Παλιότερα νόμιζα πως δεν είχα ποτέ δικαίωμα στην ευτυχία. Νόμιζα πως αυτή η λέξη θα ήταν πάντα άγνωστη για μένα. Είχα βυθιστεί στη μελαγχολία, είχα αποδεχτεί την κατάσταση, και δεν σηκώθηκα ένα πρωί να κοιτάξω αλλιώς τον ουρανό, και τον ήλιο. Να πιστέψω στην ΕΥΤΥΧΙΑ ΜΟΥ. Πολλοί κοιτάζουμε τ’ αστέρια σαν να είναι για άλλους, δεν φωτίζουν εμάς, αλλά τον διπλανό μας.
Μεγάλη αλήθεια ο ήλιος και το φως της κάθε μέρας. Νόμιζα πως δεν μου αξίζει ο ΗΛΙΟΣ.
Ένα πρωί ξύπνησα και είπα... ομολόγησα στον εαυτό μου την αλήθεια του ονείρου που έβλεπα αρκετά συχνά στον ύπνο μου, αλλά δεν είχα τη δύναμη να το αναλύσω. Να μπω στα βαθύτερα στρώματα της ψυχής, εκεί όπου ήταν στοιβαγμένος ο φόβος μου για την ευτυχία. Δεν είχα μάθει να ζω ευτυχισμένη. Μόνο ήξερα να παλεύω για τον «πάτο» που μου ήταν γνώριμος και είχα βολευτεί για πάντα. Στα όνειρά μου, λοιπόν, ερχόταν αρκετά συχνά ένα όνειρο, σχεδόν το ίδιο πάντα. Έμπαιναν κλέφτες στο σπίτι μου, μου έπαιρναν τα πάντα, κι εγώ μόνο φοβόμουν, χωρίς να αντιδρώ. Μετά από χρόνια ψυχανάλυσης, κατάλαβα πως εκείνοι οι κλέφτες μού έκλεβαν τις όμορφες στιγμές που βίωνα και ζούσα, κι εγώ δεν τις ζούσα. Μόνο φοβόμουν μήπως τις χάσω. Αλλά δεν έκανα κάτι γι’ αυτό. Κάθε φορά ο ίδιος εφιάλτης. Ήξερα ότι ήταν κάτι σημαντικό για μένα... αλλά δεν είχα τη δύναμη να γδάρω την ψυχή μου.
Τα όνειρα στη δική μου ζωή είχαν πάντα καθοριστικό ρόλο, σας έχω ξαναγράψει. Μόνο εκεί... μπορούσα να συναντηθώ με την αλήθεια της ψυχής μου. Τα μάτια μου μπορούσαν να αντικρίσουν την ψυχή και να με σηκώσουν όρθια και ευτυχισμένη. Πόση αλήθεια, Θεέ μου, να αντέξει η ψυχή ενός ανθρώπου. Πόσο βόλεμα στη δυστυχία του. Θέλω να σας μπει καλά στο μυαλό πως η ΕΥΤΥΧΙΑ είναι επιλογή. Εμείς την αναζητούμε, εμείς είμαστε η αλήθεια του ορισμού της. Μην παραμυθιάζεστε ότι άλλοι θα σας τη φέρουν. Μόνο εσείς. Κι αν πιστέψετε στη δύναμή της, θα τα καταφέρετε στ’ αλήθεια να είστε ευτυχισμένοι. Μην απαιτείτε κάθε μέρα. Να ελπίζετε στην κάθε μέρα, στον ήλιο, στον ουρανό, στα άστρα και στο φως τους.
Ελπίζω διαβάζοντας αυτό το άρθρο να κατάφερα έστω κι ένας να κοιτάξει αλλιώς τον ουρανό, τον ήλιο και το φεγγάρι, τώρα που το διαβάζει. Να δει πως έχει ζήσει όμορφες και ευτυχισμένες στιγμές, αλλά τις προσπέρασε... γιατί βολεύτηκε στο σκοτάδι του. Κάποιοι τον λυπούνταν κάθε μέρα κι εκείνος ήλπιζε, νόμιζε πως τον αγαπούσαν έτσι... Μοιράζομαι αλήθειες, σκάβω το παρελθόν μου, γιατί νιώθω πως όλοι μαζί μπορούμε πια από εδώ και πέρα να δούμε αλλιώς τη ζωή, γαμώτο...