκός ηγέτης, που έφερε την Αριστερά στο προσκήνιο, ή ο κακός δαίμονας, που γκρέμισε «αριστερές χίμαιρες» κι έφερε τη δεξιά παράταξη ξανά στην εξουσία; «Καθένας που είναι δίπλα του νιώθει μοναδικός, γιατί θα του αφιερώσει χρόνο». «Έχει πολιτικό ένστικτο, αυτή είναι η σημαντικότερη δύναμή του». «Δεν είναι μόνο η επικοινωνία, που έχει με τον κόσμο στην Ελλάδα. Απλοί πολίτες στο εξωτερικό τον αναγνώριζαν κι έτρεχαν να βγάλουν φωτογραφίες μαζί του», είναι μερικές από τις ατάκες, που ακούσαμε από στελέχη της Αριστεράς από διαφορετικές άλλοτε συνιστώσες.

Τα όποια φάουλ έγιναν με την υπόθεση Κατσαφάδου στη Βουλή και με το ποίημα του Ελύτη «για τους αλήτες με τα πρησμένα πόδια» δεν αντιστάθμισαν το γεγονός ότι η γενική παρουσία του Αλέξη Τσίπρα ήταν καλή, πολιτικά τεκμηριωμένη κι εξέφραζε το λαϊκό αίσθημα. Οι αναφορές περί Νεολαίας Λαμπράκη και αριστείας, που έγιναν από την πλευρά Μητσοτάκη, δεν ευνόησαν τον πρωθυπουργό. Όσοι γνωρίζουν τα όσα πρέσβευε η Νεολαία Λαμπράκη –και το επιβεβαίωσε στη συνέχεια και η Άννα Βαγενά¬– ξέρουν ότι δεν πάσχιζε για να εκπαιδεύονται μόνο τα παιδιά μίας μικρής ελίτ, αλλά να έχουν όλα δικαίωμα στο όνειρο.

Με το πινγκ-πονγκ Μητσοτάκη - Τσίπρα τελικά αποκαλύφθηκε περίτρανα στη Βουλή η πλήρης άγνοια της κυρίας υπουργού για το πόσα παιδιά θα μείνουν εκτός με το νέο πόνημά της. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης εκτέθηκε πολιτικά, επιχειρώντας να την υπερασπιστεί, μιλώντας απαξιωτικά για την αξία του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, όταν χιλιάδες Ελληνόπουλα δεν μπορούν να πληρώσουν ούτε το ταξίδι για να πάνε στην Αμερική, πολύ περισσότερο να σπουδάσουν εκεί. Δεν κατάφερε επίσης να πείσει ούτε για την προσπάθεια απομόνωσης της περίπτωσης Λιγνάδη από την ΕΡΤ. Αν λοιπόν ο Αλέξης Τσίπρας εκτέθηκε για κάτι που δεν ήξερε, κατάφερε να εκθέσει ακόμη περισσότερο τον Κυριάκο Μητσοτάκη για την αλαζονεία όσων ήξερε, αφού δεν απέδειξε πουθενά την έννοια της πανεπιστημιακής αστυνομίας, η οποία υπάρχει και υφίσταται στην Τουρκία, μια χώρα που έχει εκτεθεί επανειλημμένα για τα ανθρώπινα δικαιώματα, σε αντίθεση με την έννοια της φύλαξης, που υπάρχει και σήμερα στα ελληνικά πανεπιστήμια.

Τα μαθητικά χρόνια και η σύντροφός του

Γεννημένος στις 28 Ιουλίου 1974, ο δεύτερος γιος και τρίτο μικρότερο παιδί του Παύλου Τσίπρα και της Αρίστης, με καταγωγή από το Αθαμάνιο Άρτας και την Ελευθερούπολη Καβάλας, ο Αλέξης Τσίπρας θα μεγαλώσει στην Κυψέλη, και θα τελειώσει το Πολυκλαδικό Λύκειο Αμπελοκήπων. Από εκείνα τα μαθητικά χρόνια θα γνωριστεί με τη μετέπειτα σύντροφό του, Μπέτυ (Περιστέρα) Μπαζιάνα. Σε τηλεοπτική του συνέντευξη, είχε δηλώσει πως ο πατέρας του ανήκε στο ΠΑΣΟΚ αλλά ο ίδιος θα ενταχθεί στην ΚΝΕ.

