ΕΧΑΣΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΤΡΕΝΟ Ο ΤΑΚΗΣ ΜΟΥΣΑΦΙΡΗΣ

Ο επιτυχημένος τραγουδοποιός Τάκης Μουσαφίρης δεν είναι πια μαζί μας. Έχασε το τρένο της ζωής, το δικό του τρένο, μετά από ένα ταξίδι 84 χρόνων με σημαντικούς σταθμούς, και τώρα μας τραγουδάει από ψηλά μαζί με όλους εκείνους που με τη φωνή τους τον συντρόφευαν όσο είχαν ακόμη το γήινο περίβλημά τους. Στράτος Διονυσίου, Δημήτρης Μητροπάνος, Αντώνης Καλογιάννης, Δούκισσα, Ρίτα Σακελλαρίου, Βίκυ Μοσχολιού, μια μεγάλη παρέα πια που τσουγκρίζουν τα δικά τους άυλα ποτήρια και κλείνουν το μάτι σ’ εκείνους που είναι ακόμη εδώ, μαζί μας, και εξακολουθούν να τον τιμούν με τα τραγούδια που όλοι αγαπήσαμε…

«Πάει κι ο Τάκης μας…», έγραψε ο σπουδαίος συνθέτης Πέτρος Βαγιόπουλος, φανερά συντετριμμένος γι’ αυτήν τη μεγάλη απώλεια. Διότι ο Τάκης Μουσαφίρης, ο «Τάκης μας», έγραφε για μας, τον απλό κόσμο, ήταν λαϊκός τραγουδοποιός, αλλά... αλλά με μια διαφορά: οι στίχοι του στα περισσότερα τραγούδια του έκρυβαν ποίηση, γιατί το λαϊκό τραγούδι είναι ποίηση. Ο Μάνος Χατζιδάκις έβλεπε το αληθινό και το γνήσιο λαϊκό τραγούδι που δεν ήξεραν τα ωδεία, τα πανεπιστήμια, η αριστοκρατία και η πολιτεία και είχε δηλώσει μετά την ιστορική του διάλεξε για το ρεμπέτικο το 1948: «Ήθελα να δείξω στο ελληνικό κοινό μια αστείρευτη δροσερή πηγή». Χρόνια αργότερα, ο Τάκης Μουσαφίρης απέδειξε πως τα λόγια του σπουδαίου μας συνθέτη βρήκαν απήχηση στα δικά του γραπτά, στους δικούς του στίχους, στις δικές του νότες, καθώς έγραψε για τους απλούς καθημερινούς ανθρώπους, σκαλίζοντας τη δική του ψυχή. «Η μουσική χρειάζεται 3 πράγματα. Τέχνη, τεχνική και βιώματα. Χωρίς αυτά δεν γίνεται να γράψεις μουσική», είχε δηλώσει επίσης ο Μάνος Χατζιδάκις. Και ο Τάκης Μουσαφίρης τα είχε όλα!

«Κάνε κάτι λοιπόν να χάσω το τρένο

αγκάλιασέ με φίλησέ με

μέσα στα χέρια σου τα δυο φυλάκισέ με

Κάνε κάτι λοιπόν να χάσω το τρένο

κάνε κάτι να χάσω το τρένο…»,

ουρλιάζει την απελπισία του ο ερωτευμένος, με λέξεις που βγαίνουν από αρχαία τραγωδία.

«Κύριος ήρθα και κύριος φεύγω

εγώ σ’ αγάπησα, εγώ σε τίμησα

εγώ σε πρόσεξα και σε σεβάστηκα

Κύριος ήρθα και κύριος φεύγω…»,

γιατί η αξιοπρέπεια ήταν σημαντική για εκείνον και ήθελε να το διδάξει.

Ο Τάκης Μουσαφίρης είχε γεννηθεί στα Ιωάννινα, και κατέβηκε στην Αθήνα με την κιθάρα του για να παίζει σε μικρά μαγαζιά της Πλάκας. Στην πορεία και ανακαλύπτοντας το δημιουργικό του ταλέντο, επιδόθηκε στον στίχο και στη σύνθεση, αρχικά απλών λαϊκών τραγουδιών, για να γιγαντωθεί στη συνέχεια με επίσης λαϊκά τραγούδια, αλλά εξευγενισμένα, που υμνούσαν τα πάθη των απλών ανθρώπων. Γι’ αυτό και τον τίμησαν σημαντικοί τραγουδιστές, εκπρόσωποι του λαϊκού τραγουδιού, όπως οι Στράτος Διονυσίου, Δημήτρης Μητροπάνος, Ρίτα Σακελαρίου, Μιχάλης Μενιδιάτης, Γιώργος Μαργαρίτης, Κατερίνα Στανίση, Δούκισσα, Μαρινέλλα, Βίκυ Μοσχολιού, Τόλης Βοσκόπουλος, Πίτσα Παπαδοπούλου κ.ά.

«Μάνα μου, για σένα έχει βγει η λέξη αγάπη,

μάνα μου, αρχόντισσα της γης και τ’ ουρανού,

μάνα μου, εσύ μονάχα ξέρεις τον καημό μου,

τι έχω στην καρδιά μου και στον νου.

Τι λόγια όμως να βρω, που ό,τι και να πω

μπροστά σου θα ’ναι λίγο και φτωχό,

δεν βρίσκω τι να πω, δεν βρίσκω τι να πω,

κι απ’ την ψυχή μου λέω μόνο αυτό, μάνα μου, μάνα μου...»

Αν δεν είναι ποίηση αυτοί οι στίχοι, τότε πώς αλλιώς μπορεί κανείς να τους ονομάσει;