Αλίκη Βουγιουκλάκη: Το καλοκαίρι μας…

H Ελένη Βλάχου, εκδότρια της «Καθημερινής», την βαφτίζει το 1959 «Εθνική Σταρ», καθώς είχε τεράστια αποδοχή από το κοινό.

Η Αλίκη, αν ήταν εποχή, θα ήταν μόνο καλοκαίρι. Πoιο καλοκαίρι; Το πιο όμορφο, το πιο νοσταλγικό, το πιο αυθόρμητο, το πιο ερωτικό, το πιο υπέροχο της ζωής μας. Για την Αλίκη αποκλείεται να γράψω σε χρόνο παρελθόντα γιατί είναι μαζί μας, γιατί με τις μούτες της διασκέδαζαν, διασκεδάζουν και θα διασκεδάζουν άνθρωποι κάθε ηλικίας, αλλά και γιατί κάθε θηλυκό που κυκλοφορεί γουστάρει να ξεπατικώσει την Αλίκη για... όσο.

Είναι απέραντα δύσκολο να γράψω για εκείνη. Την γνώρισα. Την γνώρισα στο γραφείο του Μίνωα Κυριακού και έμεινα έκπληκτη με το κοριτσίστικο κορμί της. Την γνώρισα ως κουμπάρα και κολλητή της φιλενάδας μου της Μαλβίνας. Την ένιωσα όταν καθισμένες στις σκάλες του κτιρίου του ΑΝΤ1 μού μιλούσε για τα δικά της μυστικά και μου έδινε συμβουλές για το πώς να πορευτώ στον αδυσώπητο χώρο των media. Σε πολλά απ’ όσα συζητήθηκαν ως φήμες για την Αλίκη, η ζωή το έφερε να είμαι αυτόπτης μάρτυρας. Είναι ελάχιστοι εκείνοι ακόμη και σήμερα που γνωρίζουν πώς και τι ένιωθε αυτή η γυναίκα. Η μόνη που γνωρίζει τα περισσότερα για εκείνη είναι η Αθηνά Λυγερού, και η οποία δημοσίως έως και σήμερα δεν έχει μιλήσει ποτέ.

Σ’ ένα τραπέζι, κάποια χρόνια πριν, στο σπίτι του καθηγητή Δημήτρη Κελέκη, γνώρισα τον γυναικολόγο καθηγητή που παρακολουθούσε γυναικολογικά και την Αλίκη και την Τζένη Καρέζη. Ποτέ ο ίδιος δεν μίλησε δημόσια. Το μόνο που μπορώ να γράψω σήμερα είναι ο απέραντος πόθος της Αλίκης να γίνει μάνα, η συντριβή της όταν έμαθε για την αρρώστια της Καρέζη και η δέσμευσή μου να μην δημοσιοποιήσω ποτέ τίποτα απ’ όσα έμαθα εκείνη την νύχτα.

Για τα στάδια της σχέσης της με τον Βλάσση Μπονάτσο, μια σχέση για την οποία γράφτηκαν δεκάδες μυθεύματα αλλά και αλήθειες, μπορώ με σιγουριά να «καταθέσω» ότι ήταν για την Αλίκη η περίοδος που ένιωθε εξαιρετικά ερωτικά ως γυναίκα, και γι’ αυτό φωτογραφήθηκε κατά την διάρκεια της σχέσης της τόσο αποκαλυπτική για τα περιοδικά.

Το παιδί της τον Γιάννη τον λάτρευε. Φίλες της ήταν και η Νόρα Βαλσάμη και η Ζωή Λάσκαρη. Όλες τις πρόβες που έκανε και τα έργα που ανέβαζε τα παρακολουθούσε η Μαλβίνα. Αγαπιόντουσαν πολύ.