Οι καταλήψεις στο Πολυτεχνείο

Αναδεικνύεται μέσα από το μαθητικό/φοιτητικό κίνημα του ’90-’91 για τη μη ίδρυση των ιδιωτικών πανεπιστημίων. Είναι η εποχή που στελέχη από τη νεολαία του ΠΑΣΟΚ έως τις άκρως αριστερές κινήσεις, θα συνταχθούν και θα κατέβουν στον δρόμο ή θα κλείσουν Πανεπιστήμια και πρυτανείες. Είναι η εποχή που εναντιώνονται όλοι στα ιδιωτικά Πανεπιστήμια, πλην της ΔΑΠ. Η περίοδος είναι δύσκολη. Κάποιοι φοιτητές χάνουν εξεταστικές, άλλοι χάνουν εξάμηνο κ.ά.

Το μαθητικό-φοιτητικό κίνημα της εποχής θα γιγαντωθεί, όταν ο πρόεδρος της τοπικής ΟΝΝΕΔ, Γιάννης Καλαμπόκας, θα σκοτώσει με λοστό στις 8 Γενάρη του 1991 τον καθηγητή της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Νίκο Τεμπονέρα στην Πάτρα, που έχει πάει να βοηθήσει μαθητές. Για τον Καλαμπόκα ο φόνος του καθηγητή ισοδυναμεί με μόλις 7 χρόνια φυλάκιση! Θα το υπενθυμίσει στη Βουλή η βουλευτής Αχαΐας του ΣΥΡΙΖΑ, καθηγήτρια Σία Αναγνωστοπούλου, την ώρα που οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας θα προσπαθούν να πείσουν ότι το «μπάχαλο» στα Πανεπιστήμια έχει αριστερό πρόσημο. Η δολοφονία Τεμπονέρα θα είναι αυτό που οι ΟΝΝΕΔίτες προσπαθούν να ξεχάσουν. Η τραγωδία αυτή θα στοιχειώνει μια για πάντα τα μαθητικά /φοιτητικά δρώμενα στην Πάτρα, καθώς εκεί θα σπουδάσει και η σύντροφος του Αλέξη Τσίπρα, Μπέτυ Μπαζιάνα.

Στο Πολυτεχνείο ο Αλέξης Τσίπρας θα σπουδάσει στο τμήμα Πολιτικών Μηχανικών και μετά από μερικά χρόνια θα πάρει και μεταπτυχιακό δίπλωμα. Η φήμη του εξαπλώνεται. Και γρήγορα θα πάρει το βάπτισμα του πυρός ως γενικός γραμματέας της Νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ, όταν εκλέγεται το 1999.

Η Σύνοδος των G8

Το 2001 ο Αλέξης Τσίπρας θα είναι μεταξύ των νεαρών Ελλήνων, που κυνηγούν οι καραμπινιέροι επειδή διαμαρτύρεται για τη Σύνοδο των G8 στη Γένοβα. Τον Ιούλιο του 2003 υπηρετεί τη θητεία του στο Πολεμικό Ναυτικό.

Η Αττική θα τον μάθει μια και καλή όταν κατεβαίνει υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων με τον Συνασπισμό το 2006. Παρά τις αρχικές αντιδράσεις, εντός του κόμματος, για να μην είναι εκείνος υποψήφιος, το ποσοστό που παίρνει, 10,5%, προξενεί έκπληξη και σε πρωτοκλασάτα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Το «γελαστό παιδί» κερδίζει την προσοχή των δημοσιογράφων!

