Η κακοποίηση και ο ακρωτηριασμός ζώων συνεχίζεται

Κάθε μέρα, καινούργια περιστατικά κακοποίησης έμψυχων πλασμάτων μας ξανακάνει ν’ αναρωτιόμαστε πού αλήθεια θα φτάσει η «ανθρώπινη» διαστροφή;

Το έχω γράψει εκατοντάδες φορές και θα το ξαναγράψω. Σύμφωνα με τους ειδικούς, εκείνοι που κακοποιούν ζώα, θα κακοποιήσουν και παιδιά ή οποιονδήποτε θεωρήσουν ότι βρίσκεται σε θέση αδυναμίας.

Λίγες μέρες πήγα στην Πάρο και ξανασυναντήθηκα με την ανθρώπινη κτηνωδία που υιοθετώντας την ιδιότητα «άνθρωποι – ιδιοκτήτες ζώων» ικανοποιούν προφανώς σαδιστικά - δολοφονικά ένστικτα και δυσφημίζουν κάθε προσπάθεια ανάδειξης πολιτισμού, ομορφιάς, φιλοξενίας και καλής πρόθεσης των όποιων διαθέτουν αυτονόητες ευαισθησίες απέναντι σε κάθε μορφή ζωής.

Δίπλα στο σπίτι των πολύ καλών φίλων που με φιλοξενούσαν, σ’ ένα χωράφι, βρίσκονταν δυο γαϊδουράκια .Μου έκανε εντύπωση ότι κάθε φορά που έβλεπαν κάποιον άνθρωπο να πλησιάζει στην μεγάλη μάντρα του χωραφιού, όχι μόνο δεν απέφευγαν την συνάντηση, αλλά αντίθετα προσπαθούσαν να τρέξουν… κουτσαίνοντας προς το μέρος των περαστικών.

Ζήτησα από τον φίλο μου τον Πατρίκ να σταματήσει για να δω τι συνέβαινε με δυο τόσο νεαρά ζώα που έσερναν τα πόδια τους σαν οι πόνοι να μην τ’ άφηναν να περπατήσουν. Όταν βγήκα από το αυτοκίνητο και ήρθαν κοντά μου, είδα με φρίκη ότι με μια χοντρή τριχιά ήταν δεμένα το πίσω δεξί τους πόδι με το μπροστινό δεξί, με τρόπο ώστε να μην μπορεί το γαϊδουράκι να περπατήσει ποτέ κανονικά!

Σοκαρίστηκα! Ήθελα να βρω ένα μαχαίρι και ν’ απελευθερώσω τα πλάσματα αυτά που από τις πρώτες μέρες προφανώς που γεννιούνται, καταδικάζονται σε ακρωτηριασμό.

Η μητέρα του φίλου μου εξήγησε ότι αυτό το ονομάζουν «παστούρωμα» και το κάνουν οι Παριανοί για να μην μπορούν τα γαϊδουράκια να βγαίνουν από τον φράχτη. Δηλαδή, για να το καταλάβουμε καλά, ακινητοποιούν με αυτό τον βάρβαρο τρόπο τα ζώα, με δεδομένο ότι θέλουν να τα εκμεταλλευτούν, αντί, ας πούμε, να περιφράξουν υποτυπωδώς τον χώρο.

Πιστεύω στην δύναμη της αγάπης. Πιστεύω ότι, δεν μπορεί, και στον συγκεκριμένο δήμο θα υπάρχουν άνθρωποι που αγαπάνε τον τόπο τους και ΔΕΝ θέλουν να δυσφημίζεται. Ξέρω ότι για πολλά χρόνια στο Αστυνομικό τμήμα της Παροικιάς έχουν πάει καταγγελίες και από Γερμανούς τουρίστες για μια ακόμη φριχτή συνήθεια που έχουμε αναδείξει από το site μας: τα αλυσοδεμένα σκυλιά που είναι καταδικασμένα να ζουν 12 μήνες το χρόνο με μια αλυσίδα μόνιμα δεμένη στο λαιμό τους, η οποία τους επιτρέπει απλώς να κινούνται μερικά λίγα μέτρα και να πίνουν από έναν κουβά με ακάθαρτο νερό...

(Για το άρθρο με τα βαρελόσκυλα, δείτε εδώ: https://www.greekschannel.com/at-home/pet-friends/bareloskula-h-apanthrwpia-mesa-mas/

Στην περιοχή του Λολαντώνη, ΟΛΟΙ ξέρουν ένα ακόμη σπίτι στο οποίο οι ιδιοκτήτες βασανίζουν τα σκυλιά με αυτό τον κτηνώδη τρόπο… Έχουν γίνει καταγγελίες αλλά τίποτα. Τα σκυλιά εκεί, αλυσοδεμένα. Δεν θα μπορούσα να φύγω από το νησί και να μην γράψω για τον εφιαλτικό για μένα θόρυβο που κάνουν οι αλυσίδες τους όταν προσπαθούν να περπατήσουν, «τα κουδουνάκια τους» και η κουρασμένη φωνή τους για βοήθεια.

Ας κάνει ο κάθε δήμος με ανθρώπους που διαθέτουν σεβασμό στο δικαίωμα της ζωής ό,τι είναι δυνατό να σταματήσουν οι κτηνωδίες. Ο νόμος έχει αλλάξει, ας ενημερωθούν οι πολίτες, με μια καταγγελία στο αστυνομικό τμήμα, μπορούν να παρέμβουν οι αρχές και να μεταφερθούν τα πονεμένα ζώα σε ασφαλές περιβάλλον.

Να θυμίσω ότι πριν από λίγες μέρες είχα κάνει ολόκληρη κινητοποίηση για την σκυλίτσα ράτσας Ροτβάιλερ που ανακαλύφθηκε αλυσοδεμένη στον οικισμό Καρτερό, που ανήκει στον δήμο Ηρακλείου. Η φωτογραφία του δύστυχου ζώου έφτασε σε μένα από τουρίστες που έκαναν διακοπές εκεί. Να ευχαριστήσω την κυρία Μαραβελάκη και τον σύλλογο της φιλοζωικής Ηρακλείου που κινητοποιήθηκαν άμεσα, όπως και τους αστυνομικούς που έσπευσαν για να βοηθήσουν το δυστυχισμένο πλάσμα.

Ξέρω ότι γίνονται πολλές και σημαντικές προσπάθειες, αλλά ΜΗΝ ξεχνάτε ότι όποιος ακρωτηριάζει και κακοποιεί ζώα σήμερα, αύριο μπορεί να είναι εκείνος που θα κακοποιήσει το παιδί σας.