Ο 58χρονος μητροπολίτης Αλεξανδρούπολης Άνθιμος δεν μασάει τα λόγια του. Ό,τι νομίζει σωστό θα το πει. Προσπαθεί να δώσει μια σύγχρονη διάσταση στη λειτουργία των εκκλησιαστικών θεσμών, ανάλογη με τις ανάγκες που έχουν διαμορφωθεί στην κοινωνία. Και αυτό συνήθως το πληρώνει με σκληρές επιθέσεις κυρίως από παραθρησκευτικές οργανώσεις και σωματεία. Το ίδιο κάνει και τώρα, στηλιτεύοντας τη στάση μητροπολιτών που έβαλαν σε κίνδυνο τις ζωές των πιστών. Και ήδη άρχισαν βροχή οι επιθέσεις εναντίον του.
Αλησμόνητη είναι η δήλωση του στην εφημερίδα «Παραπολιτικά» τον Φεβρουάριο του 2019, υπέρ της Συμφωνίας των Πρεσπών, λέγοντας ότι συμφέρει όλα τα Βαλκάνια και ότι κακώς συνεχίζονται τα συλλαλητήρια για τη Μακεδονία. Το τι άκουσε τότε δεν λέγεται.
Το ίδιο επαναλήφθηκε και το επόμενο Πάσχα, όταν είπε ότι δεν είναι απαραίτητο να γίνεται όλη αυτή η πολυδάπανη επιχείρηση μεταφοράς του Αγίου Φωτός από τα Ιεροσόλυμα, τονίζοντας στην τηλεόραση της ΕΡΤ ότι το Άγιο Φως που βγαίνει από το Ιερό Κουβούκλιο δεν έχει καμία απολύτως διαφορά σε σχέση με το φως που θα ανάψει ένας απλός κληρικός και στο τελευταίο χωριό της Ελλάδος.
Και τότε αρκετοί συνάδελφοι του μητροπολίτες αλλά και παραθρησκευτοί κύκλοι έπεσαν να τον φάνε. Απτόητος όμως συνέχισε να λέει την άποψη του γι αυτό και απολαμβάνει της εμπιστοσύνης των κατοίκων του Έβρου.
Και φτάνουμε στο σήμερα, όπου η ανώτερη ηγεσία της Εκκλησίας νοσεί από κορονοϊό (αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος) ένας μητροπολίτης απεβίωσε (Λαγκαδά Ιωάννης) και κανείς δεν γνωρίζει πόσοι από τα 14 μέλη της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου που μπήκαν σε καραντίνα, έχουν τον ιό.
Από τις αρχές Μαρτίου, όταν ο κορονοϊός πέρασε τα σύνορα και εγκαταστάθηκε στη χώρα μας, ο κ. Άνθιμος προσπαθούσε με τις δημόσιες παρεμβάσεις του να ενημερώσει τους πιστούς για τους κινδύνους του ιού. Από τις 10 Μαρτίου καλούσε τους πιστούς που δε αισθάνονται καλά να μην πηγαίνουν στην εκκλησία.
Πριν φτάσουμε στην έκρηξη Άνθιμου, να θυμίσουμε τη σκοταδιστική άποψη κάποιων μητροπολιτών, όπως της Κέρκυρας, που καλούσε τους πιστούς να ξεγελάσουν τις αρχές, να βγάλουν χαρτί για γυμναστική και να πάνε να κοινωνήσουν.
Το άρθρο του στις 21 Νοεμβρίου, που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα της Μητρόπολης Θεσσαλονίκης άνοιξε τον ασκό του Αιόλου. Με αυτό κατηγορεί ευθέως αυτούς που με «τα εγκληματικά τους κηρύγματα, που άρδευαν αλλοφροσύνη από την εωσφορική τους έπαρση, που τελικά σκότωσε συνανθρώπους τους...».
Στο άρθρο του σημειώνει: «Πιστέψαμε ότι είμαστε υπεράνθρωποι, κρύψαμε την προσβολή μας από τον ιό και οδηγηθήκαμε στον τάφο, αντί να ομολογήσουμε το λάθος μας και να σαλπίσουμε το ορθό. Δεν είναι ταπεινωτικό να παραδεχθείς ότι ως άνθρωπος κι εσύ πάσχεις. Αλαζονικό είναι να το κρύψεις, μόνο και μόνο για να μη διαψευστεί δημόσια ο εγωισμός σου. Όταν επικρέμεται θάνατος, τότε, καλά ειπώθηκε, "μαγκιές" δεν επιτρέπονται. Οι ευλαβείς εγωισμοί... σκοτώνουν!».