Η ομάδα της εφημερίδας «Εποχή» τον επιβάλλει ουσιαστικά στον Αλέκο Αλαβάνο, ο οποίος για προσωπικούς του λόγους αναγκάζεται να παραιτηθεί από αρχηγός του ΣΥΝ. Ορισμένοι θα πουν πως θέλει να βάλει έναν άνθρωπο του χεριού του. Προφανώς υποτιμά ότι ο Αλέξης Τσίπρας κατάγεται από μία περιοχή ορεινά της Άρτας, με μακρά παράδοση στην Αριστερά. Βασικές του πλάτες ο Νίκος Παππάς, με τον οποίο γνωρίζονται από νωρίς, και ο Νίκος Καρανίκας, κατά τι μεγαλύτερός τους, αρνητής στράτευσης. Ο Τσίπρας έχει ήδη ενστερνιστεί την πολιτική άποψη Καρανίκα ότι «η Αριστερά μπορεί να κυβερνήσει», ενώ θα ξεκινήσει να πείθει τις γκρούπες της Αριστεράς πως μπορούν να έχουν λόγο στην εξουσία.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, που με τα χίλια παρακάλια προσπαθούσε να μαζέψει ψήφους, με το γνωστό ανέκδοτο «δεν γεμίζουν το ταξί ούτε με τον ταξιτζή», βρίσκει νέα δυναμική στο πρόσωπο του νεαρού Αλέξη. «Είναι λαϊκιστής και οι λαϊκιστές μπορεί να κερδίσουν την εξουσία, αλλά μετά τους γυρίζει μπούμερανγκ», μας αναφέρει άνθρωπος από τη ΝΔ. «Λαϊκό παιδί, έξυπνο, με κριτήριο πολιτικό, τολμηρός, τίμιος, δραστήριος, καλός ομιλητής, καλός ακροατής, σφουγγάρι. Ξεχώρισε αμέσως στο μυαλό μου», μας λέει άνθρωπος που τον γνώρισε, και μέχρι σήμερα θεωρεί πως η Αριστερά με τον Τσίπρα έχει κι ελπίδα και αύριο.

Η εκλογή στο συνέδριο του ΣΥΝ

Στο συνέδριο του ΣΥΝ, το 2008, θα γίνει η κίνηση ματ από τη Νεολαία και πλέον ο Αλέξης Τσίπρας, σε ηλικία 33 ετών, θα είναι ο νεότερος αρχηγός κόμματος στην Ελλάδα και ο αδιαφιλονίκητος ηγέτης της Αριστεράς με ποσοστό άνω του 70%. Κάποιοι θα ισχυριστούν ότι είναι δύσκολο να γίνει κάποιος πρωθυπουργός στην Ελλάδα δίχως… παντρειά.

Ο ίδιος παραμένει για πολύ καιρό αντισυμβατικός, κυκλοφορώντας με τη μηχανή του, μη φορώντας γραβάτα και αρνούμενος… να το πάρει το κορίτσι. Με την Μπέτυ Μπαζιάνα θα είναι μαζί επισήμως από το 2009 και θα αποκτήσουν δύο παιδιά, τον Φοίβο-Παύλο Τσίπρα και τον Ορφέα-Ερνέστο Τσίπρα, υπογράφοντας τελικά σύμφωνο συμβίωσης, υποστηρίζοντας πως το ζευγάρι δεν χρειαζόταν τον θεσμό του γάμου αφού ζούσαν αρμονικά χρόνια μαζί, και χαρακτηρίζοντας τη σχέση τους «σύμβαση ψυχής» που τους οδήγησε στο σύμφωνο συμβίωσης μόνο και μόνο για να διασφαλίσει την οικογένειά του έναντι απρόβλεπτων γεγονότων.

«Δεν υπήρξα ποτέ αυτό που λέμε κολλητός του. Όμως, είναι έξυπνος, ευγενικός, καλός ομιλητής, με άριστη επικοινωνία με τον κόσμο, που δεν τη συναντάς εύκολα. Απ’ όταν τον γνώρισα, ξεχώριζε. Είχε αυτό που λέμε άστρο. Είναι καλός ακροατής κι ακόμη καλύτερος ομιλητής, όταν θέλει. Πρώτα θ’ ακούσει και μετά θα βγάλει πλάνο. Δεν θα καταλάβεις, όμως, εκείνη τη στιγμή τι σκέφτεται. Θα του πεις τη γνώμη σου, θα σε ακούσει, γιατί είναι πολύ καλός ακροατής, αλλά θα πάρει την απόφαση όταν θέλει εκείνος», μας λέει παλαιό στέλεχος της Αριστεράς, αποκρυσταλλώνοντας τον χαρακτήρα του Αλέξη Τσίπρα.