Το «νέο» για την Αλίκη το κατάλαβα όταν είδα την Μαλβίνα (καθόταν στην αίθουσα σύνταξης στον ΣΚΑΪ) να καταρρέει κυριολεκτικά μετά από ένα τηλεφώνημα. Ήταν λίγο πριν ταξιδέψει η Αλίκη στην Αμερική συνοδευόμενη από τον τότε σύντροφό της Κωνσταντίνο Σπυρόπουλο. Εκείνο το καλοκαίρι, εκείνον τον Ιούλιο, που ξέραμε την επιθετική μορφή της νόσου, δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Η μοίρα το έφερε, γιατί εκείνη την εποχή παρουσίαζα δελτία στον ΣΚΑΪ, να μεταδίδω αυτό που δεν ήθελε κανείς να πιστέψει, μέχρι που έμεινα να καλύπτω την μετάδοση της εξοδίου ακολουθίας, με χιλιάδες κόσμου να έχουν πλημμυρίσει τους δρόμους της Αθήνας.

Ήταν από τις πιο αφόρητες στιγμές της επαγγελματικής ζωής μου. Αποχαιρετούσαμε τα καλοκαίρια της ξεγνοιασιάς μας. Θυμάμαι ότι, όταν προσγειώθηκε το αεροπλάνο που την έφερνε από την Αμερική, απάντησε με γενναιότητα στις ερωτήσεις των δημοσιογράφων αλλά και με χιούμορ. Δεν θα μπορούσε διαφορετικά. Είχε καταγραφεί στην καρδιά μας σαν «ένα αστείο κορίτσι» και, όπως είναι γνωστό, η Αλίκη λατρεύτηκε γιατί μας έκανε να γελάμε. Δεν της συγχωρούσαμε ποτέ ρόλους τραγικούς, γι’ αυτό ηθελημένα αποστρεφόμασταν την ταύτιση του φθαρτού με την εικόνα της.

Η Αλίκη έφυγε από καρκίνο στο συκώτι. Διαγνώστηκε με πρόβλημα κατά την διάρκεια των παραστάσεων η «Μελωδία της Ευτυχίας» (στην Θεσσαλονίκη ήταν), έφυγε για Γερμανία, γύρισε, έκανε ένα ταξίδι στην Αμερική. και μέσα σε δύο μήνες είχε συμβεί αυτό που δεν ήθελε να πιστέψει ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ, όταν την επισκέφτηκε στην σουίτα του Ιατρικού Κέντρου.
Η Αλίκη καταβεβλημένη από την νόσο, με τον Δημήτρη να της λέει: «Πίπι, σήκω να φύγουμε…»

Ο μύθος «για το πόσων χρονών είναι η Αλίκη» είναι εφάμιλλος εκείνου που θέλει μια γοργόνα να ψάχνει τον βασιλιά Αλέξανδρο. Σύμφωνα με τα διοικητικά έγγραφα, γεννήθηκε στις 20 Ιουλίου του 1934 στο Μαρούσι και την αποχαιρετήσαμε στις 23 Ιουλίου του 1996. Με τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ απέκτησε έναν γιο, τον Γιάννη, και ξαναπαντρεύτηκε με τον Γιώργο Ηλιάδη, γάμο που κράτησε μακριά από κάθε δημοσιότητα και που τον αποκάλυψε η ίδια σε συνέντευξη που είχε δώσει στον Νίκο Χατζηνικολάου στο «Ενώπιος Ενωπίω» από την συχνότητα του Μega.
Οι σχέσεις της που έγιναν γνωστές ήταν με τον Νάσο Μπότση, τον Κώστα Σπυρόπουλο, τον Βλάσση Μπονάτσο, τον Νίκο Μομφεράτο και τον Μάριο Πλωρίτη.
Αδιάφορη δεν πέρασε ποτέ η φερόμενη –γιατί μόνο ως «φερόμενη» θα μπορούσε να εμφανιστεί μέχρι σήμερα– η σχέση και ο έρωτας που ένιωσε για εκείνη ο Κωνσταντίνος Γλύξμπουργκ. Καταλυτικό ρόλο, λένε, για την απαγόρευση της όποιας δημοσιοποίησης της σχέσης αυτής έπαιξε η μητέρα του Κωνσταντίνου, Φρειδερίκη.

