BLENDER NO 2 – DOESN’T MAKE SENSE!

Έτσι ξαφνικά, απ’ ουρανού φαντάζομαι, μου ήρθε η φώτιση: Τι κάθομαι και ταλαιπωρώ το μυαλουδάκι μου; Όλα θα γίνουν. Και ο Covid-19 θα κάνει τον κύκλο του και θα περάσει στον παρελθόντα χρόνο, και το εμβόλιο θα το κάνουμε όταν έρθει η ώρα του, και ο Ερντογάν θα την κάνει την κωλοτούμπα του (ξέρουμε εμείς από τέτοια), και ρεβεγιόν δεν θα γίνουν, και αγρυπνία Χριστουγέννων στον Άγιο Φίλιππο (που τόσο αγαπώ) δεν έχει φέτος και εκείνα τα αθλητικά που θέλω ν’ αγοράσω δεν θα τ’ αγοράσω διότι δεν μπορώ να τα δοκιμάσω. Κανονικά πράγματα. That’s life. Τη μία δεκαετία σού πέφτουνε 4 σίριαλ μαζί και αγοράζεις σπίτι στο Λονδίνο, την άλλη πουλάς το δώμα στο Παγκράτι για να πληρώσεις τη ΔΕΗ. Τη μία μπαινοβγαίνεις στα αεροπλάνα κι έχεις το Αθήνα-Νέα Υόρκη σαν βόλτα με τον σκύλο, την άλλη θέλεις ειδική άδεια –και δανεικά τα ναύλα σου– για να πας από την Αττική στη Βοιωτία να αποπειραθείς έναν πνιγμό στη λίμνη Υλίκη.

Αν δεν μου το λογοκρίνει αυτό το κείμενο ο Francesco Vitali, ο Γιάννης Κορωναίος ή η Μελίνα Αδαμοπούλου, τότε πάει να πει ότι έχω βρει την πιο καλή και επιεική παρέα. Έχω τη διάθεση να σας κοινοποιήσω πως δεν είμαι ύλη, αγαπητοί μου, δεν είμαι το σώμα μου, είμαι αυτό που ενεργοποιεί την ύλη και το σώμα και είμαι σε συνεχή ροή. «Δυο πόρτες έχει η ζωή, άνοιξα μια και μπήκα, σεργιάνισα ένα πρωινό, κι ώσπου να ’ρθεί το δειλινό, από την άλλη βγήκα». Τόσο απλό. Οπότε, ας μην το κάνουμε θέμα, ποιος Covid-19, ποιο εμβόλιο, ποια θάλασσα πλατιά, ποιος είν’ αυτός ο αψηλός, ποιος τραγουδάει εκεί πάνω.

It doesn’t make sense. Περπάτησα την Πέμπτη το βράδυ (μετακίνηση 6) στο πιο ωραία φωτισμένο, λαμπερό, γιορτινό Σύνταγμα ever. Δεν είχα παρέα και δεν υπήρχε κανείς στα 100 μέτρα δίπλα μου. Περίμενα να σκάσει η Meryl Streep με τον James Corden, τη Nicole Kidman και το υπόλοιπο cast του «PROM» (το είδατε;) με ένα σούπερ χορευτικό από τον Άγνωστο Στρατιώτη έως την Ερμού, αλλά δεν! Χωρίς οικογένεια ρωτάω διακριτικά όποιον βλέπω: «Τι θα κάνετε την παραμονή;» «Τίποτα», μου λένε. Προχωράω ακάθεκτος. Ακούω τραγούδια. «Μετακίνηση 6» λέει ο Αναστάσιος Ράμμος σε στίχους Ελεάννας Βραχάλη και μουσική Γιώργου Κυριάκου. Επίκαιρο και τρυφερό («τι πρόστιμο έχει το φιλί;»). Και ο υπέροχος 24χρονος Good Job Nicky μάς στέλνει αδιάβαστους με το αγγλόφωνο «January 8th» που έχει πιάσει το 1 εκατομμύριο views (χωρίς να βάλει κανείς το χεράκι του). Εξαιρετικός μιλάμε, φωνάρα. Είναι γιος του Γιάννη Πάριου και της Σοφίας Αλιμπέρτη, αλλά είναι πρωτογενής και απολύτως αυτόνομος – εξ ου και «good job Nicky».