Οι ρετσινιές για διαφθορά σε πρωτοκλασάτα στελέχη του ΠΑΣΟΚ σε συνδυασμό με τη φθορά λόγω του διαγγέλματος Γιώργου Παπανδρέου στο Καστελόριζο θα μετασχηματίσουν τον χώρο της Κεντροαριστεράς. Τσίπρας και Παππάς αντιλαμβάνονται πως εκλογές δεν κερδίζονται δίχως την προσέγγιση και των κεντρώων ψηφοφόρων. Ορισμένα στελέχη από την Αριστερά θεωρούν ότι φυσικός σύμμαχος είναι το ΠΑΣΟΚ και άλλοι θα διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους, ότι δεν χρειάζεται συμπόρευση με το παλαιό πολιτικό κατεστημένο. Αρκετοί αντιδρούν με τυχόν συμπόρευση με Πάνο Καμμένο. Διακεκριμένα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, που έρχονται στην Αριστερά, για πολύ καιρό αισθάνονται ότι είναι ξένα σώματα στον ΣΥΡΙΖΑ κι άλλοι ενσωματώνονται πιο εύκολα. Ορισμένοι ανατριχιάζουν και μόνο στην ιδέα ότι θα είναι στο ίδιο κάδρο με τον Πάνο Καμμένο, ο οποίος, όπως λένε, έδειχνε τον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ ελαφρά τη καρδιά ως αρχηγό τής 17Ν.

Στις 25 Γενάρη του 2015 η Αριστερά, έστω και με συγκυβερνήτη τον Πάνο Καμμένο, βλέπει εξουσία. Ορκίζεται πρωθυπουργός ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος ζητά κι από άλλες κεντρογενείς κι αριστερές δυνάμεις να συγκυβερνήσουν μαζί του, αλλά δεν βρίσκει απήχηση. Το προεκλογικό σύνθημα πως «θα καταργήσει μ’ έναν νόμο και με ένα άρθρο τα μνημόνια» θα τον συνοδεύει. Παρά τις διαρκείς και πολύμηνες προσπάθειες τόσο του ιδίου, όσο και του Γιάνη Βαρουφάκη, που είναι ο τσάρος επί των οικονομικών, ο Αλέξης Τσίπρας θα αναγκαστεί να συνθηκολογήσει μπροστά στις παράλογες απαιτήσεις των δανειστών και το «Όχι» του ελληνικού λαού να μετατραπεί σε «Ναι». Η μία εκδοχή λέει πως την τελευταία στιγμή δυο μεγάλες χώρες υπό την πίεση της Ε.Ε. κρέμασαν την Ελλάδα, απειλώντας με εμπορικό πόλεμο αν δοθεί βοήθεια στους Έλληνες. Η άλλη εκδοχή, πως οι δανειστές ήξεραν τα πάντα κι ενημερώνονταν από διάφορα εγχώρια παπαγαλάκια, που πίεζαν για να περάσουν τα δικά τους συμφέροντα υποστηρίζοντας παρασκηνιακά ότι η Ελλάδα θα γίνει Αργεντινή.

«Κάποτε θα πρέπει να γραφτεί αυτή η ιστορία. Τι συνέβη εκεί μέσα, μετά από τόσους μήνες προσπάθειας να μην υποκύψει». «Εμείς είχαμε τον ρομαντισμό ότι θα τα καταφέρουμε, και οι Ευρωπαίοι ήθελαν να μας τελειώσουν. Να μην ξαναδεί η Αριστερά εξουσία, σε κανένα κράτος, γιατί έρχονταν πίσω από εμάς οι Podemos», μας ανέφεραν παλαιά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, πρώτης και δεύτερης γενιάς. «Είναι ωφελιμιστής. Δεν πιστεύει αυτά που λέει. Εκμεταλλεύθηκε μία κατάσταση κι ήρθε στην εξουσία», μας λέει υψηλόβαθμο στέλεχος της ΝΔ.

Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, ως εκπρόσωπος της Αριστερής πτέρυγας, η Ζωή Κωνσταντοπούλου, τότε πρόεδρος της Βουλής, ο Γιάνης Βαρουφάκης, που έχει άκρες στο εξωτερικό, αποχωρούν παρασύροντας μαζί τους κι άλλα στελέχη. Οι κατηγορίες δίνουν και παίρνουν, και φτιάχνονται νέα κόμματα προς τ’ αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο ελληνικός λαός δίνει μία δεύτερη ευκαιρία και ο Τσίπρας θα υιοθετήσει τη λογική Λένιν, ότι σε δύσκολες συνθήκες γίνεται «στρατηγική υποχώρηση». Κι ενώ καταφέρνει να διασωθεί, από το Γ΄ μνημόνιο θα πληγεί ανελέητα ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ από τη βαθιά ύφεση στη μεσαία τάξη και κυρίως από την υπογραφή της Συμφωνίας των Πρεσπών. Ξεσπά πόλεμος μεταξύ τού τότε υπουργού Εξωτερικών, Νίκου Κοτζιά, με τον αρχηγό των ΑΝΕΛ, Πάνο Καμμένο. «Ορισμένοι εξ Αθηνών, τον “έκαψαν” τον Τσίπρα. Δεν κατάλαβαν τι σημαίνει ο όρος “Μακεδονία” για τους Έλληνες της Βόρειας Ελλάδας και τσουβάλιασαν τους υπερπατριώτες με τους πραγματικούς πατριώτες. Μπορεί να ήταν η άποψη του ΣΥΡΙΖΑ του 3% αλλά όχι όλων των πολιτών που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ», μας ανέφερε πηγή κοντά στον ΣΥΡΙΖΑ.

