Madame Tussaud: Το διάσημο μουσείο Κέρινων Ομοιωμάτων και η δημιουργός του

Αν έχετε προγραμματίσει να πάτε διακοπές στο Λονδίνο, σίγουρα δεν θα παραβλέψετε ανάμεσα στα άλλα αξιοθέατα να επισκεφθείτε και το Μουσείο των Κέρινων Ομοιωμάτων της Madame Tussaud, για να θαυμάσετε από κοντά αυτό που δεν μπορεί να σας δείξει καμία φωτογραφία: τις ολοζώντανες μορφές διασήμων προσωπικοτήτων! Όμως πόσο γνωρίζουμε την γυκαίκα της οποίας το όνομα φέρει το διάσημο αυτό μουσείο;

Θα γυρίσουμε πολύ πίσω χρονικά, στον Δεκέμβρη του 1761, όπου γεννιέται η Anne-Marie Grosholtz, χωρίς να προλάβει να γνωρίσει τον πατέρα της που σκοτώθηκε στον επταετή πόλεμο δύο μήνες πριν. Τότε η μητέρα της αναγκάστηκε να μετακομίσει στην Βέρνη και να εργαστεί ως οικονόμος στο σπίτι του γιατρού Philippe Curtius, ο οποίος ήταν ειδικευμένος στην μοντελοποίηση. Κοντά του η μικρή Marie έμαθε την τέχνη των κέρινων ομοιωμάτων. Το πρώτο της γλυπτό το έφτιαξε για τον Voltaire, ενώ σε ηλικία 17 ετών –διέμεναν πλέον στο Παρίσι– δούλευε στους Κήπους των Βερσαλλιών για τον βασιλιά Λουδοβίκο XVΙ. Επίσης τότε έφτιαξε τα ομοιώματα των Jean-Jacques Rousseau και Benjamin Franklin.

Η ζωή της ήταν πολυτάραχη. Όταν ξέσπασε η Γαλλική Επανάσταση φυλακίστηκε και διατάχτηκε η εκτέλεσή της στην γκιλοτίνα ως φιλοβασιλική. Αλλά σε τρεις μήνες αφέθηκε ελεύθερη χάρη στην επιρροή ισχυρών φίλων. Αργότερα της δόθηκε η εντολή να φτιάξει τις περιβόητες «μάσκες θανάτου» σημαντικών εκτελεσθέντων στην λαιμητόμο, όπως του Λουδοβίκου XVI, της Μαρίας Αντουανέτας, του Μαρά και του Ροβεσπιέρου, τις οποίες περιέφεραν στους δρόμους του Παρισιού οι επαναστάτες ως τρόπαια και επίδειξη της νίκης τους.

Μετά τον θάνατο του Philippe Curtius, η Marie παντρεύτηκε τον François Tussaud –του οποίου το όνομα κράτησε πλέον – και μαζί του απέκτησε δύο παιδιά, τον Joseph και τον François. Λίγα χρόνια μετά, το 1802, δέχεται την πρόσκληση του Paul Philidor, να εκθέσει τα έργα της στο Λονδίνο μαζί με το δικό του σόου. Όμως οικονομικά δεν τα πήγε καλά. Το χειρότερο ήταν ότι δεν μπορούσε να επιστρέψει στην Γαλλία, λόγω των Ναπολεόντειων πολέμων. Έτσι ταξίδεψε σε όλη την Αγγλία και την Ιρλανδία με την συλλογή της. Ο σύζυγός της είχε παραμείνει στην Γαλλία και δεν ξανασυνατήθηκαν ποτέ πια.

Το 1835 έκανε την πρώτη της μόνιμη έκθεση στην Baker Street, στον πάνω όροφο του «Baker Street Bazaar», στο Λονδίνο και το 1838 έγραψε τα Απομνημονεύματά της. Στο μεταξύ, έχουν μεγαλώσει οι δυο γιοι της και αναλαμβάνουν την επιχείρηση μαζί της, δίνοντάς της ιδιαίτερη λάμψη και αναβαθμίζοντάς την. Στις 15 Απριλίου του 1850 η Madame Tussaud πεθαίνει στον ύπνο της σε ηλικία 88 ετών. Οκτώ χρόνια νωρίτερα είχε φτιάξει το δικό της κέρινο ομοίωμα που εκτίθεται σήμερα στην είσοδο του μουσείου της.

Κατά τον βομβαρδισμό του Λονδίνου από τους Γερμανούς στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, πολλά από τα εκθέματα καταστράφηκαν, με αποτέλεσμα λίγα από τα δικά της έργα να υπάρχουν πλέον. Σήμερα το Μουσείο Madame Tussaud ανήκει στην εταιρεία Merlin Entertainments Group, με την οποία συνεχίζεται η παραγωγή κέρινων ομοιωμάτων και όχι μόνο, αφού το Πλανητάριο του Λονδίνου ενσωματώθηκε στην δυτική Πτέρυγα του Μουσείου, ενώ το «δωμάτιο του τρόμου» με τις «μάσκες θανάτου» έχει πρωταρχική θέση στην θέαση, καθιστώντας το Μουσείο Madame Tussaud ως ένα από τα πλέον τουριστικά αξιοθέατα. Και δεν μιλάμε βέβαια μόνο για το Λονδίνο, καθώς επεκτάθηκε και σε πολλές πόλεις σε όλες τις ηπείρους, και συγκεκριμένα στο Άμστερνταμ, στο Βερολίνο, στην Κωνσταντινούπολη, στην Πράγα, στην Βιέννη, στο Χόλυγουντ, στη Νέα Υόρκη, στο Λας Βέγκας, στο Νάσβιλ, στο Ορλάντο, στο Σαν Φρανσίσκο, στην Ουάσιγκτον, στο Πεκίνο και σε πολλές πόλεις της Κίνας, στο Νέο Δελχί, στο Τόκυο, στη Σιγκαπούρη, στο Σύδνεϋ. κ.α.

Στον κατάλογο των κέρινων ομοιωμάτων του Μουσείου Madame Tussaud θα βρούμε καλλιτέχνες, πολιτικούς, αθλητές, θρησκευτικούς ηγέτες, αλλά και δολοφόνους. Εδώ θα σταθούμε λίγο στο ομοίωμα του Αδόλφου Χίτλερ που παρουσιάστηκε στο Λονδίνο για πρώτη φορά τον Απρίλιο του 1933, το οποίο όμως υπέστη πολλούς βανδαλισμούς και χρειάστηκε να αντικατασταθεί το 1936 και να φυλάσσεται αυστηρά. Το 2008 αποκεφαλίστηκε από έναν Γερμανό πολίτη, ενώ το 2016 αποσύρθηκε οριστικά μετά την ανοικτή επιστολή που έστειλε συντάκτης του περιοδικού «The Jewish Journal of Greater Los Angeles», ζητώντας την απομάκρυνσή του, η οποία βρήκε πολλούς υποστηρικτές από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.