ΜΕΓΑΛΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ

Για δεύτερη χρονιά, οι βραβευμένες ελληνικές ταινίες μικρού μήκους του 2020, από το Φεστιβάλ Δράμας και τις Νύχτες Πρεμιέρας, έρχονται στο κανάλι YouTube του Ιδρύματος Ωνάση, διαθέσιμες online από τις 23 Απριλίου.

Οικεία πρόσωπα, η ουρά έξω από τα εκδοτήρια, ιστορίες που θέλουμε να ζήσουμε, η κουβέντα μετά. Οι σκοτεινές κινηματογραφικές αίθουσες μας έχουν λείψει. Όμως, ακόμη και μέσα στην πανδημία, ο κινηματογράφος συνεχίζει να ζει, να αναπνέει, να εξελίσσεται. Όσο μικρές κι αν είναι οι οθόνες που βλέπουμε ταινίες, τα συναισθήματα παραμένουν το ίδιο δυνατά.

Για δεύτερη συνεχή χρονιά, το Ίδρυμα Ωνάση συνεργάζεται με το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας - Νύχτες Πρεμιέρας και το Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας και φέρνουν στις οθόνες μας τις ελληνικές ταινίες μικρού μήκους που βραβεύτηκαν το 2020. Φέτος, τα δύο φεστιβάλ πραγματοποιήθηκαν τόσο σε ψηφιακό όσο και σε φυσικό χώρο, συνδυάζοντας προβολές σε θερινά σινεμά και ψηφιακές προβολές σε ειδικά διαμορφωμένες πλατφόρμες. Οι ταινίες που βραβεύτηκαν ξεχώρισαν για την τόλμη και την ιδιαίτερη ματιά τους σε κοινωνικά και υπαρξιακά θέματα του «εδώ και τώρα».

Την Παρασκευή 23 Απριλίου, βυθιζόμαστε σε κόσμους με ήρωες που μιλούν για ανθρωπιστικά ιδανικά, επαναστάσεις και τη σωτηρία του κόσμου, αναζητούν τον έρωτα, θέλουν να θυμούνται τα όνειρά τους, εφευρίσκουν τον εαυτό τους σε μια χώρα σε «κρίση ταυτότητας», μέσα από τις βραβευμένες ταινίες του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας 2020.

Το Σάββατο 24 Απριλίου, ταξιδεύουμε σε μέρη όπου αναζητείται ένα σημάδι ελπίδας ενάντια στις κοινωνικές καταβολές, μπαίνουμε στον αγώνα της αποδοχής, διαχειριζόμαστε τον προσωπικό μας χρόνο λίγο πριν το τέλος, στροβιλιζόμαστε ερωτευμένοι σε ήχους τέκνο, μυρίζουμε ευαίσθητα φυτά που ονειρεύονται να πετάξουν μακριά, αντιμετωπίζουμε τις αλήθειες μας στο οικογενειακό μας περιβάλλον, προσποιούμαστε ότι ζούμε φυσιολογικά σε εποχή εγκλεισμού, κυνηγάμε πεταλούδες, αντιμετωπίζουμε τα φαντάσματα του παρελθόντος, πλάθουμε τους δικούς μας μικρόκοσμους μέσα από τις βραβευμένες ταινίες του Διεθνούς Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας 2020.

Το πρόγραμμα

Παρασκευή, 23 Απριλίου, από τις 19:00΄ – Διαθέσιμες έως τις 30 Απριλίου, στις 23:59΄

Οι βραβευμένες ταινίες του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας «Νύχτες Πρεμιέρας» 2020:

- «Bella» της Θέλγιας Πετράκη (Βραβείο Καλύτερης Σκηνοθεσίας και Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας στην Έλενα Τοπαλίδου / επίσης, «Χρυσός Διόνυσος», Βραβείο Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας, Τιμητική Διάκριση Φωτογραφίας και Τιμητική Διάκριση Κοστουμιών στο Φεστιβάλ Δράμας)

Ελλάδα 1986-1987, λίγο πριν από την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού, λίγο πριν από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου. Στα μάτια της Ανθής, η χώρα αλλάζει, ο κόσμος αλλάζει και, μαζί τους, ο Χρήστος μοιάζει να αλλάζει κι αυτός.

