Η δημοσκόπηση της «Marc Opinion» για το «Πρώτο Θέμα», μία εφημερίδα που στηρίζει ανοιχτά την κυβέρνηση Μητσοτάκη, δείχνει μία παγιωμένη και μάλιστα ελαφρώς αυξημένη διαφορά μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, που είναι στο 16,4%. Όμως, τα ποιοτικά στοιχεία, που έχει, είναι σαφώς πολύ πιο ενδιαφέροντα, κι αποδεικνύουν πως στο μεταμνημονιακό πεδίο κύριο χαρακτηριστικό είναι η πολιτική ρευστότητα. Έτσι, η Νέα Δημοκρατία μετά τον «γάμο», αποδεικνύεται πως δεν είναι η «πολύφερνη νύφη», που περίμεναν οι πολίτες.
Σύμφωνα με τη δημοσκόπηση η διαφορά μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι στο 16,4%, δηλαδή +1,2 για την κυβέρνηση και +0,2 για τον ΣΥΡΙΖ-ΠΣ από την τελευταία δημοσκόπηση, ενώ τα υπόλοιπα κόμματα παραμένουν μία από τα ίδια. Όμως, αν πριν από έξι μήνες η Νέα Δημοκρατία θεωρείτο αδιαφιλονίκητη νικήτρια τυχόν εκλογών, χωρίς φυσικά να παίρνει αυτοδυναμία, αυτό πια δεν συμβαίνει. Δύο χρόνια στην εξουσία και η «γαλάζια» φθορά παγιώνεται, τόσο προς το κέντρο, όσο και προς τα δεξιά, αν εξετάσουμε και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά, αντί για σκέτους αριθμούς. Με εξαίρεση την περίπτωση Πιερρακάκη, που κατάφερε να βελτιώσει τις ψηφιακές δομές, το «σημιτικό» σύστημα, πριονίζει αργά αλλά σταθερά τη Νέα Δημοκρατία και δημιουργεί δυσφορία και στους παραδοσιακούς ψηφοφόρους της.
Αν λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ θέλει να κερδίσει τις εκλογές, αφού εξακολουθεί να έχει το προβάδισμα ως ηγέτιδα δύναμη της Κεντροαριστεράς, οφείλει:
-Να δουλέψει πάνω στα αδύναμα σημεία του ως ομάδα κι όχι ως γκρούπες στελεχών, να δείξει ότι στην πράξη έχει λύσεις, να αποκαλύψει παλαιοκομματικές πρακτικές των «γαλάζιων» και κυρίως να προβάλει πολιτική ταυτότητα με διαφορετική ατζέντα.
-Εν ολίγοις, να δείξει πως έχει σχέδιο ελκυστικό, με αρχή - μέση - τέλος και πάνω απ’ όλα πρακτική εφαρμογή.
-Τίποτα, όμως απ’ όλα αυτά δεν μπορεί να συμβεί, αν δεν εξελιχθεί οργανωτικά, ώστε κι η φωνή και του τελευταίου πολίτη ή κοινωνικής ομάδας να φτάνει στην εξουσία με συγκεκριμένες πολιτικές και νέο όραμα, αντί για αντιφατικά μηνύματα, εκ των άνω.
Σχεδόν δυο χρόνια, λοιπόν, μετά την ανάληψη της εξουσίας, η δημοσκόπηση δείχνει ξεκάθαρα, σε ποια σημεία έχει Αχίλλειο πτέρνα η Νέα Δημοκρατία, η οποία έχει να δώσει πολλές μάχες, πλην αυτής της επικοινωνίας…
ΣΤΗ ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΠΟΣΟΣΤΩΝ η Νέα Δημοκρατία εμφανίζεται να είναι 16,4% πιο πάνω από τον ΣΥΡΙΖΑ. Όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως και το ΚΙΝΑΛ έχουν πολύ χαμηλή συσπείρωση. Αν δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ αποφασίσει πως θέλει να αφήσει πίσω τον κακό εαυτό του και την τραγική επικοινωνιακή του εικόνα, μπορεί να τα καταφέρει να περάσει τον πήχη στην κούρσα. Το 16,4% είναι πολύ μικρό ποσοστό σε σχέση μ’ αυτούς που δεν έχουν αποφασίσει τι θα ψηφίσουν. Επιπλέον, το 5% από αυτό το 16,4% δεν ανήκει στη Νέα Δημοκρατία αλλά γέρνει πάντα στην πλάστιγγα του νικητή. Υπάρχουν άνθρωποι, που ψηφίζουν μονάχα αυτόν, που θεωρούν πως θα κερδίσει, κι όχι γιατί έχουν ιδεολογικές αναφορές. Αυτή τη στιγμή λοιπόν η Νέα Δημοκρατία είναι στο 11,4% +5%, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μεγάλη δυνατότητα αύξησης του ποσοστού του.
