Έμαθα να ζω με το παρελθόν μου για μεγάλο διάστημα. Να βασανίζομαι στις τρικυμίες του, να πηγαίνω στα ταξίδια του βυθού του. Δεν είναι εύκολο να απαλλαγείς από το παρελθόν και, κάθε φορά που κάνεις κάτι λανθασμένα, να σε δικαιολογείς γιατί το παρελθόν σου το αιτιολογεί.
Έζησα πολύ δύσκολα, είναι αλήθεια. Σε κάθε μου βήμα έπρεπε να παλέψω για το επόμενο, μόνη. Πολλές φορές με χάιδεψα σε παράλογες αντιδράσεις μου, γιατί είχα το άλλοθι: τα δύσκολα παιδικά και εφηβικά μου χρόνια.
Οι αγκυλώσεις με το παρελθόν με βασάνιζαν χρόνια, και νομίζω τους περισσότερους.
Θέλει δύναμη να πάμε παρακάτω, χωρίς να μας ακολουθεί σε κάθε μας κίνηση. Θέλει σωστή διαχείριση των ζημιών του. Χρειάζεται να είναι ο οδηγός μας και όχι τα δικαιολογητικά μας. Μου πήρε πολλά χρόνια να το συνειδητοποιήσω. Σε κάθε λάθος επιλογή ή αντίδρασή μου, έλεγα «έτσι έμαθα, έτσι μπορώ». Αλλά είναι το πρώτο ψέμα στον εαυτό μας. Ακριβώς γιατί έτσι μάθαμε...
Όμως, χρειάζεται να βελτιωθούμε. Να ψάξουμε μέσα μας το γιατί δεν θέλουμε να προχωρήσουμε σε μια ζωή απαλλαγμένη από το παρελθόν των παιδικών μας χρόνων. Το γιατί βολευόμαστε στις αλήθειες του τότε και δεν βλέπουμε πως μεγαλώσαμε και χρειάζεται να χρησιμοποιήσουμε το παρελθόν για να πάρουμε αριστείο στη ζωή σήμερα.
Υπήρξα βασανισμένη παιδική ψυχή, αυτό όμως δεν μου επιτρέπει να βασανίσω στην ενήλικη ζωή, συνειδητά ή ασυνείδητα, όποιον άνθρωπο μπει στη ζωή μου σε προσωπικό ή επαγγελματικό επίπεδο, επειδή με βασάνισαν κι εμένα όταν ήμουν παιδί. Είναι μαγκιά να χρησιμοποιήσεις το παρελθόν ως αριστείο ζωής και όχι ως δικαιολογητικό.
Πόσες φορές δεν δικαιολόγησα ανθρώπους που ήταν στη ζωή μου γιατί γνώριζα το παρελθόν τους. Δεν ήμουν καλό παιδί, απλά έτσι είχα μάθει. Να με δικαιολογούν και μένα. Δεν υπάρχει δικαιολογητικό εφάπαξ. Η ζωή μας είναι το τώρα. Φωτίζεται από το παρελθόν μας, αλλά επιβραβεύεται το παρόν μας και το πώς μπορούμε να ηρεμούμε από το ταραγμένο παρελθόν μας.
Κάποτε έκλαιγα συχνά, κάθε φορά που κάποιος με πρόσβαλλε. Ανεχόμουν κάθε τι, γιατί είχα μάθει να υπομένω πολλά στην οικογένεια. Απεγκλωβίστηκα όταν κατανόησα πως τότε ήμουν παιδί και έπρεπε να σκύβω το κεφάλι. Τώρα που ενηλικιώθηκα, έχω άλλη δύναμη. Μπορώ απλά να φύγω από κάποιον που με προσβάλλει ή να του πω κατάματα τις δικές του αλήθειες που κρύβουν οι προσβολές του. Μπορώ να τον αντιμετωπίσω στα ίσια. Να μην κρύβομαι, όπως όταν ήμουν παιδί.
Όταν ήμουν παιδί, δεν ήμουν ενήλικας. Τώρα είμαι η Ζήνα τού σήμερα.
Είμαστε ενήλικες. Ας δούμε το παρελθόν μας μέσα από τα μάτια του ενήλικα.
Να είστε σίγουροι πως θα αποκαλύψετε τόσες αλήθειες που θα σας επιτρέψουν να φωνάξετε...
Δεν επιτρέπω σε κανέναν να με υποτιμά, δεν μου επιτρέπω να με δικαιολογώ, διότι απλά το παρελθόν υπάρχει για να αλλάζει το σήμερα. Να μπαίνει το φως στη ζωή μας, χωρίς να μας καίει ο ήλιος του χθες. Να απολαμβάνω τον ήλιο σήμερα…