Ο πολυβραβευμένος σεφ αυτοπαρουσιάζεται στο αναγνωστικό κοινό του Greeks Channel, με χιούμορ, αλήθεια και αυτογνωσία!
Έκτορας: «Ξέρω πως οι πιο πολλοί από σας με πιστεύετε αυστηρό, νευρικό, φωνακλά. Είμαι! Μου αρέσει η ακρίβεια και η συνέπεια. Σε όλους τους τομείς, άρα και στην κουζίνα! Είμαι τελειομανής. Δεν θέλω να βλέπω τσαπατσουλιές, εκνευρίζομαι.
»Είμαι ένας κανονικός άνθρωπος! Παρορμητικός, ευαίσθητος, γελάω εύκολα, αυτοσαρκάζομαι. Είμαι και λίγο... αθυρόστομος! Αν ρωτήσετε τους φίλους μου, θα σας τα επιβεβαιώσουν όλα! Θα σας πουν κι άλλα. Όμως, αν θέλετε να τα μάθετε, ρωτήστε τους!»
Φίλοι Έκτορα (τους ρωτήσαμε και μάθαμε): «Ο Έκτορας είναι τρυφερός, ζεστός, φιλόξενος, γελαστός. Τρελό χιούμορ, τρελά αθυρόστομος, μανιακός με την ακρίβεια, τελειομανής, ανεκδοτοπλάστης. Μιλάει πέντε γλώσσες, αγαπάει να ταξιδεύει και να δοκιμάζει διαφορετικές γεύσεις και κουζίνες, λατρεύει τη θάλασσα, τις καταδύσεις, το κολύμπι, το ψάρεμα. Οι συνταγές του είναι must. Oι ερωτικές συνταγές του είναι mustX10!»
Έκτορας (ξανά): «Περνάω τις ημέρες της καραντίνας στο πατρικό μου, στην Κέρκυρα. Φτιάχνω αλλαντικά, διαβάζω, βλέπω τηλεόραση, ακούω μουσική. Ο κορωνοϊός δεν είναι ψέμα, υπάρχει. Φίλοι μου νόσησαν, δύο ελαφρά, δυο άλλοι στο νοσοκομείο. Και δεν είχαν υποκείμενα νοσήματα. Η ζωή μας όλη με τον κορωνοϊό έχει αλλάξει εντελώς. Σε παγκόσμιο επίπεδο. Αλλάξαμε εμείς, άλλαξε η επικοινωνία μας, άλλαξαν όλα.
»Τα Michelin, οι Χρυσοί Σκούφοι, τα βραβεία και οι διακρίσεις, ασφαλώς και είναι κάτι πολύ σημαντικό για μένα. Την ίδια στιγμή, όμως, είναι και μία ανταμοιβή των κόπων, όχι μόνο των δικών μου, αλλά ολόκληρης της ομάδας με την οποία δουλεύουμε πολύ σκληρά στα εστιατόρια. Όταν θα περάσει αυτός ο... εφιάλτης (και βέβαια δεν μιλάω για τον τηλεοπτικό “Εφιάλτη στην Κουζίνα”) και έρθετε στο Etrusco και στο Botrini’s, θα είμαι εκεί για να σας υποδεχτώ και να σας αποδείξω πως ό,τι σας λέω, είναι αλήθεια!
»Τα καπέλα είναι το φετίχ μου. Δεν θυμάμαι πώς είμαι χωρίς καπέλο... Έχω 1.250 καπέλα και το πιο ακριβό είναι ένα Gucci των 500 ευρώ, το οποίο είναι δώρο.
»Λέω συχνά ότι η μαγειρική δεν είναι Τέχνη, πως είναι κάτι ανώτερο. Και θα σας εξηγήσω γιατί, με ένα απλό παράδειγμα. Ας υποθέσουμε ότι σου αρέσει ο Μπετόβεν, έτσι; Πας, παίρνεις ένα CD με μουσική του, το βάζεις σπίτι, το ακούς, και όλα μια χαρά. Το ξέρεις από πριν το αποτέλεσμα, γιατί σου αρέσει ο Μπετόβεν. Το ίδιο μπορεί να συμβεί και με έναν πίνακα που σου αρέσει να κοιτάς. Στη μαγειρική, όμως, υπάρχει πάντα ο παράγοντας έκπληξη, ο παράγοντας βελτίωση, το ξάφνιασμα. Επίσης, στη μαγειρική είναι παρούσες όλες οι αισθήσεις σου. Από την ακοή μέχρι την όραση και από την όσφρηση μέχρι τη γεύση.
»Γεννήθηκα και μεγάλωσα σε μια κουζίνα, φαντάζομαι και τα τελευταία μου χρόνια θα είναι μέσα σε μια κουζίνα. Η κουζίνα είναι το σπίτι μου, όλες οι καταστάσεις που έχω ζήσει, από μικρός στην Τοσκάνη και την Κέρκυρα, ήταν γύρω από το φαγητό. Όλη μου η οικογένεια μαγείρευε. Η μάνα μου, η γιαγιά μου, η προγιαγιά μου. Όλοι έχουμε μεγαλώσει μέσα από το φαγητό και μέσα στο φαγητό.
»Η διπλή μου καταγωγή, από τη μία η Κέρκυρα και από την άλλη η Ιταλία, είναι φυσικό να με έχει επηρεάσει σε... όλα! Στη μαγειρική, στο ταμπεραμέντο, στον χαρακτήρα, στις αντιδράσεις. Από τη μία η τρέλα της Κέρκυρας και από την άλλη η ποιητικότητα της Ιταλίας...
»Όλοι μαζί θα τα καταφέρουμε. Γιατί τα όνειρα γίνονται πραγματικότητα, όταν εμείς αποφασίζουμε να τα κάνουμε πράξη».