Γερβάσιος Ραπτόπουλος: Ο Άγιος των φυλακισμένων

Στους καιρούς της οργής, στους καιρούς που σε πολλά κανάλια κάνουν «γύρα» δηλώσεις αρχιεπισκόπων που σκορπάνε «κατάρες» με οποιαδήποτε αφορμή, καιρούς που η αγάπη μοιάζει να έχει ζητήσει άσυλο σ’ έναν τόπο που δεν ζουν οι θρησκείες, σε καιρούς που το θετικό πλεόνασμα έρχεται από το κακό, υπάρχουν κάποιοι παπάδες που τιμάνε το σύμβολο. Αναφέρομαι στο σύμβολο του μαύρου, ξεπλυμένου ράσου που φοράνε και που συμβολίζουν τις αρχές που, αν τις υιοθετούσαμε, ίσως να ζούσαμε με μεγαλύτερο σεβασμό για μας. Αγάπη και συγχώρεση διαδίδουν…

«Μέσα στη φυλακή γνώρισα τον Θεό. Όσο τα πόδια μου αντέχουν θα τρέχω από χώρα σε χώρα και από φυλακή σε φυλακή, με σκοπό να δίνω αγάπη στους έγκλειστους…»

Στην Ελλάδα το ερωτηματολόγιο το συμπλήρωσαν 3.231 άτομα όπου – σε σχέση με τον πληθυσμό της χώρας – το ποσοστό είναι λίγο ψηλότερο από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.

Δείτε τ’ αποτελέσματα τα οποία είναι πάρα πολύ ενδιαφέροντα και αποκαλυπτικά για την κυρίαρχη νοοτροπία των κατοίκων οσαναφορά και στην αποδοχή των gay, αλλά και στο κατά πόσο απολαμβάνουν τον έρωτα και το σεξ.

Βρήκα μία από τις συνεντεύξεις που είχε παραχωρήσει στον Αντώνη Σρόιτερ και συγκεκριμένα στην εκπομπή «Αυτοψία».

Ο Άγιος Γερβάσιος, λοιπόν, περιγράφει πώς επισκέφθηκε τον βαρυποινίτη Πάσσαρη στις φυλακές. Περιέγραψε πώς στο κελί που είναι έγκλειστος δεν βλέπει φως. Ο δημοσιογράφος τον ρώτησε αν για κάποια στιγμή ένιωσε φόβο… Ο ιερέας, αν και οι φύλακες τον είχαν προειδοποιήσει ότι ο συγκεκριμένος βαρυποινίτης είναι ιδιαίτερα επικίνδυνος, δεν σκέφτηκε ποτέ ότι θα μπορούσε να τον βλάψει. «Μιλήσαμε αδελφικά», είπε ο παπάς… Προς το τέλος της συνάντησης, ο ιερέας πρότεινε στον φυλακισμένο να του χαρίσει μια εικόνα της Παναγίας. Εκείνος αρνήθηκε: «Δεν θέλω να μου θυμίζει τη μάνα μου!» Ο ιερέας εξήγησε, λοιπόν, ότι το παιδί αυτό δεν είχε γνωρίσει ποτέ τη στοργή των γονιών, θεμέλιο όπως είπε για τη ζωή των παιδιών, με αποτέλεσμα να επιχειρεί με τις πράξεις του να εκδικηθεί τους γονείς, εκδικούμενος τους ανθρώπους… Στο τέλος εκείνης της συνάντησης, ο φυλακισμένος δήλωσε στον ιερέα: «Σήμερα είναι η πρώτη μέρα στη ζωή μου, που γνώρισα την αγάπη». «Πιστεύετε ότι αν αποφυλακιζόταν σήμερα, θα έβλαπτε κάποιον;» τον ρώτησε ο δημοσιογράφος, για λάβει την απάντηση: «Αποκλείεται. Είμαι βέβαιος ότι θ’ ακολουθούσε τον δρόμο του καλού». Στη συνέχεια, ο ιερέας τού μίλησε για τις επισκέψεις του στους 17Νοεμβρήτες, τις κουβέντες του με τους αδελφούς Ξηρού, αλλά και με άλλους βαριά καταδικασμένους στις φυλακές για σωρεία κακουργημάτων. «Θα γνωρίζετε δηλαδή και άλλες πιθανόν αξιόποινες πράξεις, που η Δικαιοσύνη αγνοεί», σχολίασε ο δημοσιογράφος. «Βεβαίως», απάντησε ο ιερέας, «αλλά για μένα τα μυστικά των φυλακισμένων είναι Ευαγγέλιο… Άλλωστε, είμαι υποχρεωμένος να είμαι δίπλα σ’ εκείνον που υποφέρει. Εγώ βλέπω τον άνθρωπο πάντα ως εικόνα του Θεού…»