ΚΥΚΛΩΜΑ ΑΠΑΤΗΣ ΜΕ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ
Είναι πολλές οι πληροφορίες που θέλουν ανυποψίαστοι καταναλωτές να γίνονται θύματα επιτήδειων που ασχολούνται με τις αγοραπωλησίες αυτοκίνητων και εξαπατούν τους υποψήφιους πελάτες
Ένας τρόπος που συχνά μιλάμε στα σκυλάκια, είναι ο ίδιος που μιλάμε και στα μωρά, κοινώς μωρουδίστικα! Σύμφωνα λοιπόν με πρόσφατες έρευνες που έγιναν στο «City University» της Νέας Υόρκης, φάνηκε πως ο τρόπος αυτός που επιλέγουμε πολλοί να μιλάμε στο κατοικίδιό μας είναι ο άκρως αποτελεσματικός.
Καταλαβαίνετε τι εννοούμε, τα κλασικά «γούτσου-γούτσου» ή η φράση με νάζι «πού είναι το παιδί μου, μωρέ;», κι άλλες παρόμοια.
Οι μελετητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι άνθρωποι χρησιμοποιούμε την διάλεκτο αυτή όχι τόσο ως αντίδραση στην εμφάνιση του ζώου, αλλά ως τρόπο επικοινωνίας μεταξύ μας. Σχετικά με την έρευνα που πραγματοποίησε η επιστημονική ομάδα με επικεφαλής τον Τόμπι Μπεν-Άντερετ στο «City University» της Νέας Υόρκης, έλαβαν μέρος 30 γυναίκες οι οποίες έπρεπε να αντικρίσουν σκυλάκια σε διάφορες ηλικίες, σε φωτογραφίες, και να μιλήσουν στην φωτογραφία όπως θα έκαναν αν ήταν υπαρκτά και να απευθυνθούν σε εκείνα με φράσεις όπως «Τι γλυκούλι που είσαι», «Έλα κοντά μου, παιδί μου», «Πόσο καλό είσαι, πες μου πόσο καλό είσαι…» και άλλες αντίστοιχες. Κατά την διάρκεια που οι γυναίκες μιλούσαν στην φωτογραφία, τις ηχογραφούσαν, και στην συνέχεια τις ηχογραφήσεις αυτές τις έβαλαν να τις ακούσουν σκυλάκια ηλικιών από κουτάβια μέχρι και πιο ώριμα.
Τα αποτελέσματα μας έδειξαν ότι όσο πιο «ψιλή» ήταν η φωνή που τους μιλούσε, ειδικά τα κουτάβια, αντιδρούσαν πιο γρήγορα από τα υπόλοιπα σε μεγαλύτερη ηλικία, και έσπευδαν να πάνε κοντά στο ηχείο από το οποίο βγαίνει η φωνή που ακούνε να τα καλεί με τόσο γλυκά λόγια. Εν αντιθέσει με τα σκυλιά που ήταν σε μεγαλύτερη ηλικία, απέδειξαν ότι ναι μεν ακούνε στα γλυκόλογα, αλλά δεν αντιδρούν τόσο άμεσα όσο τα πιο μικρά σε ηλικία. Αυτό συμβαίνει γιατί τα πιο ώριμα έχουν μάθει να ακούνε στην φωνή του ιδιοκτήτη τους και όχι τόσο στο «κάλεσμα» από μία άγνωστη φωνή!
Όσο για εμάς τους ανθρώπους, που μας βγαίνει φυσικά να τους μιλήσουμε γλυκά, όπως σε ένα μωράκι, οι μελετητές αναφέρονται σε μια γενικότερη παρόρμηση όταν πρόκειται να επικοινωνήσουμε με ζώα, κι αυτό γιατί ξυπνάνε αισθήματα υπερπροστατευτικότητας, και γι’ αυτό αλλάζει η φωνή μας κατ’ αυτόν τον τρόπο.