24 Απριλίου 1915. Μια μέρα φρίκης για την ανθρωπότητα, με την απαρχή της γενοκτονίας των Αρμενίων από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, που κράτησε τρία χρόνια, αντίστοιχη εκείνης των Ναζί του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου με το Εβραϊκό Ολοκαύτωμα. Εξάλλου, ο ίδιος ο Χίτλερ είχε πει το 1939, για να δικαιολογήσει τη δική του μισάνθρωπη πράξη: «Ποιος μιλάει σήμερα για τον αφανισμό των Αρμενίων;»
Πώς μπορούν; Πώς γίνεται άνθρωποι να φέρονται τόσο μα τόσο απάνθρωπα σε συνανθρώπους τους; Ενάμισι εκατομμύριο νεκροί Αρμένιοι, ενάμισι εκατομμύριο ψυχές εξοντώθηκαν. Και άλλοι τόσοι ή και περισσότεροι στα σκλαβοπάζαρα του 20ού αιώνα να εξισλαμίζονται και να μαρκάρονται στο πρόσωπο σαν ζώα, για να ξεχωρίζουν από τους άλλους, τους «αρίστους» της εποχής…
Μια πρόβα τζενεράλε για τη γενοκτονία των Ελλήνων κατά τη Μικρασιατική Καταστροφή που ακολούθησε λίγα χρόνια αργότερα, με άλλους τόσους νεκρούς.
«Στον δέκατο ένατο αιώνα το πρόβλημα ήταν ότι πέθανε ο Θεός. Στον εικοστό αιώνα το πρόβλημα είναι ότι πέθανε ο άνθρωπος», είχε πει ο Έριχ Φρομ.
Δεν ξέρω αν πέθανε ο άνθρωπος, ξέρω όμως ότι έχει πεθάνει η ανθρωπιά προ πολλού. Ενάμισι εκατομμύριο ψυχές… Δεν έχω λόγια, μόνο ασπρόμαυρες φωτογραφίες ζαλίζουν το μυαλό, με κρεμασμένα κορμιά να βαραίνουν από τον θάνατο, έναν θάνατο που δεν του χρωστούσαν και που οι άλλοι τον έφεραν στην πόρτα τους. Θέλω ν’ απλώσω το χέρι μου, να τους αγγίξω, να τους πω να μη φοβούνται, ότι απλά κοιμούνται και θα ξυπνήσουν, τα παιδιά τους να δουν χαρούμενα δίπλα τους, δεν είναι νεκρά, δεν είναι φευγάτα πριν από αυτούς, δεν είναι σκοτωμένα όπως κι αυτοί…
Δολοφόνοι… ναι, δολοφόνοι. Γιατί οι Τούρκοι δεν σκότωσαν σε μάχη τους Αρμένιους, τους δολοφόνησαν εν κρυπτώ, τόσο ύπουλα που ντρέπονται να ομολογήσουν αυτό που ολόκληρος ο κόσμος γνωρίζει: ότι έκαναν γενοκτονίες, όχι μόνο με τους Αρμένιους, αλλά και με άλλους λαούς που δεν ήθελαν τον ζυγό τους, γέροι, γυναίκες, άντρες, παιδιά, ξεψυχισμένα κορμιά που το μόνο που ήθελαν ήταν να ζήσουν ειρηνικά με τους γείτονές τους, μαζί τον καφέ τους να πίνουν, μαζί να παλεύουν για το μεροκάματο, μαζί γιατί δεν είχαν τίποτα να χωρίσουν…
Η Ευρώπη έχει αναγνωρίσει τη γενοκτονία των Αρμενίων. Οι ΗΠΑ όχι ακόμη, επίσημα, γιατί η Γερουσία δέχτηκε τον όρο «γενοκτονία» για τούτο τον λαό που περήφανα προχώρησε τη ζωή του, κουβαλώντας σαν φυλαχτό τις ματωμένες μνήμες του, διασκορπισμένος σε όλες τις ηπείρους, ξεπερνώντας τα οκτώ εκατομμύρια πια, ενώ στη χώρα τους, την Αρμενία –ανάμεσα στη Μαύρη και στην Κασπία Θάλασσα στον Καύκασο– δεν ξεπερνούν τα τρία εκατομμύρια ψυχές.