Ο Τσίπρας και η άνοδος Μητσοτάκη

Ο Αλέξης Τσίπρας θα κάνει το μοιραίο λάθος να υποτιμήσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος από outsider διασφαλίζοντας τις κατάλληλες συμμαχίες, με τη στήριξη των μιντιακών μέσων και την ανοχή του Κώστα Καραμανλή, γίνεται πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αλλάζει την πάγια θέση τής Ν.Δ. για διπλή ονομασία, κάνει περιοδείες στην επαρχία, ενθαρρύνει σιωπηλά την παρουσία βουλευτών στα συλλαλητήρια και ξιφουλκεί για το «Μακεδονικό». Ενθαρρύνει νέα πρόσωπα, δημιουργεί τον δικό του μηχανισμό εντός Ν.Δ., κινητοποιεί τη νεολαία της ΟΝΝΕΔ, κάνει επαφές με άτομα από το σημιτικό μπλοκ, τουλάχιστον ένα χρόνο πριν από τις εκλογές, και βάζει ως πρώτο στόχο την αυτοδυναμία και ως δεύτερο πλάνο το σενάριο της συγκυβέρνησης. Ο Αλέξης Τσίπρας με το επιτελείο του θα κάνει το λάθος να υποτιμήσει το γραφείο Μητσοτάκη, ο οποίος έχει στο πλευρό του παλιές καραβάνες της πολιτικής δημοσιογραφίας, γνώστες της αμερικανικής αγοράς, αλλά και «γενίτσαρους» από τον χώρο του κέντρου και της Αριστεράς.

Μοιάζει σχεδόν καρμικό ότι η ιστορία του Αλέξη Τσίπρα τέμνεται ιστορικά σε κύκλους με την οικογένεια Μητσοτάκη, πάντα από την αντίθετη κατεύθυνση. Παρά το γεγονός ότι είναι ετοιμόλογος και σπάνια χάνει την ψυχραιμία του, ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατάφερε να τον εκνευρίσει προεκλογικά μέσα από διαρροές. «Κατηγόρησαν τον πατέρα του ότι έπαιρνε έργα από τη χούντα. Όλοι ξέρουν ότι αυτή η ιστορία δεν είναι αληθής. Υποτίθεται ότι συνέβη στην Κρήτη, αλλά είναι ψέμα, που έχει διαψευστεί επανειλημμένα. Αλλά αν το πεις πολλές φορές μοιάζει αλήθεια», μας ανέφεραν δυο Κρητικοί, ο ένας παράγοντας της αγοράς και η άλλη παλαιά συντάκτρια.

Το ποσοστό στις ευρωεκλογές είναι ένα σοκ για τον Αλέξη Τσίπρα, τον άνθρωπο που έβγαλε την Ελλάδα από τη σκληρή επιτροπεία των δανειστών. Μερικοί θα χρεώσουν στον «κολλητό» του, Νίκο Παππά, μία σειρά από προβλήματα. Άλλοι στην αμέριστη στήριξή του στον Παύλο Πολάκη, στην κόντρα του με τον Στέλιο Κυμπουρόπουλο, μερικοί στην παρουσία του στο σκάφος της Κατερίνας Παναγοπούλου.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης προελαύνει και κερδίζει αυτοδυναμία στις ευρωεκλογές. Σε πολλούς δήμους ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ καταρρέει. Στις Περιφέρειες μοιάζει να μην μπήκε καν στη διαδικασία να ασχοληθεί. Η ψαλίδα μειώνεται στις εθνικές εκλογές αλλά παραμένει. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι για έξι μήνες στον πάγο και όταν βγαίνει από αυτόν, κάνοντας μεγάλη εκδήλωση με πολύ κόσμο στο Φάληρο, ξεσπά η πανδημία. Τα εσωκομματικά όργανα με αφορμή το άνοιγμα στην Κεντροαριστερά αρχίζουν να χτυπούν. «Δεν έχω να χωρίσω τίποτα με τον Τσίπρα. Ιδεολογικές διαφορές υπάρχουν. Με ενοχλούν όμως οι συμπεριφορές ορισμένων, που είναι δίπλα του και κάνουν και στον ίδιο ζημιά», μας ανέφερε στέλεχος από την αριστερή πτέρυγα. Η νεολαία του ΣΥΝ, χωρισμένη στα δύο, από πρώην Κνίτες - Συνασπισμένους και πρώην ΠΑΣΠίτες.