-«Πρώτος έρωτας» του Χάρη Ραφτογιάννη (Βραβείο Καλύτερου Σεναρίου και Ειδική Μνεία ερμηνείας στον Κωστή Κορωναίο)

Δυο μοναχικοί άνθρωποι συναντιούνται για πρώτη φορά. Τα σκυλιά τους επικοινωνούν. Ίσως και οι ίδιοι.

-«Όταν γελάω κλείνουν τα μάτια μου» του Ντάνιελ Μπόλντα (Ειδική Μνεία ερμηνείας στις Σάντρα Αμπουλγκανάμ και Ναταλία Σουιφτ)

Ένα έφηβο κορίτσι πιστεύει ότι δεν βλέπει ποτέ όνειρα ή πως απλώς δεν τα θυμάται. Στη διάρκεια όμως μιας μέρας, που είναι μόνη στο σπίτι, ο χρόνος θα περάσει σαν σε όνειρο. Κι όταν ανοίξει τα μάτια της, θα συνειδητοποιήσει πως η πραγματικότητά της, έξω από τον άδειο κόσμο των ονείρων της, είναι ένας κόσμος πολύ ομορφότερος από όσο πίστευε.

-«Mare Nostrum» του Δημήτρη Αναγνώστου (Ειδική Μνεία για τη Διεύθυνση Φωτογραφίας στον Γιάννη Καραμπάτσο)

Σε μια παραλία στα μέσα του 19ου αιώνα, ένα τσούρμο περιηγητών του Grand Tour βρίσκεται σε αναζήτηση της Αρκαδίας και των αρχαίων ερείπιων, σύμβολα μιας αναδυόμενης ελληνικής και ευρωπαϊκής «ταυτότητας». Έναν αιώνα και κάτι μετά, στην ίδια αχανή και έρημη ακτή, το σώμα ενός νεκρού ανθρώπου κείτεται καταγής. Ακίνητο σαν παγωμένο, ανίκανο να κάνει το παραμικρό βήμα, ένα ανώνυμο πλήθος στέκει μουδιασμένο και κοιτά...

Σάββατο, 24 Απριλίου, από τις 19:00΄– Διαθέσιμες έως την 1η Μαΐου, στις 23:59΄

Οι βραβευμένες ταινίες του Φεστιβάλ Δράμας 2020:

-«Βούτα» του Δημήτρη Ζάχου (Ειδικό Βραβείο της Κριτικής Επιτροπής, Βραβείο Σεναρίου στον Γιώργο Τελτζίδη, Τιμητική Διάκριση Σκηνικών στη Δανάη Ελευσινιώτη)

Η βούτα είναι ένα είδος περιστεριού, που πετάει μέχρι τα σύννεφα και μετά πέφτει με ταχύτητα έως και 230 χλμ./ώρα, ενώ επιβραδύνει λίγα μέτρα προτού ακουμπήσει στο έδαφος. Ο Χρήστος, όπως ακριβώς και τα αγαπημένα του περιστέρια, θα πρέπει να βρει τον τρόπο να αποφύγει τη σύγκρουση, όταν ο πατέρας του επιστρέφει από τη φυλακή.

-«Madonna F64.0» του Σταύρου Μαρκουλάκη (Drama Queer)

Μετά από μια σημαντική χειρουργική επέμβαση, η Μαρία επιστρέφει στο οικογενειακό της σπίτι για να ανακάμψει, ζώντας με τη μητέρα της, την αδερφή της και ένα νεογέννητο μωρό. Ενώ το σώμα της Μαρίας αρχίζει να θεραπεύεται, μια βαθιά κρυμμένη επιθυμία της αρχίζει να βγαίνει στην επιφάνεια. Η Μαρία θέλει να έρθει κοντά στο μωρό και αυτό δημιουργεί σοβαρή απειλή για την «ασφάλεια» του οικογενειακού σπιτιού.

