ΤΟ ΡΑΛΛΥ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ…
To "Ράλλυ των θεών" επιστρέφει στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα.
Αναμφίβολα, το όνομα της Alfa Romeo είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με το κορυφαίο πρωτάθλημα ταχύτητας των 4 τροχών, και με μεγάλη πρωταγωνίστρια τη θρυλική και αήττητη 158/159 Alfetta,
H Alfa Romeo 158/159 Alfetta παραμένει μέχρι και σήμερα ένα από τα πιο επιτυχημένα αγωνιστικά μονοθέσια της Formula1. Με το εν λόγω μοντέλο, το όνομα του οποίου προκύπτει από τον κυβισμό του μοτέρ και τους κυλίνδρους του (1,5 λίτρα, 8 κύλινδροι), το ιταλικό brand κατάφερε να χτίσει τον δικό του θρύλο στο κορυφαίο παγκόσμιο πρωτάθλημα ταχύτητας. Κατάφερε, δε, να κερδίσει όχι μόνο την πρώτη αλλά και τη δεύτερη σεζόν στην ιστορία της F1, το 1950 και το 1951 αντίστοιχα.
Έχοντας στο τιμόνι τους θρύλους Giuseppe «Nino» Farina και Juan Manuel Fangio, η 158 κέρδισε στην παρθενική σεζόν τής F1 με τον πλέον εμφατικό τρόπο σε κάθε αγώνα που έλαβε μέρος, αφού απέσπασε την πρωτιά σε έξι από τους οκτώ αγώνες του πρωταθλήματος, με το ποσοστό επιτυχίας της να αγγίζει το άψογο 100%.
Στον πρώτο αγώνα της ιστορίας της F1, στο Silverstone της Αγγλίας, το βάθρο βάφτηκε στα κόκκινα με τους πιλότους της 158 Alfetta να καταλαμβάνουν όλες τις θέσεις και με το μονοθέσιο να εξασφαλίζει με άνεση την pole position αλλά και τον ταχύτερο γύρο.
Ο Farina, στο τέλος της χρονιάς, αναδείχθηκε παγκόσμιος πρωταθλητής με ένα μονοθέσιο και έναν κινητήρα που είχαν σχεδιαστεί πριν από την έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, γεγονός που αναδεικνύει το πόσο μπροστά ήταν η σχεδιαστική γραμμή του μηχανικού Gioacchino Colombo.
Την επόμενη σεζόν, το 1951, ο ανταγωνισμός αρχίζει να δείχνει το σκληρό του πρόσωπο. Μετά από μια επική μάχη με τη Ferrari, το πρωτάθλημα καταλήγει ξανά στην Alfa Romeo, με τον Fangio να παίρνει το πρώτο από τα πέντε πρωταθλήματα της καριέρας του. Η 158/159, αν και δεν κέρδισε και τους επτά αγώνες στους οποίους έλαβε μέρος, κατάφερε να αποσπάσει τέσσερις νίκες και να «ανέβει» στο βάθρο στις υπόλοιπες τρεις.
Η Alfa Romeo, έχοντας στις τάξεις της τους Farina, Fangio και Fagioli –την ομάδα των τριών F, όπως την αποκαλούσε ο Τύπος της εποχής– κατάφερε να αποσπάσει όλα τα βραβεία. «Το βασικό μας πρόβλημα ήταν να βρούμε ποιος από τους τρεις οδηγούς θα κερδίσει τελικά τον αγώνα», ήταν η δήλωση του επίσης θρύλου των 4 τροχών μηχανικού αλλά και σχεδιαστή Giuseppe Busso, συνεργάτη του Colombo.
Από το 1950 έως και το 1957, το παγκόσμιο πρωτάθλημα της Formula1 αφορούσε μόνο τους οδηγούς και όχι τους κατασκευαστές. Αυτός είναι και ο λόγος που η Alfa Romeo, παρ’ ότι σάρωσε στις δύο πρώτες σεζόν του πρωταθλήματος ταχύτητας, οι νίκες δεν πιστώνονται επίσημα στους κατασκευαστές με ανάλογο τίτλο.
Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος διέκοψε την έρευνα και η εξέλιξη των αυτοκινήτων της Alfa Romeo πάγωσε. Παρ’ όλα αυτά, οι τεχνολογικές λύσεις που είχαν ανακαλυφθεί ήταν τόσο προηγμένες, που παρέμειναν σύγχρονες και τη μεταπολεμική περίοδο… και σε μερικές περιπτώσεις σύγχρονες μέχρι και σήμερα.
Η σύνδεση μεταξύ των προπολεμικών και των μεταπολεμικών Alfetta 158 δεν έγκειται μόνο στον κοινό σχεδιασμό, αλλά και στη φυσική συνέχεια. Τα μεταπολεμικά μοντέλα ήταν ουσιαστικά τα ίδια με τα προπολεμικά, τα οποία είχαν κρυφτεί περιμένοντας τη λήξη του πολέμου.
Φανταστείτε το σκηνικό. Μιλάνο, 1943. Η πόλη έχει καταληφθεί και οι συλλήψεις από τους Γερμανούς πληθαίνουν μέρα με την ημέρα. Ένας μικρός αριθμός από Alfetta 158 βρίσκονται στο εργοστάσιο του Portello και κινδυνεύουν να παρθούν ως λάφυρα πολέμου. Οι τεχνικοί και οι εργάτες της Alfa Romeo αποφασίζουν ότι θα πρέπει να τις απομακρύνουν. Ετοιμάζουν ένα σχέδιο διαφυγής για τη μεταφορά τους με φορτηγά. Διάφοροι θαυμαστές της μάρκας προσφέρονται να βοηθήσουν, μεταξύ των οποίων και ο πρωταθλητής ταχυπλόων Achille Castoldi, ο οποίος είχε πραγματοποιήσει ένα παγκόσμιο ρεκόρ το 1940 με σκάφος που ήταν εφοδιασμένο με κινητήρα από μια Alfa Romeo 158.
Όμως ανέκυψε ένα πρόβλημα. Τη στιγμή που το κομβόι των φορτηγών ήταν έτοιμο να αναχωρήσει, μια περίπολος της Βέρμαχτ εμφανίστηκε προτάσσοντας τα όπλα της. Ευτυχώς, ο δοκιμαστής της Alfa, Pietro Bonini, ήταν Ελβετός και είχε ζήσει κάποια χρόνια στο Βερολίνο. Μιλώντας άπταιστα Γερμανικά, έπεισε την περίπολο να αφήσει το κομβόι να ξεκινήσει. Οι Alfa Romeo 158 μεταφέρθηκαν σε φάρμες και κρύφτηκαν πίσω από ψεύτικους τοίχους και κορμούς… περιμένοντας καλύτερες μέρες.