Επειδή το συναίσθημα είναι καθαρά υποκειμενικό, όσα γράφω, δεσμεύουν εμένα αποκλειστικά. Η ιστορία της Πάτρας με την Ρούλα πρωταγωνίστρια μιας εξώκοσμης τραγωδίας, καταρχάς μ’ έχει αποκάμει.
Δεν μπορώ να βρω άλλο ρήμα. Προς το παρόν κρατείται σε ειδικό διαμορφωμένο χώρο. Η κατηγορία αφορά προς το παρόν, στον θάνατο του ενός παιδιού με χρήση δηλητήριου. Ένα δηλητήριο που σύμφωνα με την πραγματογνωμοσύνη των ειδικών, ο εγκληματίας που το χορήγησε, δοκίμασε όχι μία αλλά εννέα φορές ν’ αποτελειώσει το κοριτσάκι. Τα δύο παιδάκια που οι θάνατοί τους προηγήθηκαν σύμφωνα με τα μέχρι στιγμής στοιχεία, έχουν προκληθεί από το ίδιο άτομο ή άτομα. Α! μένει και ο θάνατος της σπιτονοικοκυράς, που όπως όλα δείχνουν, ανταγωνίζεται σαν ιστορία μυστηρίου, τα διάσημα αστυνομικά θρίλερ της Αγκάθα Κρίστι.
Και ενώ η πρωταγωνίστρια ενός επικού εγκλήματος κρατείται, εγώ αναρωτιέμαι για τα εξής:
Γιατί κανένας από το πολύ κοντινό περιβάλλον δεν «έφαγε σίδερα» όταν άρχισαν να πεθαίνουν το ένα μετά το άλλο παιδί;
Γιατί κανένας δεν αναρωτήθηκε για την ανισόρροπη συμπεριφορά μιας κοπέλας που από την νεαρή της ηλικία, έδερνε, έβριζε και προπηλάκιζε εκείνες που θεωρούσε «ανταγωνίστριες» του άντρα που ήθελε;
Γιατί ο πατέρας των παιδιών που αν και αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα στον γάμο του, συνέχιζε να τεκνοποιεί, ενώ μπαινοέβγαινε στον γάμο και στο σπίτι;
Γιατί ο πατέρας των παιδιών δεν αναστάτωσε όλους τους κόσμους όταν πέθανε μετά το πρώτο παιδί και το δεύτερο;
Γιατί κανένας από το οικογενειακό περιβάλλον του πατέρα ή της μάνας δεν ασχολήθηκε με τα παιδάκια περισσότερο;
Γιατί φτάσαμε να είναι οι γιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό που πρώτοι απευθύνθηκαν στις κοινωνικές υπηρεσίες για τα ανεξήγητα ιατρικώς γεγονότα που οδήγησαν στον θάνατο του τρίτου παιδιού;
Γιατί η σπιτονοικοκυρά φοβόταν την Ρούλα και τον άντρα της;
Γιατί η σπιτονοικοκυρά πέθανε ξαφνικά ;
Τι έκαναν για να διαπιστώσουν την αιτία θανάτου οι συγγενείς ή οι φίλοι της σπιτονοικοκυράς;
Γιατί ενώ έχανε το ένα παιδί μετά το άλλο, το ζευγάρι έκανε καταιγιστικές αναρτήσεις στα social ;
Γιατί μετά την σύλληψη της Ρούλας, ένα πλήθος κόσμου, με συμπεριφορά όχλου, βρέθηκε έξω από το σπίτι με όρθια τα κινητά τηλέφωνα;
Τι είδους προσωπικότητες είναι εκείνοι που όταν γίνεται μια σύλληψη, ακόμη και αν αποδειχθεί κακούργος ο προσαχθείς, θέλουν να φύγουν από τις δουλειές τους ή τα σπίτια τους και να τρέξουν για να προπηλακίσουν, να λιντσάρουν, να βιαιοπραγήσουν, να πετσοκόψουν, να θανατώσουν τον κατηγορούμενο;
Γιατί δεν έδωσε κανένας σημασία στα μηνύματα των παιδιών του ζευγαριού που με τόσο σπαραχτικό τρόπο, ζωγράφιζαν, το δράμα που ζούσαν;
Αυτό που προς το παρόν υπάρχει για μένα, είναι ότι έχω αποκάμει. Είναι ίσως που δεν βρίσκω και λέξεις να αντιστοιχίσω στα συναισθήματα. Ίσως όμως να υπάρχει μία. Ζόφος !