Η ΜΕΡΑ ΠΟΥ Η ΑΕΚ «ΝΙΚΗΣΕ» ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ

Tο ημερολόγιο έδειχνε 7 Απριλίου 1999. Ήταν η μέρα που η ΑΕΚ πραγματοποιούσε ταξίδι ειρήνης στο «λαβωμένο» από τις βόμβες του ΝΑΤΟ Βελιγράδι, στο πλαίσιο ενός φιλικού αγώνα ποδοσφαίρου με την Παρτιζάν. Το μήνυμα ήταν ένα: «Όχι στον Πόλεμο»! Ένα μήνυμα ηχηρό, που έπρεπε να σταλεί προς πάσα κατεύθυνση με μπροστάρη και εμπνευστή της ιδέας το διοικητικό στέλεχος του Συλλόγου, Δημήτρη Μελισσανίδη.

Με τον φόβο γερά «ριζωμένο», στις ψυχές όσων συμμετείχαν στην τότε αποστολή, το μεγάλο ταξίδι ξεκίνησε. Πέντε γεμάτα πούλμαν. Δημοσιογράφοι, ποδοσφαιριστές, φίλαθλοι, συνοδοί, αλλά και εξέχουσες προσωπικότητες εκτός του ποδοσφαιρικού χώρου, όπως Μανώλης Γλέζος, είχαν βάλει πλώρη για τη γειτονική χώρα.

Όταν πραγματοποιήθηκε εκείνο το παιχνίδι στις 7 Απριλίου, το Βελιγράδι βομβαρδιζόταν επί 14 συνεχόμενες ημέρες. Ήδη μετρούσε εκατοντάδες νεκρούς και χιλιάδες τραυματίες. Όμως εκείνη την ηλιόλουστη μέρα η «Ένωση» έφερε την ειρήνη στη σερβική πρωτεύουσα, έστω και για λίγες μόνο ώρες. Οι άνθρωποι της Παρτιζάν δεν είχαν καμία επίσημη ενημέρωση πως, είτε πριν είτε μετά τον αγώνα, δεν θα άρχιζε εκ νέου ο βομβαρδισμός.

Η «κιτρινόμαυρη» αποστολή έφτασε στην πρωτεύουσα της Σερβίας μέσα σε εκκωφαντική ατμόσφαιρα, με τους κατοίκους να προσφέρουν στους Έλληνες ψωμί και αλάτι, σύμβολο της σερβικής φιλοξενίας. Αναμφίβολα, ο λαός της Σερβίας ακόμη θυμάται εκείνη την ημέρα... Και πώς να την ξεχάσει άλλωστε, αφού στο βομβαρδισμένο Νόβισαντ ανέμιζαν μαζί ελληνικές και σερβικές σημαίες.

Η ελληνική αποστολή έγινε δεκτή από τον πρόεδρο της Σερβίας, Μίλαν Μιλουτίνοβιτς. Το εν λόγω παιχνίδι είχε ουσιαστικά ρόλο αντιπολεμικού συλλαλητηρίου και έλαβε χώρα μπροστά σε 15.000 θεατές. Βέβαια, τα εισιτήρια που είχαν προπωληθεί αριθμούνταν στα 40.000, καθώς πολλοί ήταν εκείνοι που δεν κατάφεραν να δώσουν το «παρών» εξαιτίας της τεράστιας έλλειψης καυσίμων που επικρατούσε, με αποτέλεσμα οι μετακινήσεις εκείνη την περίοδο να είναι δύσκολες έως ακατόρθωτες. Χαρακτηριστικό αποτελεί το γεγονός πως η γέφυρα Νόβισαντ –ήταν και η μόνη που ένωνε οδικώς τα σύνορα με το Βελιγράδι– βρισκόταν στα όρια της κατάρρευσης, όμως άντεξε στην άφιξη της ΑΕΚ και κατά την αποχώρησή της. Την επόμενη μέρα, 8 Απριλίου, κατέρρευσε αμέσως.

NΑΤΟ stop the war

Στο στάδιο όπου διεξήχθη το παιχνίδι, στήθηκε στην κυριολεξία μια γιορτή. Αμφότεροι οι ποδοσφαιριστές των δύο ομάδων έκαναν την είσοδό τους στο γήπεδο κρατώντας ένα πανό που έγραφε: «NATO stop the war, stop the bombing». Ο αγώνας ολοκληρώθηκε στο 68ο λεπτό, αφού οι Γιουγκοσλάβοι φίλαθλοι εισήλθαν στον αγωνιστικό χώρο με ελληνικές και σερβικές σημαίες φωνάζοντας «Ελλάς, Ελλάς, ΑΕΚ, ΑΕΚ». Οι ποδοσφαιριστές των δύο ομάδων χάθηκαν μέσα στις αγκαλιές του κόσμου, με τις στιγμές να προκαλούν ρίγη συγκίνησης και τις εικόνες να κάνουν τον γύρο του κόσμου.

Στην ανάπαυλα της αναμέτρησης, η ελληνική αποστολή τοποθέτησε μια ελιά στο κέντρο του γηπέδου, ενώ οι παίκτες της ΑΕΚ μοίρασαν κόκκινα αυγά, τσουρέκια και λαμπάδες στους συναδέλφους τους. Για την ιστορία, ο αγώνας έληξε ισόπαλος 1-1,με σκόρερ τους Κέζμαν (13΄) και Ζουμπούλη (26΄).

Η ΑΕΚ πήρε τον δρόμο της επιστροφής προκειμένου να φτάσει στα σύνορα πριν νυχτώσει, υπό τον φόβο νέων βομβαρδισμών. Την ίδια στιγμή, οι ντόπιοι κάτοικοί ετοιμάζονταν να επιστρέψουν πίσω στα καταφύγια, αφού αναμενόταν ακόμη μια εφιαλτική βραδιά.

Την επόμενη μέρα, όλα τα πρωτοσέλιδα της Σερβίας είχαν ως εξώφυλλο τη φωτογραφία από το φιλικό της ΑΕΚ με την Παρτιζάν και ο τίτλος ήταν με μεγάλα κεφαλαία γράμματα: «Νικήσαμε τον πόλεμο δίπλα στους Έλληνες ήρωες».