Παρακολουθώ όπως και πάρα πολλοί από εσάς την υπόθεση Λιγνάδη. Θα ξεκινήσω με την θέση ότι πρέπει να γίνεται απ’ όλους σεβαστό το τεκμήριο της αθωότητας του κατηγορούμενου, καθώς υποτίθεται ότι ζούμε σ’ ένα κράτος δικαίου.
Στο πλαίσιο αυτό, της υπόθεσης δηλαδή περί κράτους δικαίου, σοκάρει η επιχείρηση διαπόμπευσης των μαρτύρων κατηγορίας. Αναγνωρίζω την διάθεση του συνηγόρου του κυρίου Λιγνάδη, του εμπειρότατου ποινικολόγου κυρίου Αλέξη Κούγια, για την υπεράσπιση του πελάτη του. Αυτές οι σκέψεις που διατυπώνω όμως, δεν έχουν να κάνουν με τα πρόσωπα που πρωταγωνιστούν στην υπόθεση αυτή, αλλά με την νοοτροπία του πιθανόν υιοθετεί μια μερίδα του νομικού κόσμου, αν την υιοθετεί.
Ο κάθε πολίτης δικαιούται μια δίκαιη δίκη και είναι δικαίωμα του κάθε κατηγορούμενου να καλέσει για την υπεράσπισή του μάρτυρες. Συμφωνούμε σε αυτό; Χαίρομαι. Η άλλη πλευρά, η πλευρά των θυμάτων δικαιούται να ζητήσει μάρτυρες για την υπεράσπισή τους; Φυσικά.
Ένας από τους μάρτυρες υπεράσπισης των θυμάτων λοιπόν είναι το διεθνές μοντέλο Τζεφ Μοντάνα. Το αν είναι αξιόπιστος ή λιγότερο αξιόπιστος μάρτυρας θα κριθεί από το δικαστήριο. Είναι τρομακτικό όμως και υποτιμά την αξιοσύνη του συνηγόρου υπεράσπισης του κατηγορούμενου, η προσπάθεια από την πλευρά του ν’ αμφισβητεί την αξιοπιστία του συγκεκριμένου ανθρώπου, πριν την έναρξη της δίκης, με αφορμή το φύλο, τις σεξουαλικές επιλογές, το ντύσιμο και τ’ αξεσουάρ που επιλέγει να φορέσει ένας ελεύθερος πολίτης.
Και το επισημαίνω γιατί άσχετα αν δεν πιστεύω ότι ένας διαπρεπής νομικός αγνοεί την έννοια της διεμφυλικότητας, οι χαρακτηρισμοί του προς τον μάρτυρα υπεράσπισης, θυμίζει στην κοινή γνώμη, ότι κάνει ακριβώς το ίδιο προς τον μάρτυρα που κατηγορούσε ότι διέπραττε ο Λάκης Λαζόπουλος προς εκείνον. Τότε που στο «τσαντίρι» τον σατίριζε για το ύψος ή για τις δημόσιες εμφανίσεις του και δηλώσεις του. Υπάρχει όμως μια τεράστια διαφορά. Ο Λαζόπουλος τον σατίρισε σ’ ένα τσαντίρι, ενώ ο κύριος Κούγιας απαξιώνει και λοιδωρεί τους διεμφυλικούς ανθρώπους, με αφορμή τον ρόλο τους σ’ έναν κορυφαίο ρόλο της δημοκρατίας, εκείνο του μάρτυρα.
Ο Τζεφ Μοντάνα είναι ένα διεθνές μοντέλο που την ταυτότητά του την έχει κάνει φλάμπουρο και έτσι πορεύεται. Το κρίσιμο για τις δημοκρατικές διαδικασίες είναι το 2022, να αμφισβητείται η αξιοπιστία μαρτύρων, με κριτήριο, τις σεξουαλικές επιλογές, την διεμφυλικότητα, το χρώμα τους, το ύψος τους, την προφορά τους, την αρτιμέλεια τους, τα κιλά τους και την θρησκεία τους.
Αυτό ως νοοτροπία οφείλει να βρίσκει απέναντι κάθε ελεύθερο άνθρωπο.