Δεν έχουν ειρμό οι συνειρμοί μου, αλλά μια φορά κάθε τόσο καλό είναι να τους αφήνουμε εντελώς ελεύθερους, μπας και μέσα στον στροβιλισμό βρεθεί ο μίτος της Αριάδνης και βγούμε απ’ τον Λαβύρινθο. Θετικός και ο Μακρόν, που είναι ο αγαπημενος μου πολιτικός παγκοσμίως. Και ένας φίλος που ζει στο Ντουμπάι, ο Γιώργος Εμίρης, είναι ο πρώτος που ήδη έκανε την Πέμπτη το εμβόλιο. Είμαι πολύ περήφανος που ξέρω κάποιον που έκανε το εμβόλιο. Το κινέζικο, με ενημερώνει η αδελφή του η Φώφη. Αυτό κάνουν στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Ορίστε: Τα πάντα κινέζικα. Και ο ιός και το εμβόλιο. Τώρα που το σκέφτομαι, το κινέζικο εμβόλιο θα είναι και το πιο ασφαλές. Ποιος τον ξέρει καλύτερα αυτόν τον ιό από τους Κινέζους;

Ακούστε: Αυτή η περίοδος είναι πολύ ζόρικη για να κάτσει κανείς να βγάλει άκρη με το τρισδιάστατο. Είναι πολύ περιοριστικό. Είδα λίγο τον εξαιρετικό, τέλειο, σπάνιο Γιάννη Αδριανάτο, σ’ ένα ZOOM σεμινάριο με θέμα τους ησυχαστές. Αριστοτέλης ή Πλάτωνας; Ακόμα εκεί είναι το δίλημμα. Νους ή Καρδιά; Καλά, εγώ δεν έχω θέμα, το έχω απαντημένο αυτό – και έτσι πορεύομαι. Αλλά εντυπωσιάστηκα με αυτά που άκουσα και βρήκανε εύκολα το καθρέφτισμά τους μέσα μου. Έχω κάνει και ΠΟΛΥ Άγιον Όρος εγώ, με τα πήγαινε-έλα μπορεί να έχω κάτσει εκεί και μια πενταετία ανάμεσα 1985-2010. Παίζει πολύ ρόλο αυτό.

Βγάλατε καμία άκρη – γενικότερα εννοώ. Εγώ δεν βγάζω. Εξ ου και δεν μπόρεσα να επικεντρωθώ σε κάποιο σοβαρό θέμα, όπως είναι, φέρ’ ειπείν, ο Μαρινάκης, η μέτρηση δημοφιλίας των πολιτικών μας ή οι «Μέλισσες». Από την άλλη, δεν ήθελα να απουσιάσω από το αγαπημένο μου Greeks Channel πάνω από δυο-τρεις μέρες.

Τώρα πάω να ετοιμαστώ για το άλλο ZOOM σεμινάριο, που κάνω στην ARTENS κάθε Παρασκευή στις 8 το βράδυ. Θέμα η στιχουργική βέβαια. Κουρεύτηκα κιόλας, για τραγούδια μιλάμε, τι καλύτερο;

Εύχομαι σε όλους μας ένα καλό Σαββατοκύριακο – και qui vivra vera. Μην ανησυχείτε, δεν θα είναι πάντα τοσο ασύνδετες οι σκέψεις μου όσο σήμερα, θα περάσει κι αυτό. Είπαμε: Δεν είμαστε ύλη, είμαστε ενέργεια. Let it flow, let it flow, let it flow…