Η Αλίκη και ο Δημήτρης

Επειδή έχουν στενάξει τα πλήκτρα των υπολογιστών, όπου έχουν γραφτεί τα πάντα-όλα γι’ αυτήν την μοναδική και ολέθρια σχέση, αυτό που έχω καταλάβει εγώ ήταν ότι ο Δημήτρης την αγαπούσε με τον δικό του τρόπο, όπως και εκείνη. Ο κόσμος τούς ήθελε μαζί στο σανίδι και στην σκηνή, αλλά εκείνος πάντα δίπλα της αισθανόταν «δεύτερος» αν και το εκτόπισμά του ως ηθοποιού τεράστιο. Γνωρίστηκαν ως συμφοιτητές στην σχολή, το γλέντι του γάμου τους ήταν κάτι περισσότερο από ιστορικό, όπως και η πρώτη νύχτα που οι φήμες ήθελαν να ρίχνουν έναν από τους πιο δυνατούς καβγάδες!
Η Αλίκη διατηρούσε άψογες σχέσεις με τις συντρόφους του Δημήτρη, αλλά δεν θα ξεχάσω ποτέ την αμηχανία του Ζάχου Χατζηφωτίου, όταν τους είχε και τους δύο καλεσμένους σ’ εκπομπή του στον ΑΝΤ1 το 1990. Ήταν τόσο το φλερτ που έκανε δημοσίως η Αλίκη στον Δημήτρη, που εμείς ως θεατές είχαμε μπερδέψει πού η πραγματικότητα συναντούσε τον ρόλο, ενώ ο Χατζηφωτίου, με το δίκιο του, είπε κάποια στιγμή: «Μήπως να σας αφήσω μόνους να τα πείτε δυο σας;»

Το πώς ακριβώς αισθανόταν ο Δημήτρης για την Αλίκη όσο και για τον γιο τους, τον Γιάννη, ένας αξιόπιστος μάρτυρας που μπορεί να επιβεβαιώσει ή να διαψεύσει είναι ο θεράπων γιατρός και προσωπικός φίλος του Δημήτρη Παπαμιχαήλ, Γιώργος Ναούμ.

Η Αλίκη και οι …άλλες

Ο αστικός μύθος την ήθελε να μην «μιλιέται με την Καρέζη». Αυτό το γεγονός δεν επιβεβαιώθηκε από έγκυρη πηγή ποτέ. Πιθανόν να συντηρούσαν την συγκεκριμένη ίντριγκα τα περιοδικά της εποχής, γιατί «αντίπαλο δέος της Αλίκης ήταν η Τζένη».
Η σχέση της με τους διευθυντές φωτογραφίας σχεδόν ερωτική. Η Μάρω Κοντού, μάλιστα, σε συνέντευξή της έχει «φωτογραφίσει» την Αλίκη ως το «τρίτο πρόσωπο» στον γάμο της με τον διάσημο διευθυντή φωτογραφίας Φουκς. Το περιστατικό είχε συμβεί στα γυρίσματα ταινίας όπου έπαιζε και η Μάρω. Φυσικά και η σχέση Βουγιουκλάκης - Φουκς δεν ευδοκίμησε, η Μάρω και ο τότε σύζυγός της χώρισαν, αλλά όταν μετά από χρόνια εκείνος αντιμετώπισε πρόβλημα υγείας η Μάρω Κοντού τον περιέθαλψε μέχρι που έφυγε από την ζωή.

Η Αλίκη, όπως έλεγαν τεχνικοί που είχαν συνεργαστεί μαζί της, δεν ήθελε δίπλα της, «στο κλειστό κοντινό της» δηλαδή, παιδί και ζωάκι, γιατί θεωρούσε ότι η ύπαρξή τους αποσπούσε το ενδιαφέρον από τα μάτια της και τ’ αναμφισβήτητα υπέροχα χείλη της. Τώρα για το πώς συμπεριφερόταν στις συμπρωταγωνίστριές της, αυτονόητο νομίζω. Ως εθνική σταρ!!!

Η Αλίκη και το φαγητό

Δεν υπάρχει στ’ αλήθεια κανένας που να μην είναι μάρτυρας τόσο της απίστευτης σχέσης που είχε η Αλίκη με την μαμά της, όπως και για την σχέση που είχε η «εθνική σταρ» με την κουζίνα. Τα δείπνα στο σπίτι της, οι τηγανητές της πατάτες και οι φιλοξενίες των αγαπημένων στον «Θεολόγο» αποτελούν σημείο αναφοράς για όλους όσοι έφαγαν, ήπιαν, διασκέδασαν, χόρεψαν μαζί της. Η ίδια, όσο θυμάμαι και εγώ τις κουβέντες μας, έκανε μονίμως δίαιτα. Δεν ξέρω αν ποτέ χαλάρωσε η Αλίκη με το θέμα των αναλογιών της. Σχεδόν μόνιμες καλεσμένες στα τραπέζια της, η Ζωή Λάσκαρη και η Νόρα Βαλσάμη.