Με την ιστορία τους να ξεκινά την τρίτη χιλιετία π.Χ., και με καταβολές χριστιανικές, αλλά και ιουδαϊκές καθώς υποστηρίζεται πως προήλθαν από το όρος Αραράτ όπου είχε προσαράξει η Κιβωτός του Νώε, πολλοί είναι οι Αρμένιοι που τιμούν τις τέχνες με τις δημιουργίες τους και τη φωτεινότητά τους, όπως ο υπέροχος τραγουδιστής Σαρλ Αζναβούρ (Σαχνούρ Βαγκινάγκ Αζναβουριάν το κανονικό του όνομα), ο συνθέτης Άραμ Χατσατουριάν, η ποπ τραγουδίστρια Σερ (Cherilyn Sarkisian). Αρμένιοι είναι οι ζωγράφοι Ιβάν Αϊβαζόφσκι και Μαρτιρός Σαριάν, ο συγγραφέας Ουίλιαμ Σαρογιάν, ο σκηνοθέτης Ατόμ Εγκογιάν και ο φωτογράφος Γιουσούφ Καρς. Αρμενικής καταγωγής, από την Καππαδοκία, ήταν η βυζαντινή δυναστεία των Φωκάδων, και οι αυτοκράτορες Νικηφόρος Β΄ Φωκάς και Λέων Ε΄ ο Αρμένιος. Όπως και στην επιχειρηματικότητα και στις επιστήμες πολλοί Αρμένιοι έχουν διαπρέψει. Ο Αρτέμ Μικογιάν ήταν συνιδρυτής της εταιρείας MiG και σχεδιαστής γνωστών μαχητικών αεροσκαφών όπως το MiG-21, ενώ ο Σεμιόν Κιρλιάν ανακάλυψε τη φωτογραφία Κιρλιάν. Στο σκάκι διέπρεψε ο Τιγκράν Πετροσιάν, ενώ και ο επίσης παγκόσμιος πρωταθλητής Γκάρι Κασπάροβ έχει αρμένικες ρίζες. Αρμένικης καταγωγής είναι οι αδερφές Κιμ Καρντάσιαν, Κλοέ Καρντάσιαν και Κόρτνεϊ Καρντάσιαν.
Με έντονη την παρουσία τους στην Αμερική, αφού εκεί ζουν περισσότεροι από 1.500.000 Αρμένιοι, περιμένουν την υλοποίηση της προεκλογικής υπόσχεσης του Τζο Μπάιντεν για την αναγνώριση της γενοκτονίας του λαού τους. Θα είναι η δικαίωση των προγόνων τους που δολοφονήθηκαν από ένα άγριο καθεστώς, πριν από περισσότερο από έναν αιώνα…
Περιμένω, περιμένω να τον ακούσω να το λέει…
Και, ναι!!! Ναι!!! Ο Τζο Μπάιντεν αναγνώρισε τη γενοκτονία των Αρμενίων!!!
Ο σπουδαίος Αμερικανός Πρόεδρος έκανε πράξη την εξαγγελία του. Πόση η συγκίνηση… Πόση η περηφάνια μου που έζησα σε αυτήν τη χώρα της Δημοκρατίας… Πόση η χαρά μου…
Σε δήλωσή του ο Πρόεδρος Μπάιντεν αναγνωρίζει τη μαζική σφαγή των Αρμενίων ως «Γενοκτονία». «Κάθε χρόνο αυτήν την ημέρα, θυμόμαστε τη ζωή όλων εκείνων που πέθαναν στη γενοκτονία των Αρμενίων της Οθωμανικής περιόδου και δεσμευόμαστε να αποτρέψουμε μια τέτοια θηριωδία να ξανασυμβεί», δήλωσε ο κ. Μπάιντεν, προσθέτοντας ότι η μνήμη βοηθά να παραμένουμε σε εγρήγορση, όσον αφορά στην επίδραση του μίσους σε όλες τις μορφές του. 106 χρόνια μετά ήλθε επιτέλους τούτη η αναγνώριση από τη χώρα της Δημοκρατίας…
«Μη φοβάστε να κλάψετε. Μόνο έτσι θα απελευθερώσετε τον νου σας από λυπητερές σκέψεις», έλεγαν οι Ινδιάνοι. Δεν φοβάμαι να κλάψω, απλώς δεν θέλω να ξαναζήσει η ανθρωπότητα τέτοια αιματοχυσία, δεν θέλω, δεν θέλω, δεν θέλω…
Ψυχούλες… Κλάψτε κι εσείς σιωπηλά μαζί με όλο τον κόσμο… Ήλθε η δικαίωσή σας, μετά από έναν αιώνα, ναι, αλλά ήλθε!!!