Η κυβέρνηση καθημερινά αποδεικνύει ότι έχει μια φυσική απέχθεια σε ό,τι έχει να κάνει με τον κοινωνικό χαρακτήρα του Δημοσίου. Προσοχή, όχι με το Δημόσιο γενικά, αλλά αποκλειστικά με ό,τι έχει να κάνει με το κοινωνικό κράτος. Δεν μιλάμε καν για κράτος πρόνοιας, που είναι έννοια άγνωστη για τους κυβερνώντες.
Η έννοια την οποία εισήγαγαν στην ελληνική πραγματικότητα είναι αυτή του επιτελικού κράτους, μιας δομής υδροκέφαλης και συγκεντρωτικής υπό τον πρωθυπουργό – αντιγραμμένη από το Χονγκ Κονγκ και την Αυστραλία. Με το επιτελικό κράτος α-λά ελληνικά, η κυβέρνηση που βδελύσσεται το κοινωνικό κράτος, διορίζει ορδές «δικών της παιδιών» στο Δημόσιο, αυξάνοντας μάλιστα υπέρογκα τις απολαβές τους χωρίς καν την προϋπόθεση πτυχίου ΑΕΙ. Η ίδια κυβέρνηση δεν διανοείται να διορίσει γιατρούς στο ΕΣΥ, προκειμένου να θωρακίσει την Υγεία. Γιατί, σου λέει, μετά την πανδημία τι θα τους κάνουμε όλους αυτούς τους γιατρούς και τι θα γίνουν οι ιδιωτικές κλινικές αν καλυφθούν τα κενά στη δημόσια υγεία; Αντί να διορίσει, λοιπόν, επιστρατεύει κάποιους λίγους ιδιώτες γιατρούς. Μάλιστα, πλέον, διά των ειδικών της Επιτροπής, ενημερωνόμαστε και εξοικειωνόμαστε με την ιδέα πως είναι μικρό το ποσοστό 20% που πεθαίνει εκτός ΜΕΘ.
Η ίδια κυβέρνηση, που εν μέσω πανδημίας μείωσε τις δαπάνες για την Υγεία, ισχυρίζεται πως είναι «ιδεολογική εμμονή» η επίταξη των ιδιωτικών κλινικών, την ώρα που κάθε μέρα 100 και πλέον συμπολίτες μας είναι στη λίστα αναμονής για μία ΜΕΘ. Παράλληλα, όσες κλινικές έχει επιτάξει, το έχει κάνει με το διπλό αντίτιμο από εκείνο που ίσχυε στο παρελθόν.
Το ίδιο και με τις συντάξεις. Δεν ανανέωσαν τις συμβάσεις των ανθρώπων που τόσο καιρό έτρεχαν τις εκκρεμείς συντάξεις. Άφησαν το σύστημα αποδυναμωμένο να δημιουργήσει μια τεράστια ουρά αναμονής για την έκδοση νέων συντάξεων και τώρα θα τις δώσουν –λέει– σε πιστοποιημένους ιδιώτες, δικηγόρους και λογιστές, τους οποίους μάλιστα θα πληρώνουν οι ίδιοι οι ασφαλισμένοι για να τους βγάζουν τη σύνταξη.
Να μου πεις, αυτό είναι το μικρότερο πρόβλημα. Εδώ η κυβέρνηση με το νέο ασφαλιστικό ετοιμάζεται να ιδιωτικοποιήσει ακόμα και τα ασφαλιστικά ταμεία, αρχίζοντας από τις επικουρικές συντάξεις.
Το ίδιο και στο Ελληνικό. Το Δημόσιο δεν είναι καλός επιχειρηματίας για να διαχειριστεί το έργο και να το αποδώσει στην κοινωνία. Αντιθέτως, το δίνουμε σε έναν ιδιώτη, φορτώνουμε το έργο με διάφορες ρήτρες, δεν κάνουμε τίποτα στην ουσία για να προχωρήσει, και το έργο κινδυνεύει και να εγκαταλειφθεί και να το πληρώσουμε χρυσάφι.
Ακόμα όμως και αν προχωρήσει, η κυβέρνηση φρόντισε, με τις αλλαγές στον νόμο, το έργο να μην έχει κανέναν κοινωνικό χαρακτήρα. Παραχωρούμε στην ουσία σε έναν ιδιώτη το καλύτερο φιλέτο της Ευρώπης, και αυτός θα κάνει μια περιφραγμένη πολιτεία με αποκλειστική πρόσβαση στη θάλασσα και κανένα έργο δημόσιου χαρακτήρα.
Η αρχική πρόβλεψη ήταν για ένα πάρκο 2.000 στρεμμάτων και, τελικά, τα σπίτια και τα mall έφαγαν το πάρκο και έμειναν μόλις 80 στρέμματα πρασίνου. Όλη η υπόλοιπη έκταση θα γίνει μια συνοικία πολυτελών επαύλεων ακριβώς πάνω στη θάλασσα, χωρίς κανέναν δημόσιο χώρο, αλλά με πολλά mall να πηγαίνουν οι καταναλωτές.
Με λίγα λόγια, η κυβέρνηση απεχθάνεται οτιδήποτε δημόσιο, εκτός εάν αυτό μπορεί να φέρει κέρδος στους ιδιώτες.