ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ!

Tο απόγευμα της Τρίτης, ο δικαστής Πέτερ Κάχιλλ, που διετέλεσε πρόεδρος σε μία ιστορική δίκη για τις Ηνωμένες Πολιτείες, ανακοίνωσε την ενοχή του Ντέρεκ Τσάββιν για τη δολοφονία του Αφροαμερικανού Τζορτζ Φλόυντ. Συγκεκριμένα, ο πρώην αξιωματικός της αστυνομίας κρίθηκε ένοχος για ακούσια δολοφονία δευτέρου βαθμού, για δολοφονία τρίτου βαθμού και για ανθρωποκτονία.

Έξω από το κυβερνητικό κτίριο της Κομητείας του Hennepin, πλήθος συγκεντρωμένου κόσμου ξέσπασε σε χειροκροτήματα στο άκουσμα της απόφασης. Λίγα δευτερόλεπτα πριν, ο δικαστής είχε ανοίξει τον κίτρινο φάκελο και ανάγνωσε την κρίση. Ένα χρόνο μετά το «I can’ t breathe», ένα χρόνο από τη στιγμή που ο Τζορτζ Φλόυντ βρισκόταν στο οδόστρωμα με τον Τσάββιν να του πατάει τον λαιμό και την πλάτη με το γόνατό του για εννέα λεπτά και είκοσι εννιά δευτερόλεπτα, αποδίδεται δικαιοσύνη. Ο πρώην αστυνομικός του τμήματος της Μινεάπολη, φορώντας μία μπλε μάσκα και με χειροπέδες στα χέρια, οδηγείται έξω από τη δικαστική αίθουσα. Όπως δήλωσε ο Κάχιλλ, η ποινή θα επιβληθεί σε δύο μήνες, ενώ ο Τσάββιν θα προφυλακιστεί. Μάλιστα, μετά το πέρας της δίκης, ο δικαστής ευχαρίστησε το σώμα των ενόρκων.

Τα μέτρα ασφαλείας γύρω από το δικαστήριο ήταν δρακόντεια, ενώ λίγο πριν από την απόφαση εκατοντάδες πολίτες συνέρρεαν στο σημείο, αναμένοντας την ανακοίνωση του δικαστή. Για αρκετές ώρες, οι αρχές βρίσκοντας επί ποδός μπροστά στον φόβο νέων ταραχών σε περίπτωση που η απόφαση δεν ικανοποιήσει το λαϊκό αίσθημα. Για αρκετή ώρα εκατοντάδες άτομα παρακολουθούσαν τις εξελίξεις στα κινητά τους τηλέφωνα, ενώ υπήρχε διάχυτος εκνευρισμός και αγωνία. Στην πόλη επικρατούσε κυκλοφοριακό κομφούζιο, ενώ οι εκπρόσωποι του κινήματος «Black Live Matters» υποδέχθηκαν  ενθουσιασμένοι την απόφαση, με τις γροθιές τους υψωμένες. Πολλοί Αμερικανοί αναλυτές χαρακτηρίζουν την απόφαση στην ολότητά της απροσδόκητη, καθώς στην πλειοψηφία ανάλογων περιπτώσεων οι αστυνομικοί «πέφτουν στα μαλακά».

Ένα χρόνο μετά, έχει χαραχτεί στη μνήμη των ανθρώπων η κραυγή του Τζορτζ Φλόυντ, η κραυγή της απόγνωσης, η απώλεια του αέρα και ο βασανιστικός θάνατός του. Μετά το τραγικό συμβάν, η πλειοψηφία της αμερικανικής κοινής γνώμης ήταν σοκαρισμένη από τις αποτρόπαιες εικόνες που κατέκλυσαν το διαδίκτυο. Εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες «πλημμύρισαν» τους δρόμους τη χώρας, φωνάζοντας: «Δεν μπορώ να ανασάνω». Η εξέγερση ήταν πλέον γεγονός. Εκτεταμένες συγκρούσεις με την αστυνομία, επιθέσεις σε τμήματα, καμένα κτίρια και για πολλούς η αρχή του τέλους της παντοκρατορίας του Ντόναλτ Τραμπ.

«Γιγαντιαίο βήμα» για τη φυλετική Δικαιοσύνη

Σήμερα, η μνήμη του αδικοχαμένου 45χρονου δικαιώνεται με τον Πρόεδρο Τζο Μπάιντεν να κάνει λόγο για ένα «γιγαντιαίο βήμα» για τη φυλετική Δικαιοσύνη στη χώρα. «Η ετυμηγορία, αν και δεν θα φέρει πίσω τον αδελφό και πατέρα Τζορτζ Φλόυντ, μπορεί να γίνει σημείο καμπής, να φέρει σημαντική αλλαγή», δήλωσε ο Μπάιντεν, ενώ κάλεσε τους πολίτες να αγωνιστούν ενωμένοι απέναντι στις φυλετικές διακρίσεις και τον ρατσισμό. «Μια μεζούρα δικαιοσύνη δεν σημαίνει ίση δικαιοσύνη», αλλά «η ετυμηγορία αυτή μας φέρνει ένα βήμα πιο κοντά», επεσήμανε η αντιπρόεδρος Καμάλα Χάρις. Για «σημείο καμπής» μίλησε και ο δικηγόρος της οικογένειας Φλόυντ, ο οποίος χαιρέτισε την ετυμηγορία των ενόρκων. «Η Μισέλ και εγώ προσευχόμαστε για την οικογένεια Φλόυντ και στέκουμε στο πλευρό όσων δίνουν αγώνα για να εξασφαλίσουν σε κάθε Αμερικανό την πλήρη δικαιοσύνη που ο Τζορτζ και τόσοι άλλοι στερήθηκαν», έγραψε στο Twitter ο πρώην Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Μπάρακ Ομπάμα.

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι δημοσιογράφοι δεν βρίσκονταν εντός της δικαστικής αίθουσας. Το γεγονός αυτό δεν έδωσε τη δυνατότητα στους εκπροσώπους του Τύπου να καταγράψουν τις αντιδράσεις των προσώπων μέσα στο δικαστήριο. Υπενθυμίζεται ότι η φωνή του Ντέρεκ Τσάββιν ακούστηκε, καθ' όλη τη διάρκεια της δίκης, μόνο μία φορά, όταν ενημέρωσε το σώμα ότι δεν πρόκειται να προχωρήσει σε κατάθεση.

Ο συστημικός ρατσισμός είναι για δεκαετίες βαθιά ριζωμένος στις κρατικές δομές των Ηνωμένων Πολιτειών, παρά τα βήματα προς το μέλλον. Η δράση της αστυνομίας, ακόμη και τους τελευταίους μήνες, αποδεικνύει ότι «για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή». Το σίγουρο είναι ότι η καταδίκη του Τσάββιν ανοίγει μία νέα σελίδα στην αμερικανική ιστορία, ενισχύοντας τον αγώνα απέναντι στον ρατσισμό και τις διακρίσεις.