Για τη στάση ορισμένων συναδέλφων του μητροπολιτών, ανέφερε:
«... Πιστέψαμε ότι συν-κυβερνούμε το κράτος μας, οι θρησκευόμενοι χριστιανοί, ακόμα και πολλοί κληρικοί μας, όπως αποδείχτηκε ότι πολύ καλύτερα το κυβερνούν οι πολιτικοί, επειδή εμείς δεν μπορούμε να κατευθύνουμε τελικά ούτε το ποίμνιό μας. Η ευσεβιστική αλλοφροσύνη μετέτρεψε τα λογικά πρόβατα σε απρόβλεπτα ερίφια που θέλησαν να υποκαταστήσουν τους ποιμένες. Ενώ ο ίδιος ο Θεός μας διδάσκει να υπακούμε ακόμα και στην κοσμική εξουσία (που στο κάτω-κάτω στις μέρες μας είναι από το λαό μας δημοκρατικά εκλεγμένη), πολλοί χριστιανοί μας κίνησαν επανάσταση ενάντια στην Εκκλησία τους, που δεν ξέρω αν φέρει ανάσταση, πάντως μέχρι τώρα σπέρνει θανάτους. Πιστέψαμε ότι εμάς, λόγω της πίστεώς μας, υποχρεούται ο Θεός να μας σώσει (τους άλλους όχι), και κάναμε επίδειξη αυτής της πίστεώς μας. Όμως αυτή η πίστη μας αποδείχθηκε λίγη, φτωχή, μικρή πίστη που όχι μόνο βουνά δεν μπορεί να μετακινήσει, αλλά ούτε καν τον απειροελάχιστο ιό...».
Ο κ. Άνθιμος ζητά να μη γίνεται διαχωρισμός των Χριστιανών σε ευσεβείς και μη λέγοντας: «Τάχα, όσοι ανεύθυνα αδιαφορούσαν για τον ιό και πίστευαν αφελώς ότι είναι άτρωτοι και σε ασεβείς: συνήθως έτσι λένε τους Επισκόπους και όσους συγκατανεύσαμε στα μέτρα και καλέσαμε σε υπακοή στην Εκκλησία και σε τάξη». «Και όσοι βιάστηκαν να πατάξουν τους ποιμένες, κηδεύουν σήμερα τα πρόβατα αλλότριας ποίμνης... Δεν κατάλαβαν πως όταν διακυβεύεται η υγεία και η ζωή, τότε ακόμα και ο θερμότερος πιστός, γίνεται εχθρός μας...».
Ο μητροπολίτης καλεί τους «τάχα ευσεβείς, που δεν πίστεψαν ότι υπάρχει κορονοϊός, λες και μπορεί να πέσει τρίχα από τα μαλλιά τους αν δεν το θέλει ο Θεός», να σοβαρευτούν και όσους «κρυμμένοι τώρα στα λαγούμια τους, ετοιμάζονται να δικαιολογήσουν τα εγκληματικά τους κηρύγματα, που άρδευαν αλλοφροσύνη από την εωσφορική τους έπαρση, που τελικά σκότωσε συνανθρώπους τους», να ηρεμήσουν.
Μετά το άρθρο του ο μητροπολίτης ρωτήθηκε για διευκρινίσεις από πολλά ΜΜΕ. Απαντώντας σε ερώτηση του Liberal για το περιστατικό στη Χαλκιδική, όπου έπειτα από παρέμβαση της αστυνομίας, υπήρξε συμπλοκή μέσα σε εκκλησία η οποία λειτουργούσε παράνομα, απάντησε: Τέτοιες συμπεριφορές θα τις χαρακτηρίσω «εγκληματικές», παραβατικές και κυρίως αντιεκκλησιαστικές. Δεν είναι Εκκλησία αυτό το πράγμα. Δεν είναι εκκλησιαστική συμπεριφορά αυτή.
Πιο ξεκάθαρος δεν γινόταν.
Για να καταλάβατε το μέγεθος των επιθέσεων που ακολούθησαν εναντίον του παραθέτουμε ένα απόσπασμα από την ιστοσελίδα που απηχεί απόψεις συντηρητικών θρησκευτικών κύκλων:
«Ο λόγος για τον Σεβ. Μητροπολίτη Αλεξανδρουπόλεως κ. Άνθιμο, ο οποίος στους πειρασμικούς και χαλεπούς καιρούς που ζούμε και ενώ ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος δοκιμάζεται στο νοσοκομείο, αντί να ρίξει άνθη και βάλσαμο στις καρδιές όλων μας –μιας κι έχει το χάρισμα του λόγου- εκείνος αντίθετα επέλεξε να σκορπίσει «ακάνθας και τριβόλους» και λαϊκισμούς, ωσάν να είναι εκπρόσωπος ενός αριστερού γκρουπούσκουλου και όχι Ιεράρχης της Εκκλησίας μας.
Δημοσίευσε ένα κείμενο το οποίο τους μόνους που ικανοποίησε είναι τους υβριστές της Εκκλησίας μας. Αυτούς που όσο κρατάει η κρίση με την πανδημία έχουν στοχοποιήσει την Εκκλησία και τους κληρικούς. Και έρχεται τώρα εκείνος ως ορθόδοξος Ιεράρχης να βάλει βούτυρο και μέλι στο ψωμί όλων αυτών και να τους δικαιώσει. Και πιστεύει ο αφελής ότι αυτό είναι προς τιμή του αφού κέρδισε την δημοσιότητα που ήθελε στα δελτία ειδήσεων και στα πρωτοσέλιδα των υβριστών της Εκκλησίας οι οποίοι θεωρούν ότι δικαιώνονται με τέτοιες απόψεις».