-«Απόδραση από τον εύθραυστο πλανήτη» του Θανάση Τσιμπίνη (Τιμητική Διάκριση Μοντάζ στη Σμαρώ Παπαευαγγέλου)

Δύο άγνωστοι μεταξύ τους άντρες συναντώνται τυχαία, λίγες ώρες πριν καταστραφεί ο κόσμος από ένα μυστηριώδες ροζ νέφος που έχει απλωθεί στην πόλη. Έχουν μόνο μία μέρα μαζί. Αλλά, για εκείνους, μερικές στιγμές τρυφερότητας φαίνεται πως είναι αρκετές για να νιώσουν ασφαλείς, πριν το επικείμενο τέλος.

-«Μελατονίνη» του Νίκου Πάστρα (Τιμητική Διάκριση Πρωτότυπης Μουσικής)

Μια μικρή ερωτική ιστορία με φόντο την ηλεκτρονική μουσική και τις διαταραχές ύπνου.

-«Ανθολόγιο μιας πεταλούδας» του Κωστή Χαραμουντάνη (Τιμητική Διάκριση Σχεδιασμού Ήχου στον Κωστή Χαραμουντάνη)

Τα φυτά είναι βυθισμένα σε έναν κόσμο ατέρμονης σιωπής. Κάμπιες πέφτουν από τα σύννεφα σε αλάτι – και τι προσελκύει τις πεταλούδες, αυτές που πετούν στο στομάχι;

-«Η κλήση» του Μάριου Ψαρά (Εύφημος Μνεία)

Μια τρανς γυναίκα δέχεται ένα τηλεφώνημα, για να παραστεί στην κηδεία της μητέρας της. Υπό έναν όρο.

-«Antivirus» της Αναστασίας Σίμα (Εύφημος Μνεία)

Αθήνα, Ελλάδα 2020. Ημέρες καραντίνας. Η Δάφνη, νεαρή τραγουδίστρια της τζαζ με ξένη καταγωγή, που ζει στην Αθήνα, αποφασίζει να «γκρεμίσει» τον τοίχο που την χωρίζει από τον ενοχλητικό γείτονά της.

-«Το βάζο» του Κυριάκου Ρόντση (Βραβείο Κοινού, Διεθνές

Σπουδαστικό)

Ένα αγόρι προσπαθεί να ενηλικιωθεί στην ελληνική επαρχία. Αντιμετωπίζει το βλέμμα του πατέρα, τη σιωπή της μητέρας και τον ατέλειωτο ήλιο.

-«Στα βήματά της» της Αναστασίας Κρατίδη (Βραβείο τηλεοπτικού σταθμού της Βουλής των Ελλήνων, Βραβείο Τεχνικής Αρτιότητας από την Ελληνική Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης)

Η Λένα προσπαθεί να ξαναφτιάξει τη ζωή της. Μέσα από την καινούρια της δουλειά αποκτά πρόσβαση σε αγροτική φυλακή ανηλίκων, όπου θα έρθει αντιμέτωπη με το παρελθόν της.

-«Όπως θα συνέβαιναν μέσα στο νερό» της Ανθής Δαουτάκη (Καλύτερη Ταινία Νοτιοανατολικής Ευρώπης, Εύφημος Μνεία γυναικείας ερμηνείας στη Στέλλα Βογιατζάκη , Βραβείο Κοινού Διεθνούς τμήματος)

Η ταινία είναι η ιστορία της Ήρας, μιας γυναίκας στην ηλικία των 35. Το σπίτι της είναι ο κόσμος της και ο κόσμος της είναι μαγικός. Η μοναξιά της είναι γεμάτη πράγματα. Ανάμεσα στις καθημερινές ασχολίες ξεχνιέται και μπλέκεται σε μικρόκοσμους που η ίδια δημιουργεί. Η δυσκολία της να ανταποκριθεί στις κοινωνικές προσταγές του φύλου, καθώς και μια αμήχανη συνάντηση με έναν κοσμηματοπώλη την οδηγεί στην αγορά μιας βέρας, η οποία γίνεται η αφορμή για τη δημιουργία μιας φανταστικής σχέσης, σύντομης σαν όνειρο. Καθώς η σχέση λήγει, η Ήρα συνεχίζει την καθημερινότητά της.