Η ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ήταν το προεκλογικό αφήγημα της Νέας Δημοκρατίας. Η δημοσκόπηση δείχνει πως ο κόσμος, που επέλεξε τη Νέα Δημοκρατία δεν είναι ευχαριστημένος ούτε στην εμπέδωση του καθημερινού συναισθήματος ασφάλειας ούτε στην ίση μεταχείριση μεταξύ πολιτών. Η υπόθεση Λιγνάδη - Φουρθιώτη - Αναγνωστόπουλου κι οι καθυστερήσεις σε σχέση με άλλες υποθέσεις, αλλά και του «αυτοκτονηθέντος» με δύο(!) σφαίρες φίλου του Αναγνωστόπουλου έχουν αφήσει απεριόριστα περιθώρια για θεωρίες συνωμοσίας και όχι αναίτια. Πολλοί μιλούν για δύο μέτρα και για δύο σταθμά για τη διαχείρισή τους, με αποκορύφωμα τη φρουρά υπέρ Φουρθιώτη. Η επικήρυξη των δολοφόνων της Καρολάιν, η θεαματική σαπουνόπερα με τα ελικόπτερα σ’ ένα κράτος πτωχευμένο και πολλαπλώς βαλλόμενο, τα απίθανα με τον Γεωργιανό, που κατά δήλωσή του τον έδερναν τέσσερις μέρες για να ομολογήσει, δεν καταλογίζονται στις επιτυχίες Χρυσοχοΐδη αλλά σε κράτος χωρίς κανόνες Δικαίου.
ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΑ - ΠΡΕΣΠΕΣ Η δημοσκόπηση αποτυπώνει μία θετική εικόνα κατεξοχήν για την ελληνική διπλωματία, κι αυτό χρεώνεται στο δίδυμο Δένδιας - Παναγιωτόπουλος. Και είναι και το λογικό. Αγγίζει όμως όλον τον κόσμο της Νέας Δημοκρατίας αυτό; Όχι βέβαια.
Ø Είναι γνωστό ότι ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Δένδιας, χαίρει ευρύτερης, πολιτικής εκτίμησης στο πολιτικό στερέωμα, λόγω και της εμπλοκής του στο ξήλωμα της Χρυσής Αυγής. Επίσης, υπό άλλες συνθήκες θα μπορούσε να είναι αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας και κάποιοι τον βλέπουν για μεταβατικό αρχηγό ή και για Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος, παρά τη συμμετοχή του σε συλλαλητήριο για Μακεδονομάχους, γρήγορα βρήκε τον δρόμο του κι έδειξε ψυχραιμία σε δύσκολες, στα ελληνοτουρκικά, στιγμές. Όμως, αυτό δεν αφορά ολόκληρη τη Νέα Δημοκρατία, για την οποία είναι κόκκινα πανιά και οι δύο, καθώς δεν άλλαξαν ούτε και στη Συμφωνία των Πρεσπών ενώ η Ευρώπη κουβεντιάζει τη διεύρυνση στα Δυτικά Βαλκάνια.