Σταθμοί επαγγελματικοί

1952: Κρυφά από τους γονείς της μπαίνει στην δραματική σχολή του Εθνικού, την οποία και τελειώνει με τον βαθμό «Λίαν καλώς». Ο Χορν την βαθμολογεί αυστηρά.

1953: Ντεμπουτάρει με το έργο «Κατά Φαντασίαν Ασθενής» του Μολιέρου.

1954: Εμφανίζεται στο «Ποντικάκι», για ν’ ακολουθήσουν 41 κινηματογραφικές ταινίες.

1960: Βραβείο ερμηνείας Α΄ Γυναικείου ρόλου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για την ερμηνεία της στην «Μανταλένα». Η ίδια ταινία πηγαίνει στο Φεστιβάλ των Καννών και παίρνει εξαιρετικές κριτικές.

Η σχέση της με τον Φίνο την καθιερώνει στον κόσμο σε βαθμό που της απονέμεται ο τίτλος της «Εθνικής Σταρ», τίτλο που δεν διεκδίκησε καμία άλλη θεατρίνα ποτέ.
Με τον Φίνο κάνουν τις μεγαλύτερες εισπρακτικές επιτυχίες με ταινίες όπως: «Αστέρω», «Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο», «Μανταλένα», «Το κλωτσοσκούφι», «Η Αλίκη στο ναυτικό», «Η Λίζα και η άλλη», «Η ψεύτρα», «Το δόλωμα», «Η αρχόντισσα και ο αλήτης», «Υπολοχαγός Νατάσα», «Η κόρη του ήλιου», «Η Μαρία της σιωπής».
Η ταινία «Υπολοχαγός Νατάσα» (την οποία, θυμάμαι, είχα δει με την μαμά μου για πρώτη φορά σ’ ένα θερινό σινεμά, και που μας είχε καταβάλει τόσο πολύ ώστε τ’ αναφιλητά μου –Δημοτικό πήγαινα, θυμάμαι– έκαναν την μαμά να με οδηγήσει εκτός χώρου, αγοράζοντάς μου μισό κιλό πασατέμπο για να παρηγορηθώ) έγινε εισπρακτική επιτυχία για τρεις δεκαετίες.

Η Αλίκη και τα μιούζικαλ

Είναι η πρώτη ηθοποιός που ανεβάζει περισσότερες από 53 θεατρικές παραστάσεις και γνωρίζει στο ελληνικό κοινό τα μιούζικαλ-υπερπαραγωγή («Καμπίρια», «Καμπαρέ», «Ωραία μου κυρία», «Τζούλια», «Εβίτα», «Βίκτωρ - Βικτώρια» και το τελευταίο, κατά το οποίο η αρρώστια εμφανίζει τα συμπτώματά της, «Η Μελωδία της Ευτυχίας).

Η Αλίκη και το τραγούδι

Τραγούδησε πολύ Χατζιδάκι, Ξαρχάκο, Πλέσσα, Λοΐζο, Μαρκόπουλο, Παπαδόπουλο, Γκάτσο, Μικρούτσικο, Ζαμπέτα και Θεοδωράκη.

Σταματώ εδώ…
Η εικόνα της Αλίκης με τα μακριά χρυσά μαλλιά της και ένα λουλούδι στο αυτί έχει αναπαραχθεί από υπερδιάσημες και λιγότερο διάσημες ξανθές του γυάλινου κόσμου. Τα πραγματικά μυστικά της τα πήρε μαζί της, και όσοι πραγματικά την αγάπησαν δεν θα την εκθέσουν ποτέ.
Ο θάνατος της Αλίκης κόστισε αφόρητα, γιατί η φιγούρα της και το παίξιμο της βλεφαρίδας της όταν κοιτούσε τον φακό ταυτίστηκαν με τα πιο αθώα και ξέγνοιαστα χρόνια της ζωής μας…