«Ο ανώτερος άνθρωπος είναι σκληρός με τον εαυτό του. Ο κατώτερος είναι σκληρός με τους άλλους».
Κομφούκιος (551-479 π.X., Κινέζος φιλόσοφος)
Είμαστε τόσο μικρόψυχοι όσο δείχνουμε, τελικά; Στην περίπτωση της Ειρήνης Μελισσαροπούλου, της νεαρής κοπέλας που πέρασε στην Κίνα την πιο δύσκολη περίοδο της ζωής της, φαίνεται πως ναι, είμαστε, και δυστυχώς το χαιρόμαστε.
Όπως αποδείχτηκε από την κινεζική Δικαιοσύνη –και όχι τη δική μας–, η κοπέλα έπεσε θύμα ενός ασυνείδητου τύπου που ήθελε να την εμπλέξει σε μια άνευ προηγουμένου περιπέτεια.
Αποτέλεσμα: Βρέθηκε σε κινεζική φυλακή στην Κίνα, αφού συνελήφθη με 2,6 κιλά κοκαΐνης, αθωώθηκε και τώρα ξεκίνησε μια νέα καριέρα ως συνοριοφύλακας.
Γιατί πέσαμε να τη φάμε; Γιατί δεν δίνουμε μια ευκαιρία σε έναν άνθρωπο που θα μπορούσε να μην ξαναδεί το φως του ήλιου; Στο κάτω-κάτω, το δικαιούται. «Μα ο πατέρας της είναι αστυνομικός»… Ε, και λοιπόν; Γιατί τόση μικροψυχία... Παραπονέθηκε κανείς γιατί ο τραπεζικός βάζει το παιδί του στην τράπεζα; Ο δημόσιος υπάλληλος το ίδιο; Όχι. Εδώ μας τσίμπησε η μύγα...
Η Ειρήνη Μελισσαροπούλου, ένα χρόνο μετά την απόφαση του κινεζικού δικαστηρίου που διέταξε την αποφυλάκισή της, επέστρεψε στη Λέσβο, τον τόπο καταγωγής της, μαζί με την οικογένειά της. Αρχικά, δούλεψε ως σερβιτόρα σε κάποιο καφέ του νησιού. Στη συνέχεια, έδωσε εξετάσεις για τη φύλαξη των συνόρων, ειδικότητα που υπάγεται στην ελληνική αστυνομία, όπου υπηρετεί και ο πατέρας της ως αστυνομικός στη Μυτιλήνη. Λόγω εντοπιότητας είχε τα μόρια που χρειάζονταν και πληρώντας τα υπόλοιπα κριτήρια της προκήρυξης, η 22χρονη κοπέλα κατάφερε να περάσει ως πέμπτη επιλαχούσα στην επετηρίδα των επιτυχόντων της ΕΛ.ΑΣ., με αποτέλεσμα να βρίσκεται ανάμεσα στους 523 συνοριοφύλακες. Πρόσφατα, μάλιστα, την είδαμε εν ώρα υπηρεσίας στην κατεστραμμένη από την πυρκαγιά δομή της Μόριας να εποπτεύει μία από τις περιοχές όπου είχαν βρει προσωρινό κατάλυμα οι πρόσφυγες.
Η Ειρήνη Μελισσαροπούλου, που κατηγορήθηκε για την υπόθεση διακίνησης 2,6 κιλών κοκαΐνης στο Χονγκ Κονγκ, απολογήθηκε ενώπιον του δικαστηρίου και επί δυόμισι ώρες προσπαθούσε να πείσει το ακροατήριο ότι δεν είχε γνώση της ύπαρξης ναρκωτικών στις αποσκευές της, κατηγορώντας έναν φίλο της από τη Ρουμανία, ότι την παγίδευσε.
Στην κατάθεσή της, ισχυρίστηκε ότι ο φίλος της ήταν αυτός που έβαλε την κοκαΐνη μέσα στις αποσκευές της. Ταξίδεψαν μαζί από την Αντίς Αμπέμπα, όμως εκείνος της είπε ότι θα φτάσει στο Χονγκ Κονγκ δύο ημέρες αργότερα, καθώς είχε βρει πιο φθηνό εισιτήριο. Στο ξενοδοχείο ο φίλος της τής άφησε μια βαλίτσα και την παρακάλεσε να την πάρει μαζί της.
Όπως είπε στους δικαστές, τον εμπιστευόταν και δεν έλεγξε το περιεχόμενο της βαλίτσας. Και όχι μόνο αυτό, αλλά τη γέμισε με δικά της καλλυντικά κι άλλα αντικείμενα, και την πήρε μαζί στις αποσκευές της.
«Δεν γνώριζα ότι υπήρχαν ναρκωτικά στην τσάντα», επανέλαβε πολλές φορές στο πολύ αυστηρό δικαστήριο της Κίνας, το οποίο τελικά την αθώωσε ομόφωνα, βάζοντας τέλος στον εφιάλτη και στην πιθανότητα να καταδικαστεί σε 30 χρόνια φυλάκιση. Για σκεφτείτε...
Το τέλος του εφιάλτη και η επιστροφή στη Μυτιλήνη έγινε τον Μάρτιο του 2019, μετά τον εγκλεισμό της στις κινεζικές φυλακές όπου κρατήθηκε επί 17 μήνες. «Με συγκίνηση και χαρά επιστρέφω στα πάτρια εδάφη μετά από 17 μήνες άδικης κράτησης και θλίψης. Είχα πει από την αρχή πως είμαι αθώα και χαίρομαι που το δικαστήριο με αθώωσε», είχε δηλώσει τότε.
Έτσι, μετά την ελευθέρωσή της, η νεαρή κοπέλα ένα θέλει μόνο: να ξεχάσει και να συνεχίσει τη ζωή της. Ας την αφήσουμε ήσυχη, βρε παιδιά. Έχουμε τόσα σοβαρότερα να κρίνουμε και να ασχοληθούμε. Να χαρείτε…