Ø Ο Κυριάκος Μητσοτάκης χάνει την κεντροδεξιά ταυτότητα, ενός συντηρητικού κοινού της Νέας Δημοκρατίας, που θέλει πιο σθεναρή προσέγγιση κατά της Τουρκίας. Επομένως, η Νέα Δημοκρατία, που επιχειρεί τον τελευταίο καιρό να αποδομήσει τον Κυριάκο Βελόπουλο, ξέρει πως μέρος των ψηφοφόρων της επιδοκιμάζει τη ρητορική του. Επιπλέον, η κυβέρνηση Μητσοτάκη εξέπεμψε αντιφατικά μηνύματα προς την Τουρκία, όταν τη μία μέρα ήρθε ο υπουργός Εξωτερικών, κ. Μεβλούτ Τσαβούσογλου, κι έβγαλε πύρινους λόγους στη Θράκη, και την άλλη μέρα είχαμε αγκαλιές και φιλιά με τον Νίκο Δένδια, και η πλευρά Σαμαρά έδειξε την ενόχλησή της.
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ είναι πυρ και μανία με την υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων, Νίκη Κεραμέως. Είναι η δεύτερη συνεχόμενη δημοσκόπηση, που στέλνει την υπουργό Παιδείας στα Τάρταρα. Συνάδελφοί της από τη Νέα Δημοκρατία, που μέχρι πρότινος τη στήριζαν ποιώντας την ανάγκη φιλοτιμία, ανοιχτά πλέον δυσφορούν. Η σύγκρουσή της με την ΟΛΜΕ, παρ’ ότι κέρδισε στα δικαστήρια, ήταν μία πύρρειος νίκη, καθώς αντί να βρει μίνιμουμ συνεννόησης έσπευσε να πάρει δικαστική απόφαση εναντίον τους. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, επενδύοντας σε αυταρχικές πολιτικές μέσω του δίδυμου Κεραμέως - Χρυσοχοΐδη, μπετονάρισε κάποιους σκληροπυρηνικούς δεξιούς, όμως απομάκρυνε κεντροδεξιό ή και κεντρώο κοινό κι ήρθε σε ευθεία αντιπαράθεση και με τους συνδικαλιστές της και με τη νεολαία. Οι νέοι πια ψηφίζουν πριν από τα 18 κι όσοι είναι στη Γ΄ Λυκείου εύκολα μπορούν να θυμηθούν πόσο ταλαιπωρήθηκαν την περίοδο της πανδημίας μαζί της, ενώ το Πανεπιστήμιο θύμισε αλήστου μνήμης εποχές.
Η ΑΝΤΙ-ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΗ ΡΗΤΟΡΕΙΑ ΔΕΝ ΚΕΡΔΙΣΕ. Προεκλογικά η κυβέρνηση Μητσοτάκη μονοπώλησε τα τηλεοπτικά παράθυρα να μιλά για την «ολέθρια» μεταναστευτική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ. Τελικά, την ελληνική κυβέρνηση άδειασε η Ευρωπαϊκή Κοινότητα, η οποία σε έκθεσή της αναφέρει πως δεν προέκυψε μείωση στις μεταναστευτικές ροές λόγω της αλλαγής στάσης της κυβέρνησης, αλλά εξαιτίας της υγειονομικής κρίσης, που λειτούργησε ως απαγορευτικό φίλτρο στις μετακινήσεις. Ουδεμία μέριμνα για να μείνουν φιλήσυχοι ξένοι στη χώρα και για να διαχωριστεί η ήρα από το στάρι, με αποκορύφωμα τον βιασμό 50άχρονης γυναίκας στα Πετράλωνα. Φέρεται να έχει βιαστεί από Βούλγαρο, ο οποίος είχε καταδικαστεί, αποφυλακιστεί και η γυναίκα έζησε το μεροκάματο του τρόμου. Είναι σαφές ότι η Νέα Δημοκρατία αυτοπαγιδεύτηκε στην προεκλογική της ρητορική, αφού μαγικές λύσεις στο μεταναστευτικό δεν υπάρχουν.
ΙΣΟΡΡΟΠΙΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΜΗ. Ενώ οι πολίτες αξιολογούν θετικά την εξυπηρέτηση κατά τη διαδικασία του εμβολιασμού, το υπόλοιπο κομμάτι δείχνει πως τουλάχιστον 1 στους 3 Έλληνες πολίτες, έχει διαφορετική άποψη. Η κυβέρνηση έσπευσε να «καρφώσει» για το κίνημα των αντεμβολιαστών Κ. Βελόπουλο και Π. Πολάκη. Μόνο που δεν βρήκε να πει μία συγγνώμη για τη στάση της απέναντι στις παλινωδίες, με τι μάσκες-αερόστατα, με το εμβόλιο της Astrazeneca, που είχε αποσυρθεί προσωρινά από ευρωπαϊκές χώρες, με τα άνοιξε-κλείσε των σχολείων, με πλατφόρμες, με παγουρίνο, καθρεφτάκια για ιθαγενείς, με τα παιδιά να πηγαίνουν στο σχολείο χωρίς air condition μες στο κατακαλόκαιρο.
Μέχρι σήμερα αναρωτιούνται οι άνθρωποι, που έκαναν την πρώτη δόση με Astrazeneca, τι να κάνουν, αυξάνοντας το αίσθημα της ανασφάλειας και την αύξηση του άτυπου κινήματος κατά των εμβολίων. Και δεν μιλάμε μόνο για ανθρώπους, οι οποίοι αποδεδειγμένα αρέσκονται σε θεωρίες συνωμοσίας. Αναφερόμαστε σε ανθρώπους που εκφράζουν επιφυλάξεις με επιχειρήματα και γεγονότα, που συνέβησαν στην πράξη π.χ. αιφνίδιους θανάτους από εγκεφαλικά επεισόδια μετά το εμβόλιο, περιστατικά μυοκαρδίτιδας, έντονες μυαλγίες, προβλήματα στη γυναικεία περίοδο κ.ά., αλλά και με την επιμονή για εμβολιασμούς μικρών παιδιών ενώ έχουν πολύ καλύτερο ανοσοποιητικό σύστημα από τους ηλικιωμένους. Το υψηλό ποσοστό κατά των εμβολιασμών, που αγγίζει το 35% είναι μία μεγάλη ήττα της κυβέρνησης, τη στιγμή μάλιστα που έρχονται μεταλλάξεις. Πολύ περισσότερο, που τη μία μέρα αποφάσισε να βγουν οι μάσκες και στο επόμενο, πολιτικό λεπτό συζητάμε για lock down και πότε θα τις ξαναφορέσουμε…
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΕΧΑΣΕ ΤΗ ΜΑΧΗ ΣΤΟ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ. Η Νέα Δημοκρατία πήρε ένα πρώτο μάθημα στη δημοσκόπηση της Marc Opinion, πως το εργασιακό κόβει ψήφους από τη ΝΔ. Και κοντά σε αυτό έρχεται και το ασφαλιστικό, που είναι άλλη μία μεγάλη πληγή.
Παρά τις διαρκείς υπομνήσεις, που έμοιαζαν με κασέτα στη Βουλή, για την ψηφιακή κάρτα, για το 8άωρο, που είναι 10άωρο, για την κατάργηση κεκτημένων, για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, για μία σειρά από ζητήματα, που διαλύουν άπαξ τις εργασιακές σχέσεις, όπως τις ξέραμε κι οδηγούν σε συνθήκες δουλείας, χωρίς δικαίωμα λόγου, η δημοσκόπηση της Marc Opinion δείχνει πως η κυβέρνηση χάνει κομμάτι των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα.
Τα κόμματα της αντιπολίτευσης κατόρθωσαν ν’ αναδείξουν τα πολλά θολά σημεία αλλά και τα ξεκάθαρα υπέρ των εργοδοτών, που πηγαινοέρχονταν τον καιρό της τρόικας αλλά καμία κυβέρνηση δεν τόλμησε να τα είχε περάσει. Από το εργασιακό ο Κωστής Χατζηδάκης για πρώτη φορά στα χρονικά βγαίνει, πολιτικά, λαβωμένος. Χτυπώντας βάναυσα τους συνδικαλιστές δεν κατάλαβε ότι χτυπά τα πόδιά του, γιατί δεν πρόκειται για συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ την περίοδο της Ολυμπιακής. Η σύγκρουση της Νέας Δημοκρατίας με τον κόσμο της εργασίας είναι σφοδρή και την απάντηση την έδωσε ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, που, από τη φιλελεύθερη Αμερική, ζήτησε να δοθούν καλύτεροι μισθοί…