«Τον εμπιστευθήκαμε ακόμη και στη δύσκολη περίοδο του μνημονίου. Βάλαμε πλάτη εμείς. Τώρα είναι η ώρα να κοιτάξει και ποιους έχει γύρω του. Και το πρόβλημα δεν είναι ούτε ο Πολάκης ούτε ο Καρανίκας», μας ανέφερε άλλο στέλεχος. «Ο Αλέξης Τσίπρας είναι νέος πολιτικός. Μπήκε πολύ νωρίς στην πολιτική κι έχει μία διαδρομή, που άλλοι δεν μπορούν καν να ονειρευτούν. Αν δεν προσέξει όμως μπορεί να αποσυρθεί», μας ανέφερε άλλο στέλεχος. Παλαιός πολιτικός από τον χώρο της Κεντροαριστεράς, που δεν ανήκει στον ΣΥΡΙΖΑ, θα μας πει: «Νέος κι ωραίος, αλλά ο Αλέξης Τσίπρας έχει μία τελευταία ευκαιρία. Αν δεν το έχει καταλάβει, κακό του κεφαλιού του. Πρέπει να δώσει δείγματα γραφής ότι μπορεί να είναι ο μεγάλος ηγέτης της Κεντροαριστεράς. Αλλιώς, πρέπει να παραδώσει τη σκυτάλη. Ο Μητσοτάκης έχει όλα τα μέσα υπέρ του. Ο Τσίπρας ή θα βρει καινούργιο αφήγημα ή θα βγει στο καναβάτσο…»

Το περασμένο Σάββατο ο Αλέξης Τσίπρας συνομίλησε διαδικτυακά με πολίτες, που είναι άτομα με ειδικές ανάγκες, τονίζοντας ότι το πρόγραμμα δεν θα σχεδιαστεί γι’ αυτούς αλλά μαζί τους.

«Ο κόσμος πιάστηκε στην προεκλογική παγίδα της Νέας Δημοκρατίας, η οποία μεταμορφώθηκε σε κεντροδεξιά και μετεκλογικά επανήλθε στην πιο ακραία κι αυταρχική της εκδοχή, μετά τη μεταπολίτευση. Τα μεγάλα ζητήματα, δημοκρατίας, ελευθεριών των πολιτών, μπήκαν στον πάγο με την πανδημία, υπήρξε καταστροφική διαχείριση στα ελληνοτουρκικά, οικονομική διάλυση νοικοκυριών κι επιχειρήσεων. Οι άνθρωποι του μόχθου, οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες, οι εργαζόμενοι, οι αγρότες, οι νέοι, οι προοδευτικοί άνθρωποι, οι άνθρωποι με ειδικές ανάγκες, ξέρουν πως ο Αλέξης Τσίπρας είναι ο μόνος ηγέτης, που τον είπαν με το μικρό του όνομα, μετά τον Ανδρέα Παπανδρέου, και μπορεί να ξαναφέρει την ελπίδα στον ελληνικό λαό».

Κρατάμε για το τέλος την ατάκα δημοσιογράφου: «Ο Κυριάκος λειτουργεί με πρόγραμμα. Στην μπουνάτσα όλοι μπορούν να το πάνε καλά το καράβι, μαζί κι ο Κυριάκος. Ο Τσίπρας, όμως, έχει αποδείξει ότι μπορεί να το φέρει σε λιμάνι, ακόμη κι όταν η θάλασσα έχει πολλά μποφόρ…» Με την επισήμανση ότι ο Μητσοτάκης δεν αντιμετωπίζει μπουνάτσα, η θάλασσα που διασχίζει δεν είναι αρυτίδωτη, κι όμως επιμένει σε ένα κατεψυγμένο νεοφιλελεύθερο πρόγραμμα. Το καράβι που κουμαντάρει βουλιάζει, και ή δεν το βλέπει ή δεν τον ενδιαφέρει…